پیگیری مطالبات پرستاران در حوزه شکاف دریافتی با پزشکان | وعده‌های خاک خورده

به گزارش شهرآرانیوز؛ تکراری است، حضور پرستاران با پلاکارد‌های ساده، اما سنگین. در چند سال اخیر بار‌ها حیاط بیمارستان محلی برای یادآوری اجرای قانون صنفی پرستاران شده است. پرستاران به محوطه می‌آیند تا این دغدغه‌ها را مطرح کنند؛ از تعرفه‌ای که سال هاست روی کاغذ مانده، از کارانه‌ای که هر بار به سمت دیگری سنگین می‌شود، از سختی کاری که انگار در محاسبه‌ها دیده نمی‌شود. اجتماع صبح دوشنبه در بیمارستان قائم (عج) مشهد، تازه‌ترین صفحه از همین روایت است؛ روایتی از کم توجهی به اجرای قانون تعرفه گذاری.

تأکید پرستاران بر این نکته استوار است که تعرفه عادلانه، حق پرستاران است.

«ما نه حقوقمان بالا رفته و نه تعرفه‌ها به روز شده است. بار‌ها قول داده‌اند، اما روی کاغذ مانده است.» این جملات را یکی از پرستاران باسابقه بخش مراقبت‌های ویژه می‌گوید و اضافه می‌کند بیشتر همکارانش تعرفه یک ساله عقب افتاده دارند.

اجرای کامل و قانونی تعرفه گذاری خدمات پرستاری

یکی از پرستاران حاضر در اجتماع که نمی‌خواهد اسمش فاش شود می‌گوید: تعرفه‌ها باید شفاف، به روز و قابل استناد باشد، نه مصوبه‌ای که در فرایند‌های اداری گم شود. ما می‌خواهیم ثبت و پرداخت خدمات پرستاری بر اساس «اقدام واقعی پرستار» باشد. دیگر آنکه زمان بندی روشنی برای پرداخت معوقات ما ارائه شود. در حال حاضر و در بسیاری بخش‌ها معوقات پرستاران با تأخیر یک ساله روبه روست.

عدالت در کارانه‌ها و جبران شکاف دریافتی با پزشکان

یکی دیگر از پرستاران می‌گوید: نسبت‌های پرداخت باید بازنگری شود. زیرا بار اصلی مراقبت بر دوش پرستار است، این مورد باید در عدد‌های ریالی دیده شود. وقتی کارانه ماهانه برخی پزشکان به چندصدمیلیون تومان می‌رسد و سهم پرستار چند ده میلیون تومان می‌ماند، روند اجرای قانون زیر سؤال می‌رود.

به رسمیت شناختن سختی کار و فوق‌العاده‌های خاص

یکی از پرستاران نیز در این باره بیان می‌کند: شیفت‌های فشرده، کار شب، رویارویی دائمی با استرس، خطرات عفونی و فرسایش روحی، باید در حقوق و مزایا منعکس شود. پرستاران می‌خواهند فوق العاده‌های سختی کار از «حاشیه» و خارج، به «متن» و پرداخت‌ها تبدیل شود با ضرایب مشخص، نه سلیقه‌ای و متغیر.

یکی دیگر از پرستاران شاغل در بیمارستان قائم (عج) نیز می‌گوید: چرا اقدامات حرفه‌ای به نام پرستار ثبت نمی‌شود؟ از تزریق و پایش تا مراقبت‌های تخصصی همه و همه را پرستار انجام می‌دهد ولی به نام پزشک در سیستم‌ها ثبت می‌شود.

شفافیت در ارزیابی عملکرد و ارتقای رتبه

پرستار دیگری تأکیدش بر این نکته استوار است: ما خواهان عدالت در پرداخت هستیم. باید ارزیابی‌ها بر پایه شاخص‌های علمی و عینی باشد، نه سلیقه مدیران. پیوند ارزیابی با مزایا، ارتقای رتبه و فرصت‌های آموزشی، مطالبه‌ای است که انگیزه و کیفیت خدمات را بالا می‌برد.

او ادامه می‌دهد: چرا صدای ما پرستاران به جایی نمی‌رسد؟ مطالبه ما کاملا بحق است. با جان و دل این حرفه را انتخاب کرده‌ایم و از مسئولان تقاضا داریم به ما انگیزه کاری بدهند.

پیرو پیگیری ها، خبرنگار صدای مردم درباره مطالبات پرستاران با دکتر محمد صادقی، مدیردفتر پرستاری دانشگاه علوم پزشکی مشهد تماس می‌گیرد. او با ذکر اینکه به دلیل جلسه امکان پاسخ گویی ندارد.

{$sepehr_key_166237}

همه از مشکلات پرستاران باخبرند

در ادامه رئیس نظام پرستاری مشهد در گفت‌و‌گو با خبرنگار صدای مردم شهرآرا با اشاره به تکرار چندساله اعتراضات پرستاران می‌گوید: مشکلات جامعه پرستاری مسئله تازه‌ای نیست؛ سال هاست که این مسائل در جلسات متعدد با مسئولان استانی و کشوری مطرح شده است و همه از عمق مشکلات آگاه هستند. با وجود مکاتبات و پیگیری‌های مکرر، تغییر ملموسی در وضعیت پرستاران ایجاد نشده است.

دکتر لطفی بیان می‌کند: از مرداد پارسال که اعتراضات آغاز شد، بار‌ها با نمایندگان مجلس، استانداری و وزارت بهداشت مذاکره کرده‌ایم. هیچ کس منکر سختی کار پرستاران و پایین بودن سطح دریافتی آن‌ها نیست، اما پرسش اینجاست که چه کسی قرار است پاسخ گو باشد؟ همه قبول دارند که فاصله درآمدی بین پرستاران و دیگر گروه‌های درمانی چشمگیر است، ولی اقدام مؤثری انجام نمی‌شود.

فضای پرداختی همچنان غیرشفاف

او با اشاره به قانون چهارده ساله تعرفه گذاری خدمات پرستاری بیان می‌کند: این قانون پس از سال‌ها تأخیر اجرا شد، اما اجرای آن نه تنها عدالت را برقرار نکرد بلکه با ابهام و عدم شفافیت همراه بود. امروز پرستاران دقیقا نمی‌دانند چه میزان پرداختی بابت خدماتشان از بیمه‌ها به بیمارستان‌ها می‌رسد و این مبالغ چگونه توزیع می‌شود.

وقتی شفافیت وجود نداشته باشد، طبیعی است که زمینه اعتراضات بیشتر فراهم می‌شود. رئیس نظام پرستاری مشهد در پایان تأکید می‌کند: پرستاران هیچ گاه خواهان تنش یا اعتراض خیابانی نیستند، اما فشار معیشتی و بی پاسخ ماندن مطالبات سبب بروز چنین واکنش‌هایی می‌شود. انتظار داریم نهاد‌های ملی به صورت جدی‌تر وارد عمل شوند و راه حلی عملی برای این گره چندساله پیدا کنند.