در ایامی قرار گرفته‌ایم که با کمبود بارش باران مواجه هستیم و بسیاری از شهرها، بحران آب را تجربه می‌کنند. ازآنجایی‌که خدای سبحان ابتلائات را برای آن قرار داده است که راه به‌سوی توسل و تضرع بیشتر باز شود، ما باید این ابتلا را به فرصتی برای بهره‌مندی از رحمت الهی تبدیل کنیم تا با تضرع و توسل به درگاه حضرت باری‌تعالی، باب رحمت بیشتر خدا به روی ما باز شود.
بنا بر تصریح قرآن و روایات، حقیقت آب و باران رحمت، وجود مقدس امام‌زمان (عج) است؛ یعنی همان «ماءمعین» که در دوران غیبت همیشه آن را طلب کرده‌ایم. به عبارت دیگر، حضور امام‌زمان (عج) و باران رحمتی را که هم جسم ما و هم جان‌های ما را سیراب و از تشنگی خارج کند، از خدای متعال طلب می‌کنیم و با این نگاه، دعای ۱۹ صحیفه‌سجادیه را می‌خوانیم تا خدای سبحان، هم باران رحمتی بباراند که بدن‌ها و زمین‌های ما را سیراب کند و هم امام غایب (عج) را برساند و جان‌های ما را سیراب کند.
آغاز این دعا با این فراز است که «اللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَیْثَ، وَ انْشُرْ عَلَیْنَا رَحْمَتَکَ بِغَیْثِکَ الْمُغْدِقِ» یا در میانه دعا می‌فرماید: «اللَّهُمَّ اسْقِنَا غَیْثاً مُغِیثاً» و در انتهای دعا می‌فرماید: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ ارْزُقْنَا مِنْ بَرَکَاتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ، إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.»
توجه داشته باشیم که با کاهش مصرف آب در این ایام، همچون ماه مبارک رمضان که انسان برخی سختی‌ها را می‌پذیرد و تحمل می‌کند تا باب رحمت الهی باز شود، می‌توانیم با کم مصرف کردن آب، هم به دولت در نظم دادن به امور کمک کنیم و این‌چنین اضطرار وجودمان را به باران رحمت الهی بیشتر نشان دهیم و نیز به هم‌وطنان دیگر کمک کنیم که با مصرف کمتر ما، آنها از مصرف محروم نشوند.
{$sepehr_key_166609}
این منش، وفاق و انسجام و اتحاد ملی را ایجاد می‌کند؛ همان‌طور که در بلایای طبیعی مثل زلزله و سیل یا دیگر حوادث، دل‌های مردم به‌هم نزدیک‌تر می‌شود و می‌توانند آن ابتلا را بهتر پشت‌سر بگذارند.
همان گونه که قرآن می‌فرماید: «وَمَا أَرْسَلْنَا فِی قَرْیَه مِنْ نَبِیٍّ إِلَّا أَخَذْنَا أَهْلَهَا بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ یَضَّرَّعُونَ: و ما هیچ پیغمبری به هیچ شهر و دیاری نفرستادیم، مگر آنکه اهلش را به شدائد و محن، مبتلا ساختیم تا به درگاه خدا تضرع و زاری کنند.» (اعراف، ۹۴)
ان‌شاءا... با رعایت بهتر و دقت بیشتر در استفاده از آب و تضرع و توسل به درگاه الهی، برای نزول باران رحمت بر ما، این عادتی را که موجب شده بود باران و رابطه آن را از جانب خدا نمی‌دیدیم، رفع و باعث شود رابطه ما با خدا گرم‌تر و صمیمی‌تر شود و بدانیم که هر قطره باران، مَلکی از جانب خداست که آن قطره را تا رسیدن به مقصد همراهی می‌کند و همه اینها تحت تدبیر الهی است، منتها ممکن است بی‌توجهی ما، مانعی برای رسیدن به رحمت الهی شود، لذا با توجه بیشتر، از رحمت بیشتری از ناحیه باری‌تعالی بهره‌مند شویم.