به گزارش شهرآرانیوز، خواب، یکی از مهمترین نیازهای رشد جسمی و ذهنی کودکان است. بااینحال، برخی از والدین میگویند فرزندشان شبها برای خوابیدن مقاومت میکند یا مدت زیادی طول میکشد تا به خواب برود. این رفتار معمولاً نشانهی لجبازی نیست؛ بلکه ریشه در عوامل زیستی و روانی دارد. در ادامه، به مهمترین دلایل و راهکارهای آن میپردازیم.
ریتم زیستی متفاوت
تحقیقات نشون میده ساعت بدن بعضی بچهها، مخصوصاً بین ۴ تا ۸ سال، دیرتر فعال میشه. یعنی بدنشون هنوز برای خواب آماده نیست، حتی اگه ساعت خواب ما باشه.
چیکار کنیم؟
یک روتین ثابت مثل مسواک، قصهگویی و چراغ خواب باعث میشه بدن کودک به مرور با ساعت خواب هماهنگ بشه.
{$sepehr_key_160999}
نیاز به توجه و حس امنیت
بر اساس گزارش «بنیاد ملی خواب آمریکا» (۲۰۲۲)، بچهها هنگام خواب بهطور ناخودآگاه دنبال توجه و امنیت عاطفی هستن. وقتی محیط آروم میشه، ذهنشون فعال میشه و خیالپردازی شروع میشه.
چیکار کنیم؟
قبل از خواب چند دقیقه به حرفهاش گوش بدین. همین گفتوگوی کوتاه باعث میشه هم آرامش بگیره، هم احساس شنیده شدن کنه.
تحریکپذیری محیط
طبق توصیه «انجمن متخصصان اطفال آمریکا» (AAP)، تماشای تلویزیون یا بازی با تبلت پیش از خواب، مغز کودک رو بیشفعال نگه میداره و خواب رو به تعویق میندازه.
چیکار کنیم؟
حداقل یه ساعت قبل از خواب همه وسایل دیجیتال خاموش بشن. نور آبی صفحهنمایش مستقیماً ریتم خواب رو مختل میکنه.
ترسها و نگرانیهای شبانه
مطالعات روانشناسان خواب کودک نشون میده که ترس از تاریکی، کابوس یا نگرانیهای روزمره میتونه آرامش قبل از خواب رو از بچهها بگیره.
چیکار کنیم؟
اتاق نیمهتاریک باشه، دمای مناسب حفظ بشه و یه وسیلهی آرامبخش مثل عروسک یا پتوی محبوب کنارش باشه.
الگوی والدین
تحقیقات و مطالعات مختلف تأکید میکنن که کودک از رفتار ما پیام میگیره. وقتی والدین تا دیروقت بیدارن، در واقع ناخودآگاه به او یاد میدن که خوابیدن مهم نیست.
چیکار کنیم؟
زمان خواب رو هر شب فقط ۱۵ دقیقه زودتر کنید تا بدن شما و کودکتون همزمان عادت کنه.
منبع: تبیان