به گزارش شهرآرانیوز، ترمیم رابطه، چیزی فراتر از گفتن یک «ببخشید» ساده است. ترمیم واقعی بعد از تعارض، به زوجها کمک میکند رابطهای رضایتبخشتر و پایدارتر داشته باشند. برای اینکه رابطهتان بهدرستی ترمیم شود، باید بتوانید دیدگاه طرف مقابل را درک کنید، سهم خودتان را بپذیرید و برای تغییر در آینده متعهد شوید. هنگام ترمیم رابطه، از دفاعی شدن و بهانه آوردن پرهیز کنید؛ بهجای توضیح نیت خودتان، به تأثیر رفتارتان بر همسرتان فکر کنید.
نکته این است که تعداد دعواها اهمیت چندانی ندارد؛ نحوه ترمیم پس از دعواست که آیندهی رابطه را تعیین میکند.
زوجهایی که پس از اختلاف، خوب ترمیم میکنند، بسیار بیشتر از دیگران احتمال دارد در بلندمدت رابطهای شاد و رضایتبخش داشته باشند. خیلیها فکر میکنند گفتن «ببخشید» کلید بازگشت به آرامش است، اما میان یک عذرخواهی ساده و ترمیم واقعی تفاوت زیادی وجود دارد.
عذرخواهی یعنی ابراز پشیمانی از اشتباهی که انجام دادهایم. اما خیلی وقتها با اینکه «ببخشید» گفته میشود، تنش باقی میماند؛ چون آن عذرخواهی سطحی، سریع و بدون درک عمیق از احساس طرف مقابل بوده است. برای اینکه «ترمیم واقعی» اتفاق بیفتد، باید چند مرحله طی شود:
ترمیم موفق یعنی کاهش تنش، باز شدن فضا برای گفتوگو و خروج از چرخه درگیری.
این فرایند سه مرحلهی اصلی دارد:
۱. درک متقابل
یعنی تلاش کنید خودتان را جای همسرتان بگذارید و موقعیت را از زاویهی نگاه او ببینید. فقط نشنوید چه میگوید، سعی کنید بفهمید چرا آن احساس را دارد. برای این کار لازم است حالت دفاعی را کنار بگذارید و با کنجکاوی گوش دهید.
تغییر ذهنیت: بهجای اینکه بگویید: «نباید اینطوری احساس میکرد چون...» فکر کنید: «میخوام بفهمم چرا اینطور احساس کرده.»
۲. پذیرش مسئولیت
یعنی سهم خودتان را در مشکل بپذیرید، بدون دفاع، بدون بهانه و بدون مقصر کردن دیگری. پذیرش مسئولیت به معنای قبول تمام تقصیر نیست؛ یعنی تأثیر رفتارتان را میبینید و مسئولیت آن را میپذیرید. درک متقابل صادقانه در مرحله قبل، به شما کمک میکند این کار را واقعیتر انجام دهید.
۳. تعهد به تغییر
یعنی از خودتان بپرسید: «دفعه بعد چه کار کنم که دوباره همین اتفاق نیفتد؟» اگر این مرحله حذف شود، همان الگوی منفی بارها تکرار میشود. تعهد به تغییر، عذرخواهی را به ترمیم واقعی تبدیل میکند؛ یعنی قولی برای ساختن رابطهای بهتر در آینده.
۱. بهکار بردن «اما» بعد از عذرخواهی
«میفهمم ناراحت شدی و معذرت میخوام، اما...» هر چه قبل از «اما» گفته باشید، با آن «اما» بیاعتبار میشود.
۲. توضیح دادن یا دفاع کردن
نیت شما مهم است، اما تأثیر رفتارتان مهمتر است. اگر در ابتدای گفتوگو شروع کنید به توضیح نیت، ممکن است فقط دفاعی بهنظر برسید. این توضیحها فقط بعد از ترمیم موفق مفید خواهند بود.
۳. نگویید: «متأسفم که اینجوری احساس میکنی.»
این جمله ظاهراً مؤدبانه است، اما هیچ مسئولیتی نمیپذیرد. نشان نمیدهد چرا طرف مقابل ناراحت شده و دو عنصر اصلی ترمیم یعنی درک دیدگاه و مسئولیتپذیری در آن وجود ندارد.
منبع: تبیان
{$sepehr_key_167554}