دعوای درصد میان رقبا و اینکه تو چند درصد رأی آوردهای و من چند درصد، نیمدرصد هم بر اعتبار کسی نمیافزاید. اتفاقا چالشهایی چنین، از همه اعتبارزدایی میکند.
اگر نتوانیم از این میدان به سلامت عبور کنیم، زخمهایی برخواهیم داشت که خونش دامن همه را خواهد گرفت.
به نظر این گفتوگوها را باید تمام کرد. باید نقطه سر خط گذاشت. نه برای ادامه بحث بلکه برای تحریر خطی که خطاها را کاهش دهد. تبیین این واقعیت که اگر با هر درصدی رأی آوردید و مجلسنشین شدهاید، نسبت به همه آحاد ملت مسئولید. نماینده رأیدهندگان و جناح و حزب خود نیستید. تکلیفی که قانون برای شما نوشته است «نمایندگی همه ملت ایران است.»
به همین خاطر است که دستتان را باز گذاشتهاند و تریبون همواره روشن است که از هر مقامی بپرسید و برای پاسخ گرفتن تا استیضاح هم بروید. بله، حتی اگر با کمترین رأی از یک حوزه انتخابیه کوچک هم به مجلس راه یافتید، نمایندگی عام از همه ملت ایران دارید.
در مقابل همه آحاد ملت هم مسئولید. شما بر اساس اصل۶۷ قانون اساسی، این قسمنامه را در نخستین جلسه مجلس، کلمهبهکلمه و حرفبهحرف بیان کردهاید؛ «بسما... الرحمنالرحیم من در برابر قرآن مجید، به خدای قادر متعال سوگند یاد میکنم و با تکیه بر شرف انسانی خویش تعهد مینمایم که پاسدار حریم اسلام و نگاهبان دستاوردهای انقلاب اسلامی ملت ایران و مبانی جمهوری اسلامی باشم، ودیعهای را که ملت به ما سپرده به عنوان امینی عادل پاسداری کنم و در انجام وظایف، وکالت، امانت و تقوی را رعایت نمایم و همواره به استقلال و اعتلای کشور و حفظ حقوق ملت و خدمت به مردم پایبند باشم، از قانون اساسی دفاع کنم و در گفتهها و نوشتهها و اظهارنظرها، استقلال کشور و آزادی مردم و تأمین مصالح آنها را مد نظر داشته باشم.»
آنچه هم همه ملت از شما میخواهد عمل به این قسمنامه است. کم بگذارید یا به راه دعواهای بیحاصل بروید، ذمه شما زیر دین یک ملت میرود. اگر به خاطر تحفظ قانون امروز نشود از شما استیفای حق کرد، فردایی است به نام یوم الحساب که مو را از ماست زمان مسئولیتتان خواهند کشید.
آنها که میدانند یومالحساب به یومالجزا میرسد حتما مراقبت خواهند کرد که برای ارتقای زندگی و بهبود شرایط زندگی مردم بکوشند. سینه برای ملک و ملت بدرانند نه اینکه هرچه در توان دارند، برای بیتوان کردن رقبای انتخاباتی صرف کنند. شما با هر درصدی که رأی آوردهاید در برابر صددرصد مردم مسئولید. باید به مسئله آنها توجه کنید. آیا چنین میکنید؟
{$sepehr_key_167277}
رصد گفتار و تماشای رفتار برخیها، میگوید که در کارنامهشان نمره پایینی باید گذاشت. مردم مشکلات و مسائل و مصائب خود را با همه وجود لمس میکنند. میبینند که برخی نمایندگان، در دغدغه با آنها چند فرسنگ فاصله دارند. معلوم است که مردم هم فاصله میگیرند، اما این فاصلهها گاه به گسل بین مردم و حاکمیت منجر میشود. اینجاست که باید تریبونهای همیشه روشن و مدعیان همیشه در سخن را هشدار داد که ببیند چه میکنید و نتیجه رفتار و گفتارتان چه میشود.
همه شما که در ادعا میگویید همه باید فدای جمهوری اسلامی و فدای ایران شویم، اما عملتان میگوید جمهوری اسلامی و ایران فدای ما. اصلاح کنید این رفتار را. اصلاح کشور هم در گرو اصلاح شماست. دعوا نکنید، توانتان را بگذارید برای اصلاح.
برای بهبود زندگی همه مردم. شما طبق قانون در برابر همه مردم مسئولید. به این مسئولیت التزام داشته باشید.