به گزارش شهرآرانیوز، در گستره وسیع امروز هنر خوشنویسی، قلمی با سیاهی نوشتار و نرمی نستعلیقش چنان می‌درخشد که پس از سال‌ها، هنوز هم می‌تواند در جان آدمی حک شود: فتحعلی واشقانی‌فراهانی، استادی بزرگ و متواضع بود که از دل یک روستای کوچک «واشقان» در شهرستان فراهان، توانست به جهان بی‌نهایت هنر بپیوندد و روحش را با قلم بیامیزد. آثار این هنرمند بزرگ، امروزه به یکی از مهم‌ترین میراث فرهنگی ما بدل شده است.

فتحعلی واشقانی‌فراهانی در روز ۴ بهمن ۱۳۰۹ شمسی در روستای واشقان، از توابع شهرستان فراهان در استان مرکزی، متولد شد و از دوران کودکی تحت آموزش قرآن کریم و تحصیلات مکتبی درآمد. هم‌زمان با این آموزش‌ها، نخستین تمرین‌های خوشنویسی خود را با اولین استاد، میرزا ذبیح‌الله واشقانی، آغاز کرد. نخستین نوشته تحریر و سرمشق او، عبارت «اول کار‌ها به نام خدا» بود که بر لوح چوبی حک کرد.

در سال ۱۳۳۵، این استاد بزرگ به تهران مهاجرت کرد تا زیر نظر اساتیدی چون سیدحسین میرخانی و سیدحسن میرخانی به تمرین و شاگردی بنشیند و خوشنویسی نستعلیق را فراگیرد. یادگیری‌های واشقانی‌فراهانی هیچ‌گاه پایان نپذیرفت تا زمانی که نهایتاً در سال ۱۳۴۳، انجمن خوشنویسان ایران، او را به عنوان اولین مدرس خود برگزیدند. این موضوع نشان از آن داشت که این استاد بنام توانست از آموخته‌های خود به بهترین نحو بهره ببرد و آن را در اختیار دیگران نیز قرار دهد.

دیری نگذشت که نام او به عنوان «استاد خط نستعلیق» شناخته شد و میان دوستداران هنر و قلم، درخشید و ماندگار شد.

عشق فراهانی به تربیت نسل شیفته هنر

واشقانی‌فراهانی در تمام عمر حرفه‌ای خود، تأکید بسیاری بر تربیت جدید خوشنویسان داشت و با این هدف بزرگ، کلاس‌های آموزش متعددی را در شهر‌های مختلف برگزار می‌کرد.

از نمونه آثار شاخص و درخشان استاد فتحعلی واشقانی‌فراهانی، می‌توان به «کلک مشکین»، «چشمه خورشید»، «آیت مهر» و «ترجمه کامل قرآن کریم» اشاره کرد که هنوز هم پس از گذشت سالیان، جزو ماندگارترین و ارزنده‌ترین آثار هنری هستند.

سبک منحصر‌به‌فرد و استادانه‌ای که این هنرمند را از سایرین متمایز می‌کرد، ترکیب دقت، ظرافت و هماهنگی میان حرکات خطوط بود؛ دقتی که با بینشی ریزبینانه برای حفظ اصالت هنر خوشنویسی ایرانی-اسلامی همراه بود و علاوه بر زیبانویسی، موجی از پیام‌های عمیق و اصالت را به مخاطبش تقدیم می‌کرد.

جسم این استاد هنرمند و هنردوست، در هشتادودوسالگی و در اثر بیماری سرطان، از جهان پرکشید، اما شعله نام و یاد او هرگز خاموش نشد.

واشقانی‌فراهانی نه‌تنها توانست خوشنویسی در ایران را به نقطه درخشان و قدرتمندی برساند، بلکه موفق شد عشق و ارادت سرشارش را به نسل‌های آینده نیز منتقل کند؛ به طوری که در دنیای امروز، نام او چیزی فراتر از یک لغت است، معنایی را به دنبال دارد که یادآور ثبات، اخلاق و خلاقیت است.

{$sepehr_key_164178}