به گزارش شهرآرانیوز، طبق محاسبات نجومی در آبان ۱۴۰۴، ماه در دو بازه زمانی وارد صورت فلکی عقرب می‌شود، که بازه اول از جمعه ۲ آبان ساعت ۱۳:۲۰ تا یکشنبه ۴ آبان ساعت ۱۴:۳۰ و بازه دوم از سه‌شنبه ۲۷ آبان ساعت ۱۳:۰۰ تا پنجشنبه ۲۹ آبان ساعت ۱۴:۰۰ ادامه دارد.
کارهایی که در روزهای قمر در عقرب باید از آن‌ها پرهیز کرد
بر اساس باورهای سنتی و برخی توصیه‌ها، در این ایام باید از انجام برخی کارها خودداری کرد. این کارها عبارتند از:
عقد و نکاح: شروع زندگی مشترک در این ایام توصیه نمی‌شود.
مسافرت: بهتر است سفرهای غیرضروری به تعویق بیفتد.
اقدام برای بچه‌دار شدن: تلاش برای بارداری در این ایام ممکن است مطلوب نباشد.
افتتاح کسب و کار: شروع فعالیت‌های تجاری جدید در این بازه زمانی توصیه نمی‌شود.
تعیین نام: انتخاب نام برای نوزادان در این ایام مناسب نیست.
شروع کارهای بزرگ: بهتر است از انجام کارهای مهم و بزرگ در این ایام خودداری شود.
حجامت: انجام حجامت در این ایام توصیه نمی‌شود.
شروع کار جدید: شروع یک شغل یا فعالیت جدید در این بازه زمانی مناسب نیست.
{$sepehr_key_161854}
فضیلت خواندن آیت الکرسی
خواندن آیت الکرسی و سوره‌های معوذتین (فلق و ناس): این آیات در روایات اسلامی برای محافظت از بلاها توصیه شده‌اند.
آیت‌الکرسی یکی از پرفضیلت‌ترین آیات قرآن است. فضیلت آیت‌الکرسی از جهات مختلف قابل تبیین است:
صفات الهی: در این آیه، صفات جلالیه، جمالیه و کمالیه خداوند بیان شده است.
توصیه به خواندن در نماز: در بسیاری از نمازها از جمله نماز حرز امام جواد (ع)، به خواندن آیت‌الکرسی توصیه شده است.
روایات درباره خواص و آثار: روایات زیادی در مورد خواص و آثار آیت‌الکرسی وارد شده است.
روایات درباره فضیلت: روایاتی نیز به طور مستقل پیرامون فضیلت این آیه نقل شده است.
گروهی از صحابه نقل کرده‌اند که در مسجد پیامبر (ص) نشسته بودند و درباره فضیلت‌های قرآن و اینکه کدام آیه در آن از همه برتر است، سخن می‌گفتند. برخی گفتند: آخر سوره برائت، برخی گفتند: آخر سوره بنی‌اسرائیل، برخی گفتند: (سوره) کهیعص و برخی گفتند: (سوره) طه.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: «شما را چه شده که از آیت‌الکرسی غافلید؟ من از رسول خدا (ص) شنیدم که می‌فرمود: …و سید (سرور) قرآن، سوره بقره است و سید (سرور) سوره بقره، آیت‌الکرسی است. ای علی! در آن (آیت‌الکرسی) پنجاه کلمه است که در هر کلمه، پنجاه برکت وجود دارد. (مجمع البیان، جلد: ۲ صفحه: ۱۵۷)