به گزارش شهرآرانیوز، درج حق تحصیل در عقدنامه، اختیاری است که زوج به‌صورت رسمی و بلاعزل به زوجه اعطا می‌کند تا وی بتواند درباره مسیر تحصیلی خود رأساً و بدون نیاز به اجازه همسر تصمیم‌گیری کند. با قید این شرط، تمامی امور مربوط به آموزش، تحصیل، فراگیری مهارت و شرکت در دوره‌های آموزشی به اختیار کامل زن قرار می‌گیرد.

مبانی قانونی حق تحصیل

طبق ماده ۱۱۰۲ قانون مدنی، زن از لحظه انعقاد عقد، از حقوق و تکالیف مشترک زوجیت برخوردار می‌شود و ادامه تحصیل او در حالت عادی نیز به‌عنوان یک حق پذیرفته شده است.

اگر زن پیش از ازدواج دانشجو یا در حال تحصیل باشد، شوهر حق ممانعت از ادامه تحصیل او را ندارد.

اگر زن پس از ازدواج قصد ادامه تحصیل داشته باشد، درج شرط حق تحصیل در عقدنامه یا توافق زوجین، اختیار کامل را به او می‌دهد.

{$sepehr_key_167816}

آثار درج شرط حق تحصیل در عقدنامه

درج این شرط تنها به معنای اجازه ادامه تحصیلات نیست، بلکه آثار حقوقی مهمی به همراه دارد. زوج حق جلوگیری از تحصیل زوجه را ندارد و هرگونه ممانعت، تخلف محسوب می‌شود.

زوج مکلف به تأمین هزینه‌های تحصیلی زن در چارچوب نفقه است؛ حتی اگر زن شاغل باشد یا درآمد مستقل داشته باشد.

اگر مرد عمداً یا سهواً مانعی برای تحصیل زن ایجاد کند، موظف است فوراً شرایط مناسب را برای ادامه تحصیل فراهم کند.

آموزش‌های مهارتی، دوره‌های فنی‌وحرفه‌ای و سایر انواع آموزش نیز تحت شمول این حق قرار می‌گیرند.

توصیه درباره تعیین هزینه‌های تحصیلی

هرچند هزینه‌های تحصیلی در دایره نفقه قرار دارد، اما بهتر است زوجین در عقدنامه یا توافقات تکمیلی درباره نحوه پرداخت این هزینه‌ها شفاف‌سازی کنند تا در آینده اختلافی ایجاد نشود.

حق تحصیل در قوانین ایران، حقی مسلم و قابل استناد برای زنان است. درج این شرط در عقدنامه، اختیار و امنیت حقوقی بیشتری برای زوجه فراهم می‌کند و زوجین را از بروز اختلافات احتمالی در زمینه تحصیل و آموزش مصون می‌سازد.

با توجه به تصویب قانون جدید مهریه، شهرآرانیوز در سلسله گزارش‌های خود، ۱۲ شرط مهم ضمن عقد را برای زوجین بررسی می‌کند تا اصلاح قانون مهریه با آموزش و اطلاع‌رسانی حقوقی همراه شود و زندگی‌ها کمتر به مهریه گره بخورد.