به گزارش شهرآرانیوز؛ این روز‌ها که بحران آب بالا گرفته و کمبود شدید باران، همه حتی کودکان را دغدغه‌مند و هراسان کرده و چشم‌ها را نگران به آسمان دوخته است، از دل تهدید، فرصتی پیش آمده است تا درکنار طلب آب برای جسم خاکی خود و لب‌های تشنه زمین، یاد آب حیاتی بیفتیم که قرن‌هاست با کرده خویش از آن محروم شده‌ایم و عطش غیبتش، جان جهان را کویر کرده است؛ امام زمانی که از پس پرده غیبت هم هوایمان را دارد و به لطف و عنایت ایشان است که زمین و زمان روزی می‌خورند. در این مجال، دلیل مانندکردن وجود نازنین امام‌عصر (عج) به آب حیات را باهم مرور می‌کنیم.
سرزمین دل با امام زنده می‌شود
وجود مبارک امام‌زمان (عج) به‌عنوان انسان کامل در عصر و زمانه ما، مظهر اسم اعظم الهی و واجد تمام کمالات هستند؛ برای همین هم قرآن کریم، امام معصوم (ع) را مایه تأمین حیات معنوی و سرچشمه آب زندگانی معرفی می‌کند: «اِعلَموا اَنَّ ا... یُحی الارضَ بَعدَ مَوتِها» (حدید، ۱۷)؛ خداوند زمین را پس از مردنش زنده می‌کند و زندگی مرهون آب است: «وجَعَلنا مِنَ الماءِ کُلَّ شیءٍ حَی» (انبیاء،۳۰) و امام معصوم که امروز همان وجود مقدس امام‌مهدی (عج) هستند، همان چشمه زلالی است که سرزمین دل‌ها با ایشان زنده و آباد می‌شود.
نَفَس جامعه به امام، بسته است
موضوع زنده کردن زمین با آب حیات پس از مرگش، در روایات ائمه (ع)، تأیید و تأکید شده است و برپایه آن روایات، خداوند زمین مرده را نیز با انسان کامل زنده می‌کند؛ همان‌طوری که آن را با آب، حیات می‌بخشد. باید توجه داشت گاهی جامعه، زمانی دل‌ها و هنگامی زمینه فرهنگی ملتی می‌میرد؛ آنجا که جهل و جهالت غلبه کند، فضای سیطره مرگ است که گاه با گفتن و نوشتن و هدایت‌های ظاهری دفع می‌شود، اما زمانی چنان عمیق و فراگیر است که باید دمی مسیحایی و نفسی قدسی، آن امت را زنده کند. او که امروز نفسش دم مسیحیایی و وجودش، چشمه زلال زندگانی است، حضرت حجت‌بن‌الحسن (عج) است.
«ماء معین» یعنی چه؟
«ماء معین» در لغت عربی، به معنای آب روان و جاری است. واژه «ماء» با صفت «معین» تنها یک‌بار در قرآن و در آیه ۳۶ سوره ملک آمده است، وقتی خداوند می‌فرماید: «قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ ماؤُکُمْ غَوْراً فَمَنْ یَأْتیکُمْ بِماءٍ مَعین: بگو اگر صبح برخیزید و ببینید که آب سرزمین شما در عمق زمین فرورفته، پس چه کسى برای شما آب گوارا جاری خواهد کرد؟»
برخی روایات در تفسیری باطنی از «ماء معین»، آن را اشاره‌ای به غیبت امام غائب می‌دانند.
روزی تو خواهی آمد
امام باقر (ع) در تفسیر آیه ۳۶ سوره ملک می‌فرمایند: «این آیه درباره امامى نازل شده است که به عدل الهى قیام می‌کند و می‌گوید: اگر امام شما پنهان شود و ندانید کجاست، چه کسى براى شما امامى میفرستد که اخبار آسمان‌ها و زمین و حلال و حرام خدا را براى شما شرح دهد؟».
سپس فرمودند: «به خدا سوگند تأویل این آیه، نیامد و سرانجام خواهد آمد.» (کمال‌الدین، ج یک، ص ۳۲۵- ۳۲۶) امام عصر (عج) به نمایندگی و مظهریت حق، سبب احیای دل‌ها و زمین‌های مرده می‌شوند و وظیفه بشر، عرضه کردن زمین و زمینه دل خویش به حضور ایشان است تا در پرتو فیض معرفت و هدایتش، از سرچشمه حیات، بهره‌مند و احیا شود.
به برکت او مردم روزی می‌خورند
بنا بر تصریح روایات، به برکت وجود مقدس امامِ هر عصر و زمان است که زمین و زمان، ثبات و ادامه حیات می‌یابد. ابی‌العلاء می‌گوید: «به امام‌صادق (ع) عرض کردم آیا زمین بدون امام می‌ماند؟ حضرت فرمودند: خیر.»
و در نقل مشهور است که: «بِیُمنِهِ رُزِقَ الوَری وَ بِوُجُودِهِ ثَبَتَتِ الأرضُ و السَّماء: از برکت وجود او (یعنی حجت و نماینده الهی) مردم روزی می‌خورند و به‌خاطر هستی او آسمان و زمین برپاست.» امام باقر (ع) نیز می‌فرمایند: «اگر لحظه‌ای امام از روی زمین برداشته شود، زمین متلاطم می‌شود و همراه اهلش، اضطراب پیدا می‌کند؛ آن‌چنان که دریا با اهلش، طوفانی و متلاطم می‌شود.» (اصول‌کافی، ج یک، ص۱۷۹، ح۱۲)
{$sepehr_key_166605}
با او دنیا بهار می‌شود
از دیگر عللی که وابستگی حیات بشر و عالم به وجود مقدس امام‌زمان (عج) را بیش از پیش نشان می‌دهد، عبارت «ربیع‌الانام و نضره‌الایام» است که در زیارت خطاب به آن حضرت بیان می‌کنیم. در یک نگاه عمیق‌تر، وجود مقدس امام‌عصر (عج) بارانی است که باعث رشد و شکوفایی و زنده شدن حیات در موجودات می‌شود؛ یعنی با امام‌زمان (عج) جهان هستی، حیات می‌یابد. این صفت زیبای امام، همچنین بیانگر آن است که هرکه بخواهد به سرچشمه شکوفایی و حیات دست یابد، باید دست‌به‌دامن آن دُر هستی بردارد و از باران رحمت و کرامت حیات‌بخش آن حضرت، بهره‌مند شود.
برکت وجود امام عصر (عج) را طلب کنیم
حال که بحران کم‌آبی و فقر باران، دامنگیر ما شده است و ضرورت توسل و تضرع به درگاه الهی و اهل‌بیت (ع) را بیش از پیش یادآوری می‌کند، خوب است درکنار توسل به وجود مقدس امام‌زمان (عج) و درخواست از ایشان برای آنکه همچون همیشه دست مهر و عنایت بر سر ما بکشند و واسطه نزول باران رحمت الهی شوند، ظهور حضرت را هم به‌عنوان آب حیات عالم از عمق جان تمنا کنیم و به انتظارهایمان، رنگ عمل بزنیم و «اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلِیِکَ‌الفَرَج» را از لقلقه زبان خارج کنیم و منتظرانی باشیم که زمینه‌ساز ظهور می‌شوند.