۱۳۰۰ روز گذشت تا مشهد یک‌بار دیگر میزبان یک وزیر اقتصادی باشد. از همین موضوع می‌توان حدس زد سفر «سیدعلی مدنی‌زاده» به مشهد در روز پنجشنبه چقدر مهم بود؛ یک فرصت بزرگ برای اینکه مشکلات راهبردی استان را به نفر اول اقتصاد کشور بگوییم، بی‌واسطه. محور برنامه‌های سفر یک‌روزه وزیر هم دو جلسه متوالی در ساعت ۱۵ و ۱۷ بود تا به میزبانی اتاق بازرگانی استان، اول اعضای مجمع نمایندگان استان با وزیر به گفت‌و‌گو بنشینند و بعد، جلسه مهم شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی خراسان رضوی با حضور وزیر اقتصاد برگزار شود.
دقایقی از ساعت ۱۵ نگذشته بود که جلسه آغاز شد، اما حدود ۱۰ دقیقه طول کشید تا آقای وزیر و هیئت همراه وارد اتاق شوند. دیر کرده بودند و درست از همین لحظه بود که اتفاقات عجیب این جلسه شروع شد. بعد از تشریفات مرسوم جلسات رسمی، بلافاصله آقای استاندار میکروفونش را روشن کرد؛ برخلاف رویه معمول که مظفری برای جمع‌بندی نکات جلسه، سخنران بخش پایانی و اصلی این‌گونه جلسات است. از همان ابتدا هم شتاب‌زدگی آقای استاندار در سخنرانی خیلی مشهود به چشم می‌آمد. به نظر می‌رسید تلاش داشت از دیررسیدن مهمانان ملی به‌مثابه یک فرصت استفاده کند. واضح بود مظفری می‌خواست برای اعضای مجمع نمایندگان ذهنیت ایجاد کند. باعجله مشکلات محوری استان را فهرست کرد؛ از چالش‌های حوزه صادرات و بحث ارز جایگزین گرفته تا کنسرسیوم‌های منطقه‌ای واردات اقلام اساسی. مشخص بود که می‌خواهد ذهن‌ها را هم‌سو و حرف‌ها را یک‌کاسه کند تا نمایندگان استان در طول جلسه به جاده خاکی نزنند و دستِ آخر، دستاورد شاخصی دست استان را بگیرد ولی صدحیف که سخنان آقای استاندار نیمه‌تمام ماند؛ مهمان‌ها از راه رسیدند و جلسه آغاز شد.
وزیر اقتصاد، رئیس سازمان امور مالیاتی کشور، رئیس شورای هماهنگی بانک‌ها و تعداد زیادی از معاونان وزارت اقتصاد و بانک مرکزی که ریش و قیچی اقتصاد و تجارت کشور از اول تا آخر در دستشان است، همه باهم وارد جلسه شدند. اعضای مجمع نمایندگان هم که تلاش‌های استانداری برای کشاندن نفرات اول اقتصاد ایران به خراسان رضوی را فرصت ازخداخواسته دیدند، از همان اول با انتقادات صریح و گلایه‌های بی‌پرده کار را شروع کردند. طرح و برنامه آقای استاندار خیلی زود نقش بر آب شد.
نماینده‌ها به‌ترتیب میکروفون‌هایشان را روشن کردند، هرکدام به چالش‌های شهر و دیار خودشان پرداختند و نوبت را به نفر بعد دادند؛ از پرونده بلاتکلیف منطقه‌آزاد سرخس و پروژه نیمه‌تمام برداشت از معادن سنگ‌آهن خواف گرفته تا چالش‌های پالایشگاه گاز استان و مشکلاتی که فرایند تأمین ارز برای صادرات زعفران دارد. نُقل و نبات جلسه هم گلایه از نابسامانی وضع ارز، جهش‌های مستمر قیمت طلا، افت تسهیلات بانکی و شاخص‌های منفی اقتصادی در کشور بود. در واقع از مسائل خرد حوزه‌های انتخابیه‌شان گرفته تا کلان‌ترین مسائل اقتصادی کشور که همه می‌دانند، موردتوجه قرار گرفت و تنها چیزی که به آن بی‌توجهی شد، مسائل راهبردی استان بود.
حقیقت تلخ نشست دیروز که بیش از همه به چشم می‌آمد، همین بود که اگرچه انتظار می‌رفت مجمع نمایندگان استان پیش از این نشست خودش را آماده و حرف‌هایش را در راستای منافع استان هم‌سو کند، اما نمایندگان استان در مجلس از همه‌چیز گفتند به‌جز چالش‌های استان. از حدود پنج دقیقه سخنرانی هدفمند حجت‌الاسلام پژمان‌فر، نماینده مردم مشهد و کلات در مجلس که بگذریم، در این نشست حتی از ضرورت اصلاح نظام بانکی و مهار نرخ ارز سخن گفته شد، اما هیچ‌کس نپرسید چه اقداماتی در حوزه کنسرسیوم‌های استانی انجام شده، چرا بانک مرکزی در تأمین ارز درخواستی صادرکنندگان و واردکنندگان محلی کوتاهی می‌کند و مهم‌تر از همه چرا خراسان رضوی با ۲.۲ میلیارد دلار درآمد صادراتی، هر سال باید لنگ ۷۰۰ میلیون دلار ارز برای واردات مواد اولیه‌اش باشد؟
حدود نیم ساعت از جلسه نگذشته، برآیند کلی نشست به‌روشنی نشان می‌داد که این گردهمایی مهم باوجود فراهم‌آمدن فرصتی کم‌نظیر با حضور شخص وزیر اقتصاد، نمی‌تواند راه به جایی ببرد و گره شاخصی از مشکلات استان باز کند. خلاصه بگویم، اگر مهمان جلسه نبودید یا حتی نتوانستید اخبار آن را دنبال کنید، نگران نباشید، چون یکی از مهم‌ترین فرصت‌های اقتصادی استان در سال جاری، بدون اتفاق مهم یا دستاورد شاخص تمام شد. این شانس بزرگ از دست رفت تا یک‌بار دیگر ثابت شود نماینده‌ای که دغدغه رأی شهر و روستایشان را داشته باشد، در پیگیری مشکلات کلان و راهبردی همیشه لنگ می‌زند.
{$sepehr_key_164900}