به گزارش شهرآرانیوز، نقطه عطف مسیر هنری سینا رازقی، حضور در سریال پربیننده «نوروز رنگی» بود؛ جایی که نقش «سعید» باعث شد نامش بهطور گسترده دیده و شناخته شود. رازقی سپس با سریال «بدل» همکاریاش با علیرضا مسعودی را ادامه داد و با فیلم «نبودنت» قدم به سینما گذاشت.
این بازیگر جوان حالا با نقش «مسعود» در نمایش «برداشت آخر» دوباره به صحنه تئاتر بازگشت؛ صحنهای که سالهاست خانهی نخست و همیشگی اوست. او در این نمایش، نقش «مسعود» را بازی کرده است؛ پسری خجالتی و گرفتار در عشق، که جسارت بیان احساساتش را ندارد. رازقی از همان نخستین اجرا توانست مخاطب را با خودش همراه کند؛ چه در لحظات احساسی، چه در لحظات شیرین و طنزآمیز. در گفتوگوی کوتاهی که با او داشتیم، درباره رفاقت پشت صحنه، جهان نمایش و مواجهه مسعود با ترسهایش با ما گفت.
کمی از نقش مسعود و داستان مرکزی نمایش برایمان بگویید.
قصه بیشتر حول محور عشق میچرخد. مسعود، کاراکتری که من بازی میکنم، جسارت بیان این عشق را ندارد؛ چون کسی را دوست دارد که برادرش «آقا رضا» لات محله است. ما در این نمایش در برداشتهای مختلف بررسی میکنیم که آیا مسعود میتواند این حرف را به آقا رضا بزند یا نه.
چطور شد که بازی در این نمایش را قبول کردید؟
ما همهمان از قدیمالایام در مشهد با هم کار میکردیم و رفاقت داریم. هم من، هم مهدی احمدی، هم شایان بهداد. وقتی مهدی تصمیم گرفت این متن را کار کند، فکر میکنم جزو اولین گزینهها بودیم. دیدیم کار جذابی است و میتوانیم کنار همدیگر آن را شکل بدهیم و ببریم جلو.
اجرای نمایش و بازخورد مخاطبان چطور بود؟
خدا را شکر مخاطب اثر را دوست داشت. چون نمایش از یک جایی به بعد خیلی احساسات و عواطف را درگیر میکند و مخاطب با آن ارتباط میگیرد. لحظات شیرین و کمدی هم دارد که آنها را هم دوست دارند.
این نمایش بر پایه «برداشتهای مختلف» بنا شده؛ این مفهوم را کمی بیشتر توضیح میدهید؟
در این نمایش برداشتهای مختلفی داریم؛ چون مدام جلو میرویم و تحلیل میکنیم. جایی است که مسعود جسارت بیان ندارد، و ما بررسی میکنیم که باید احساساتش را بروز بدهد. شاید صادقانه و جسورانه برخورد کردن و پنهان نکردن احساسات اتفاق بهتری را برایش رقم بزند.
واکنش مخاطبان از این مسیر تحلیلی چه بوده؟
خوشبختانه خوب بود و مخاطب هم با لحظات احساسی ارتباط میگیرد، هم با لحظات شیرین. میگویم این برداشتها برایشان جذاب شده.
{$sepehr_key_169971}