پیروز حناچی در حاشیه برگزاری یازدهمین کنفرانس ملی و چهارمین کنفرانس بینالمللی برنامهریزی و مدیریت شهری که امروز (۱۴ آبان ۱۴۰۴) در دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، در گفتوگو با خبرنگار شهرآرانیوز گفت: در قانون اساسی ما، ظرفیت شوراها معادل ظرفیت قوای سهگانه دیده شده است؛ به این معنا که دولت و قوهقضائیه لایحه میدهند، مجلس شورای اسلامی طرح میدهد و شوراها هم از طریق شورای عالی استانها، پیشنهادات خود را به مجلس و دولت ارائه میکنند.
وی با انتقاد از اینکه شوراهای اسلامی شهر به شورای شهرداری تبدیل شدهاند، افزود: اگر ما بتوانیم کاری انجام دهیم که نسبت اختیارات و مسئولیتها متناسب باشد، شاید خیلی از بحرانها اتفاق نیفتد. مسئولیت را از حاکمیت و دستگاههای حاکمیتی میخواهیم، در حالی که اختیارات را به مدیران محلی میدهیم. غافل از اینکه باید در در چهارچوب وظایف حاکمیتی، از مدیران مسئولیت بخواهیم. اگر چنین وضعیتی شکل بگیرد، شاهد بحرانهای شهری نخواهیم بود.
شهردار سابق تهران با اشاره به اینکه در برخی از کلانشهرهای دنیا، حتی انتخابات مستقیم برای انتخاب شهردار با رأی مردم برگزار میشود، خاطرنشان کرد: حداقل برای کلانشهرها و شهرهای بالای یک میلیون نفر جمعیت، باید به این فکر باشیم و در جهت مدیریت یکپارچه حرکت کنیم.
{$sepehr_key_164556}
وی همچنین در پاسخ به پرسشی درخصوص قانون درآمدهای پایدار شهرداریها و تأثیر آن در اداره شهرها نیز گفت: ممکن است این قانون در کاهش منابع تأثیر داشته باشد، اما از جنبه دیگری هم میتوان به آن نگاه کرد؛ اینکه «چو دخلت نیست، خرج آهستهتر کن». ما باید شهرهای خود را بهینه اداره کنیم و هزینههای اداره شهر را کاهش دهیم. اصطلاحاً رژیم بگیریم و هزینههای جاری شهر را کاهش دهیم. نیروی انسانی را به صورت نامحدود استخدام نکنیم.
حناچی افزود: من در دورهای، تلاش کردم منابع مالی شهرداریها از محل مالیات بر ارزش افزوده، یک درصد افزایش پیدا کند. اما در سوی دیگر ماجرا هم باید تلاش کنیم هزینههای جاری اداره امور شهر کاهش پیدا کند تا شهری پایدار داشته باشیم. ریشه این موضوع هم در شیوه بودجهبندی برای شهر است. اعضای شورای شهر باید هنگام بستن بودجه، آرزوهای نامتناهی را محدود کنند و میزان بهرهوری از مقدار محدود بودجه را افزایش دهند.