غزه زیر آوار بمباران، گرسنگی و بی‌دارویی جان می‌دهد و سکوت برخی نهاد‌های بین‌المللی نیز به جنایتی ثانویه بدل شده است. امروز کمبود دارو، غذا و پناهگاه در این منطقه تنها یک بحران انسانی نیست، بلکه نشانه‌ای آشکار از فروپاشی اخلاق جهانی است.
ملت مظلوم فلسطین با جمعیتی بیش از ۲ میلیون آواره، در آستانه زمستان بی‌سرپناه مانده‌اند. مراکز درمانی و آموزشی ویران شده و معدودبیمارستان‌های باقی‌مانده نیز در روز‌های اخیر هدف مستقیم حملات رژیم صهیونیستی قرار گرفته است.
در چنین‌شرایطی، نخستین وظیفه جامعه جهانی و جهان اسلام، فشار بر نهاد‌های بین‌المللی برای مهار دولت آمریکاست که با حمایت خود از این رژیم کودک‌کش، موجب نقض آتش‌بس و مانع امدادرسانی می‌شود. بازشدن گذرگاه‌ها و ارسال فوری دارو و غذا، گامی حیاتی برای بازگرداندن حداقل «آسایش انسانی» به ساکنان منطقه غزه است؛ اما بحران صرفا در محاصره مادی خلاصه نمی‌شود.
محور استکبار و به‌ویژه آمریکا و رژیم صهیونیستی، سیاستی تهاجمی را در پیش گرفته‌اند. آنان با ایجاد پایگاه‌های جدید و انبار مهمات در سوریه، عراق و اطراف لبنان، در حال آماده‌سازی عملیات نظامی تازه‌ای هستند که نه‌تنها متوجه جبهه مقاومت، بلکه تهدیدی علیه همه کشور‌های منطقه است.
تجربه قطر، امارات و عربستان نشان می‌دهد که هیچ کشوری، حتی آنها که در ظاهر با غرب همراهی می‌کنند نیز در امان نخواهند بود. این‌بار توسعه ژئو‌استراتژیک رژیم صهیونیستی، تمام خاورمیانه عربی را دربر‌خواهد گرفت؛ از‌این‌رو، کشور‌هایی مانند ایران، عراق، سوریه، لبنان و یمن باید در آماده‌باش کامل باشند و سایر دولت‌های مسلمان نیز از خواب غفلت بیدار شوند؛ چراکه خطر تنها به مرز‌های مقاومت محدود نیست.
حمایت از مردم مظلوم فلسطین، باید از حالت شعار خارج شده و به «کنش ملموس» تبدیل شود؛ ایجاد شبکه‌های امدادی، کارزار‌های فرهنگی، حمایت مالی از بازسازی مناطق آسیب‌دیده و حضور فعال در میدان دیپلماسی مردمی. ملت ایران که در تاریخ خود بار‌ها مدافع مظلومان بوده است، باید بار دیگر نشان دهد که انسانیت و ایمان از یکدیگر جدایی‌ناپذیرند.
{$sepehr_key_162883}
امروز در بسیاری از کشور‌های غربی، مردم غیرمسلمان از ما جلوتر ایستاده‌اند؛ از دانشگاه‌های آمریکا تا خیابان‌های لندن و سیدنی، شاهد صدای آزادگان جهان در دفاع از فلسطین هستیم. این بیداری وجدان جهانی باید در کشور‌های اسلامی نیز به جنبشی مردمی، اجتماعی و فرهنگی بدل شود. مسئله فلسطین تنها یک درگیری جغرافیایی نیست، بلکه به «شناسنامه امت اسلامی» مربوط است. قدس، قبله‌گاه نخست مسلمانان و نماد هویت الهی ملت‌های اسلامی است. اگر این هویت از بین برود، همه کشور‌های مسلمان درمعرض سلطه و تحقیر خواهند بود.
از‌این‌رو، مقاومت نه فقط در میدان جنگ، بلکه در عرصه فرهنگی، رسانه‌ای و اجتماعی نیز باید تداوم یابد. در عصری که رسانه‌ها جنگ روایت‌ها را هدایت می‌کنند، پاسداشت حقیقت و افشای چهره جنایت‌کارانه آمریکا و رژیم صهیونیستی خود نوعی جهاد مقدس است.
امروز، بیش از هر زمان دیگر، باید اندیشه مقاومت را به عنوان فرهنگی جهانی، عقلانی و انسانی گسترش داد؛ فرهنگی که دربرابر منطق ترور و اشغال، از حقِ زیستنِ آزادانه دفاع می‌کند. جهان، در آستانه آزمونی اخلاقی ایستاده است: آیا دربرابر کودک گرسنه‌ای در غزه باز هم سکوت خواهد کرد یا این‌بار صدای انسانیت برنده میدان خواهد بود؟