هزارمین بازی پپ گواردیولا، فقط یک عدد در کارنامه یک مربی بزرگ نیست؛ نقطه‌ای‌ست برای درنگ، برای فهم این حقیقت که فوتبال گاهی می‌تواند فراتر از چمن، تاکتیک و جام معنا پیدا کند. گواردیولا نه فقط یک معمار در زمین، بلکه یک متفکر اجتماعی در جهان مدرن فوتبال است؛ مربی‌ای که نبوغش محدود به طراحی بازی نیست، بلکه درک عمیقی از انسان، جامعه و مسئولیت دارد.

از بارسلونا تا منچسترسیتی، همه درباره ذهن تاکتیکی و وسواس او سخن گفته‌اند. شاگردانش بار‌ها گفته‌اند که «پپ فوتبال را از نو به ما آموخت»؛ جان استونز گفته بود: «فکر می‌کردم فوتبال را می‌فهمم، اما پپ ذهنم را بازآفرینی کرد» و رودری از او به‌عنوان «تأثیرگذارترین مربی زندگی‌اش» یاد کرده است. اما شاید مهم‌ترین جنبه کارنامه او آن چیزی نباشد که در آماروارقام ثبت می‌شود، بلکه آن چیزی است که در وجدان جمعی فوتبال باقی می‌ماند.

گواردیولا بار‌ها نشان داده که به مفاهیم انسانی فراتر از فوتبال باور دارد. در جهان حرفه‌ای امروز که بسیاری از چهره‌ها ترجیح می‌دهند در برابر بحران‌های انسانی سکوت کنند، او انتخاب کرد ساکت نماند. پپ در کنار حمایت‌های همیشگی از طرح‌های خیریه و فعالیت‌های آموزشی، در بزنگاه‌های تاریخی مانند حملات به مردم غزه، موضعی انسانی و اخلاقی گرفت. او درحالی‌که می‌دانست هر اظهارنظری در چنین‌موضوعی می‌تواند واکنش‌های سنگینی از نهاد‌های بین‌المللی و رسانه‌ای درپی داشته باشد، باز هم بر ارزش انسان و لزوم صلح تأکید کرد.

{$sepehr_key_165766}

این همان تفاوت میان یک «مربی موفق» و یک «شهروند آگاه» است. گواردیولا در قالب یک سفیر وجدان جمعی فوتبال ظاهر شده است؛ انسانی که می‌داند قدرت و شهرت اگر در خدمت مسئولیت اجتماعی قرار نگیرند، تهی و بی‌معنا خواهند بود.

نبوغ فنی‌اش بی‌تردید جای خود را دارد، همان نبوغی که بارسلونای رؤیایی، بایرن منسجم و سیتی خیره‌کننده را ساخت؛ اما آنچه پپ را از بسیاری از هم‌نسلانش جدا می‌کند، این است که او در کنار خلق سبک‌های تاکتیکی، سبکِ زندگیِ متفکرانه و اخلاقی را نیز ترویج کرده است؛ مربی‌ای که همان‌قدر که در زمین دنبال نظم و زیبایی است، در بیرون از زمین نیز دغدغه عدالت و انسانیت دارد.

شاید به همین دلیل است که وقتی از او می‌پرسند «آیا بهترین مربی تاریخ هستی؟»، با لبخند می‌گوید: «بله، درست می‌گویند!»، چون می‌داند در دنیایی که موفقیت اغلب با بی‌تفاوتی همراه است، او انتخاب کرده است درگیر باشد، حساس باشد و انسان بماند.