به گزارش شهرآرانیوز، امین زنجانی، متولد بهمن ۱۳۷۴ و دانشجوی فیزیولوژی ورزشی دانشگاه فردوسی مشهد، فعالیت دانشگاهی خود را از سال ۱۳۹۳ آغاز کرده و در سال گذشته با دفاع از پایان‌نامه‌اش دوره تحصیلی خود را به پایان رسانده است. او که در خانواده‌ای رشد کرده که جلسات قرآن بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی روزمره بوده، می‌گوید عملاً دوران کودکی‌اش در فضای قرآن گذشته و همین محیط، مسیر آینده او را شکل داده است.
زنجانی علاقه به هنر خوشنویسی را از اتفاقی ساده، اما تعیین‌کننده در دوران دبستان آغاز شده می‌داند. به گفته او، در سال دوم دبستان معلم هنر مدرسه با دیدن خط خوشش او را برای شرکت در مسابقات ناحیه معرفی کرد. هرچند مسابقات ویژه پایه سوم به بالا بود و دانش‌آموزان پایه دوم اجازه حضور نداشتند، اما با موافقت داوران امکان شرکت او فراهم شد.
آن زمان داور‌ها آهسته به هم گفتند یک کلمه سوری بنویسد تا ناراحت نشود. معنای سوری را آن زمان نمی‌دانست، اما فهمیده بود که او را جدی نگرفته‌اند. می‌گوید: «همانجا یکی از بهترین خط‌های عمرم را نوشتم.» نتیجه این اتفاق، قرارگرفتن او در کنار دانش‌آموزان پایه پنجم و کسب رتبه اول در میان آنان بود؛ موفقیتی که احساس غرور کودکی را در او زنده کرد و مسیر علاقه‌مندی‌اش به خوشنویسی را روشن ساخت. او چند سال بعد، از چهارده‌سالگی، خوشنویسی حرفه‌ای با قلم‌نی را آغاز کرد و اکنون، به صورت جدی در این حوزه فعالیت می‌کند.
زنجانی آغاز فعالیت قرآنی خود را نیز حاصل همین همراهی هنر و معنویت می‌داند. او نخستین‌بار در یکی از جشنواره‌های دانش‌آموزی که موضوع قرآنی داشت، نوشتن یک عبارت عربی را تجربه کرد و می‌گوید: «نوشتن عربی سخت‌تر از فارسی است و آن زمان یک ماه با ترکیب‌سازی یک آیه درگیر می‌ماندم. همین باعث شد معنی آیه را بررسی کنم و ببینم چه ارتباطی با زندگی خودم دارد. گاهی می‌دیدم خلاف آموزه‌ای را انجام داده‌ام که همان آیه به آن اشاره کرده است و این برایم بسیار تأثیرگذار بود.» این تجربه، علاقه او به فضای قرآن را عمیق‌تر کرد و در حدود ۱۶ تا ۱۸سالگی، یعنی دوران سوم دبیرستان، ورود جدی او به عرصه فعالیت‌های قرآنی رقم خورد.
با ورود به دانشگاه فردوسی، آشنایی با جشنواره قرآن و عترت دانشگاه‌ها انگیزه‌ای جدید برای او ایجاد کرد. هرچند چند سال نخست شرکت در جشنواره به تعویق افتاد، سرانجام در سال ۱۳۹۶ یا ۱۳۹۷ نخستین‌بار در این جشنواره شرکت کرد و از آن زمان تاکنون تقریباً هر سال رتبه اول یا دوم رشته خوشنویسی را کسب کرده است. او همچنین سابقه حضور در جشنواره‌های بین‌المللی ازجمله جشنواره رضوی را دارد و در سیزدهمین دوره این جشنواره، با موضوع قرآنی مربوط به حضرت رضا(ع) و آیه تطهیر، رتبه شایسته تقدیر و مقام ششم را به دست آورده است.
امین زنجانی نخستین تجربه قرآنی خود را به مسابقات حفظ و قرائت در دوران کودکی نسبت می‌دهد و می‌گوید: «حدود ۱۰سالگی حرفه‌ای قرآن کار می‌کردم و در مسابقات استانی شرکت می‌کردم. همان سال رتبه سوم استانی را گرفتم و همین باعث شد مسیرم را ادامه بدهم.»
وی تأکید می‌کند «تأثیر هنر در فهم و انتقال مفاهیم قرآنی بسیار عمیق‌تر از بیان گفتاری است» و معتقد است «ترکیب هنر و قرآن می‌تواند اثرگذاری بیشتری در میان مردم ایجاد کند».
{$sepehr_key_167452}
زنجانی در ادامه این گفت‌و‌گو می‌افزاید: «سخنرانی مذهبی زیاد می‌شنویم؛ اما به نظر من، زبان هنر چندبرابر مؤثرتر است. خود قرآن یک اثر هنری است و کنارهم قرارگرفتن هنر و قرآن تأثیر ویژه‌ای دارد.»
زنجانی درباره موفقیت‌های سال جاری می‌گوید: «چند روز گذشته، در جشنواره ملی قرآن و عترت مقام اول خوشنویسی را کسب کردم. همچنین در جشنواره سراسری قرآن و عترت در اردبیل، که امسال برگزار شد، مقام اول خوشنویسی قرآنی را به دست آوردم. علاوه بر این، در جشنواره دینی ذوالفقار در کرمان نیز رتبه نخست خوشنویسی قرآنی را کسب کردم. من در رشته‌های آوایی فعالیت نمی‌کنم و تمرکز کامل خود را بر هنر‌های قرآنی و خوشنویسی گذاشته‌ام.»
او درباره سبک و شیوه کار خود توضیح می‌دهد: «به طور کلی نستعلیق می‌نویسم، اما آنچه کارم را متمایز می‌کند، ترکیب‌های خاص و زمان‌بر است؛ گاهی ۲۰ روز تا یک ماه روی یک ترکیب وقت می‌گذارم. همچنین از دانگ‌های مختلف قلم استفاده می‌کنم. داوران جشنواره‌ها برایشان مهم است خوشنویس با همه اندازه‌های قلم توانمند باشد.»
زنجانی مهم‌ترین چالش مسیر خوشنویسان را کمبود حمایت و نبود ساختار‌های پایدار برای ارتقای جایگاه این هنر می‌داند و می‌گوید: «با اینکه خوشنویسی تنها هنر ملی ثبت‌شده ایران است، اما هنرمندان این رشته درآمد کافی ندارند. بسیاری مجبورند شغل دوم داشته باشند. هزینه آزمون‌ها، تمدید کارت انجمن و تهیه ابزار بسیار بالاست و انجمن‌ها هم حمایتی برای گرفتن سفارش از نهادها، شهرداری یا دستگاه‌های فرهنگی انجام نمی‌دهند.»
این هنرمند مشهدی با بیان اینکه آثار چاپی ماشینی جای هنر اصیل خوشنویسی را در خانه‌ها گرفته، می‌گوید: «کمتر خانه‌ای امروز یک اثر خوشنویسی اصیل دارد. این وضعیت با کمی توجه قابل‌اصلاح است، اما نیازمند همت مسئولان و انجمن خوشنویسان است.»