به گزارش شهرآرانیوز، محمد علایی در نشست ویژه این کمیسیون که صبح امروز (سهشنبه ۲۷ آبان ۱۴۰۴) با دستورکار ویژه «مدیریت منابع آب و بحران فرونشست» برگزار شد، اظهار کرد: درحال حاضر بهجرئت میتوان گفت که بزرگترین مانع در مسیر بحران تمدنی ما همین مسئله آب است. من سؤال میکنم؛ به فرض هم که توانستید با انرژی هستهای، چالش ناترازی و معضل انرژی را برطرف کنید. واقعاً برای کدام ایران انرژی هستهای میخواهیم؟ ایرانی که بهخاطر آبش، فرونشست دشتش و هوای آلودهاش اساساً غیرقابل سکونت شده است؟
وی افزود: موضوع مهم اینجاست که حل مسئله آب در خود آن نیست، بلکه ریشه در اقتصاد دارد. مهم دیدگاه ماست که در ۱۰۰ سال اخیر، پایداری منابع آبی را از طریق «آب بیشتر» دنبال کرده و ما میبینیم زمانی آب چشمهگیلاس را به مشهد آوردند، دو دهه بعد امیرعلیشیر نوایی به فکر رودخانهای دیگر افتاد و این مسیر ادامه پیدا کرد تا سد دوستی و ارداک و اینهمه چاه که اخیراً ایجاد شده است. زوج دوقلوی ما در کشور هم اصفهان است؛ اصفهانی که ۱.۲ میلیارد مترمکعب آب از کارون برداشتند و آوردند به زایندهرود. آیا زایندهرود الان پرآب است؟ آخر وضع ما چه شد؟ آیا وقت این نرسیده است که فکر کنیم اشتباه کردهایم؟
رئیس کمیسیون آب و محیطزیست اتاق بازرگانی خراسان رضوی با بیان اینکه حرم مطهر رضوی، آرامگاه فردوسی و مجموعه باغ نادری همه در کانون فرونشست قرار دارند، خاطرنشان کرد: درنظرگرفتن نقش اقتصاد در حل بحران آب یعنی اینکه توجه کنیم امروز یکسوم فراوردههای باغی ما تبدیل به ضایعات میشود و این معادل ۲۴ میلیارد مترمکعب آب در کل کشور و ۱.۲ میلیارد مترمکعب آب در خراسان رضوی است. همین الان ۳۰ درصد از آب مشهد فقط در شبکه توزیع هدر میرود و این رقم در شاندیز و طرقبه حدود ۶۵ درصد است. ما هنوز داریم با همان شیرهای زمان پدران و پدربزرگهایمان در حیاط و خانه زندگی میکنیم.
وی ادامه داد: ما در شهری هستیم که باید حداکثر ۷۰۰ هزارنفر جمعیت داشته باشد، اما بالغ بر ۴ میلیون شهروند دارد. علاوه بر این، ۷۵ درصد از صنایع استان را هم به مشهد آوردهایم. حالا نمیخواهیم گردن کسی بیندازیم، اما در هرحال، این وضعی است که امروز دچارش هستیم و براساس پیشبینی دقیق و کارشناسی، ۴ سد اصلی تأمین آب مشهد تا پایان آذرماه کاملاً خشک میشود و چاهها هم حداکثر تا اواسط زمستان همه خشک خواهند شد.

{$sepehr_key_167723}
رئیس کمیسیون آب و محیطزیست اتاق بازرگانی خراسان رضوی با تأکید بر اینکه بحران آب، فراتر از یک مسئله حاکمیتی ریشه در خواست و سبک زندگی مردم دارد، تصریح کرد: برای نجات دشت مشهد، ما نیازمند سه راهبرد هستیم؛ اول اینکه شهر بههیچعنوان توسعه پیدا نکند، دوم اینکه توسعه دریامحور پس از ۴۰۰ سال دوباره به الگوی حکمرانی محوری تبدیل شود و سوم، اجرای واقعی طرحهای صرفهجویی در سختگیرانهترین حالت ممکن.
وی تأکید کرد: همین الان حدود ۲۸۰ میلیون مترمکعب، مقدار آبی است که ما سالیانه برای مشهد تأمین کنیم که اگر بهدرستی وارد شبکه شود و البته هماکنون ۹۰ درصد مشهد تحتپوشش شبکه قرار دارد، حدود ۲۶۰ میلیون فاضلاب تصفیهنشده تولید خواهد کرد و از این مقدار میتوانیم ۲۲۰ میلیون مترمکعب پساب آلی و بسیار ایدهآل برای کشاورزی تولید کنیم. حالا بد نیست بدانید اعتبار لازم برای تصفیه هر مترمکعب فاضلاب خانگی براساس فهرستبهای ۱۴۰۴ حدود ۲۰ هزار تومان است؛ یعنی برای ساماندهی کل شبکه مشهد به ۵ هزارمیلیارد تومان اعتبار نیاز است. مگر چقدر سخت است که این اعتبار تأمین شود؟