به گزارش شهرآرانیوز، در ایام فاطمیه، رزمندگان اسلام در جبههها حال و هوای خاص و پرشوری داشتند. بسیاری از عملیاتها با رمز یا زهرا (س) آغاز میشد. در بسیاری از سربندهای رزمندگان کلمه «یا زهرا» بود. فرصت ایام فاطمیه، عشق رزمندگان اسلام به حضرت صدیقه کبری، فاطمه زهرا (س) را بیشتر آشکار میکرد و رزمندگان اسلام در پرتو توسل به حضرت زهرا (س) نیرویی قوی بدست میآوردند که پیروزی آنان را تضمین میکرد.
یکی از شهدایی که برای بسیاری از رزمندگان، اسوه و الگو بود شهید محمدرضا تورجیزاده فرمانده گردان یا زهرا (س) از لشکر امام حسین (ع) بود. این شهید والامقام در کسب طهارت نفس و پاکی و ایمان و معنویت بسیار کوشا بود. او به حضرت زهرا (س) علاقه بسیاری داشت و در عین حال که فرمانده گردان بود، یک مداح اهل بیت (ع) هم بود و در غالب مداحی هایش از مصائب حضرت زهرا (س) میخواند و در وصیت نامه اش نیز وصیت کرد که اگر جسمی از او باقی ماند، روی سنگ قبرش بنویسند «یا زهرا (س)».
شهید تورجی زاده به نماز اول وقت بسیار اهمیت میداد و پیوسته قرآن میخواند و با قرآن مأنوس بود. او بارها مجروح شد ولی هر بار قبل از بهبودی کامل مجدداً به جبهه باز میگشت؛ به طوری که در بین دوستانش به شهید زنده معروف بود.
نقل است که روزی در خط مقدم جبهه، کارها گره خورده بود. خیلی از بچهها پرپر شده بودند و خیلی از آنها هم مجروح شدند و شهید حاج حسین خرازی فرمانده لشکر امام حسین (ع) خیلی بی قراری میکرد، امّا به روی خودش نمیآورد و خیلیها داشتند باور میکردند که اینجا آخر خط است و یک وضع عجیب و نگران کنندهای شده بود. در این احوال ناگهان خرازی فرمانده لشکر، بی سیم چی را فرا میخواند و میگوید «تورجی زاده فرمانده گردان یا زهرا (س) را پیدا کن» و بعد از پیدا کردن او، حاج حسین بی سیم را میگیرد و از پشت بی سیم با حالت بغض و گریه میگوید «تورجی زاده! چند خط روضه حضرت زهرا (س) برایم بخوان!» تورجی زاده هم شروع کرد و گفت «در بین آن دیوار و در، زهرا صدا میزد پدر؛ دنبال حیدر میدوید، از پهلویش خون میچکید؛ زهرای من، زهرای من».
{$sepehr_key_164166}
شهید خرازی با شنیدن همین مقدار روضه حضرت زهرا (س) از پشت بی سیم، از شدت تضرع و ابتهال، از هوش میرود و وضع عجیبی در جبهه حاکم میشود و مابقی رزمندگان با روحیهای بالا به خط دشمن زده و عراقیها را تار و مار میکنند و در حقیقت با توسل به حضرت زهرا (س) گره کار باز میشود.
شهید تورجی زاده در وصیت نامه اش مینویسد «نهایت و اوج محبت، فانی شدن است و من فانی فی الله هستم! همه باید برویم که انا لله و انا الیه راجعون!» تورجی زاده در ۲۳ تیر ۱۳۴۳ در شهر اصفهان به دنیا آمد و از سال ۱۳۶۱ در جبههها حضور یافت و در عملیات های: والفجر یک، محرم، خیبر، بدر، والفجر هشت و عملیات کربلای پنج شرکت داشت و سرانجام در پنجم اردیبهشت ۱۳۶۶ در منطقه عملیاتی کربلای ۱۰ (بانه) بر اثر اصابت ترکش ناشی از انفجار خمپاره به پهلوی چپ و بازوی راست به خیل شهدا پیوست و در گلستان شهدای اصفهان آرمید و مزارش زیارتگاه مردم است.
منبع: ایرنا