شهر، مجموعهای پویا و زنده است که حیات آن به نظم و عدالت گره خورده است. نظم شهری تنها به معنای آراستگی ظاهری خیابانها نیست، بلکه شامل ساماندهی زیرساختها، قوانین ترافیکی و مهمتر از همه توزیع عادلانه فرصتها و فضاها در شهر است. امروز، لازم است نگاهی عمیقتر به سه رکن اساسی یک شهر روان داشته باشیم.
عدالت در توزیع فضای پارک بهعنوان حق عمومی شهروندی: یکی از معضلات روزمره کلانشهری همچون مشهد، مسئله پارکینگ است. فضای پارک خودرو بهعنوان یک خدمت عمومی و جزئی از فضای شهری، باید با رویکردی عادلانه توزیع شود. کلونی مراکز و تمرکز وجود خودرو در نقاط خاص، پرترافیک و در هسته مرکزی شهر باعث سرگردانی رانندگان و هدررفتن وقت و سوخت و ترافیکهای ناخواسته و تشدید بینظمی بهواسطه پارکهای غیرمجاز، طولانیمدت و نامتعارف حاشیهای شده است.
اجرای هوشمند و فراگیر طرحهای مدیریت توقف در معابر: توسعه پارکینگهای عمومی و قیمتگذاری مناسب ترافیکی میتواند گامی بهسوی عدالت در توزیع فضای پارک تلقی شود.
جلوگیری از ایجاد گلوگاه ترافیکی: گلوگاههای ترافیکی همچون لختههای خون در رگهای شهر عمل میکنند. این نقاط نهتنها سرعت جریان ترافیک را بهشدت کاهش میدهند، بلکه عامل اصلی مصرف سوخت، آلودگی هوا و استرس شهروندان هستند. ایجاد این گلوگاهها اغلب نتیجه بینظمیهای مقطعی (مانند تخلیه بار غیرمجاز، توقف دوبله، یا کارگاههای ساختمانی بدون استاندارد) است.
در کلانشهر مشهد شهرداری با همکاری پلیس راهور، با دیدی کلنگر و با استفاده از ابزارهای هوشمند مانیتورینگ، بهصورت فعال به شناسایی و رفع نقاط مستعد گلوگاهی پرداخته و درصدد رفع آن برآمده است. برخورد منسجم با هرگونه مانع، منع ایجاد سدمعبر، جلوگیری از توقفات غیرمجاز و کنترل توقفات در معابر، فرهنگسازی استفاده عمومی از فضاهای پارکینگی محدود در معابر و دادهکاوی حضور خودرو میتواند منجر به برنامهریزی سهولت تردد و بهینهسازی موج سبز شود.
{$sepehr_key_169268}
توسعه زیرساخت هوشمند لازمه شهر و معبری روان با القای نظم شهری است که در نهایت به داشتن شهری پاک و روان منجر میشود. یک شهر روان، شهری است که حرکت در آن پیشبینیپذیر، سریع و با کمترین اصطکاک است. دستیابی به این هدف نیازمند درک این نکته است که دیگر نمیتوان با روشهای سنتی ترافیک را کنترل کرد.
انتقال سنتگرایی به رویکردهای نوین و استفاده از سیستمهای حملونقل هوشمند (ITS) است که میتواند دادههای ترافیکی را تحلیل لحظهای کند و تصمیمات لازم را برای هدایت جریان ترافیک و حتی لزوم مدیریت توقف در معابر تبیین کند.
با تغییر مدهای حملونقلی به حملونقل پاک، انسانمحور و ترغیب شهروندان به استفاده از وسایل حملونقل عمومی و ایجاد زیرساختهای ایمن نیز میتوان راه برونرفت از جدال ترافیکهای ناخواسته را مهیا کرد. شهر زیبا و پاک فردای ما، بدون نظم فعال، عدالت توزیعی فضای پارکینگی و مبارزه هوشمند با انسدادهای ترافیکی شکل نخواهد گرفت. شهر منظم، انسجام عمومی و فرهنگ شهروندی لازمه تحقق رؤیای هوای پاک آن است.