به گزارش شهرآرانیوز؛ در نسل ما، جعبه نخ‌سوزن‌ها، جعبه شلوغ‌تری بود و کاربرد‌های بیشتری داشت. آن سال‌ها، این جعبه، جایی بود برای دو قلم مهم و متنوع؛ یکی قرقره‌ها که آن سال‌ها پلاستیکی بودند و شکل متفاوتی با قرقره‌های لوله‌مانند امروزی داشتند و یکی هم دکمه‌ها. توی هر خانه می‌شد انبوهی از دکمه‌های رنگارنگ مختلف و متفاوت را یافت که هر کدامش برای لباسی و رنگی مناسب بود. قرقره‌ها هم در مدل‌ها و اندازه‌های متفاوتی بودند و خیلی پیش می‌آمد که کسی در خانه، به جمع کردنشان علاقه نشان بدهد و مثلا یک جعبه پر از قرقره‌های پلاستیکی داشته باشد.
شاید همین‌ها باعث شده تا هم‌سن‌وسال‌های من، گذرشان که به «بازار مجد» می‌افتد، حس کنند نه برای خرید کردن که برای تماشا و حظ بردن آمده‌اند. بازار مجد به نسبت دیگر بازار‌های مشهد که عموما تاریخی یا دست‌کم سن‌وسال‌دار هستند، بازار جوانی است و عمرش به عمر عمران بولوار مجد و آن‌طرف‌ها می‌رسد؛ بولواری که خیلی وقت نیست راهش را از بولوار قدیمی «قرنی» باز کرده و می‌رود تا «حر عاملی» و...
بازار مجد که جان گرفت کسی نمی‌داند چطور شد که علاوه بر یکی دو کاسبی دیگر، فروشنده‌های لوازم خیاطی (شاید لوازم خرازی عنوان دقیق‌تری باشد)، یکی یکی فروشگاه‌های دو سه طبقه تجاری‌اش را تصاحب کردند و آرام‌آرام بازاری به راه افتاد که به‌نظرم حالا دیگر می‌تواند جاذبه گردشگری هم باشد و کنار انبوه مشتری‌هایش، باید جایی هم برای آدم‌هایی باز کند که صرفا آمده‌اند تا تماشا کنند.
{$sepehr_key_160432}
انواع تور و گیپور و نوار و یراق و مغزی و ریشه، انواع چسب و کاتر و باتری و تفنگ حرارتی، انواع منجوق و مادام و ملیله و پولک و نگین، انواع دکمه‌پرسی و دکمه‌جفتی و دکمه‌رودوز و دکمه‌چوبی و دکمه‌مبلی و دکمه‌پایه‌دار، انواع نخ‌های مکرومه و قیطان و نخ ماهی و نخ تریکو و نخ نامرئی، انواع لوازم گلدوزی و کوبلن‌بافی و عروسک‌سازی و ترمه‌دوزی، انواع پر و پنل و اکلیل و آینه و سگک و منگوله، انواع اُپِل و ابر و پشم‌شیشه و بشکاف و چوب‌لباسی و انواع متنوعی از همین قبیل اقلام، حالا بازار مجد را به یک موزه زنده شهری بدل کرده‌اند که می‌شود ساعت‌ها در آن چرخید و لذت برد و خرید کرد و برای نسل‌های جوان‌تر خاطره گفت؛ خاطره جعبه‌های شلوغ نخ‌سوزن را.