مهمترین کاری که زن در خانه انجام می‌دهد، مدیریت است؛ مدیریت خانه، کاری که هیچ‌وقت تمام نمی‌شود؛ کاری ۲۴ ساعته که از صبح شروع می‌شود تا صبح روز بعد! اگر شاغل هم باشد، باری بیشتر بر دوش دارد و علاوه‌بر کارِ خانه، وظایف بیرونی را هم انجام می‌دهد؛ وظایفی که چندان دیده نمی‌شود. خیلی وقت‌ها همین دیده‌نشدن‌هاست که زن را خسته می‌کند و قدردانی‌نشدن‌ها گاهی باعث می‌شود که زنان زندگی را ترک کنند یا تَرَک بردارند و نتوانند مسیر را ادامه دهند. برای اینکه به ترک یا تَرَک نرسیم، راهکار‌هایی هست.
یکی از این راهکارها، مدیریت زمان است. خانم‌ها خیلی وقت‌ها زیر فشار کار بیرون، کار خانه، درس بچه‌ها و گرفتاری‌های دیگر از خودشان غافل می‌شوند، اما با مدیریت زمان باید وقت‌هایی را هم برای خودشان خالی کنند؛ فعالیت‌های اجتماعی داشته باشند، به دیگران کمک کنند، اثرگذاری بیرونی و کنشگری داشته باشند. همین فعالیت‌ها، حالی خوب و انرژی تازه‌ای به ارمغان می‌آورد.
درست است که مهمترین نقش، «مامان‌خانه‌بودن» است، اما باید حواسمان به حالِ خودمان هم باشد تا بتوانیم خانه‌ای شاد و آرام بسازیم. خودمان به خودمان کمک کنیم که حالمان خوب شود. نمی‌توانیم خودمان را حذف کنیم. صبح‌ها پارک بروید، به‌خصوص پارک‌های ویژه بانوان. حس طبیعت حال خانم‌ها را خوب می‌کند؛ مثلا پارک «شهربانو وکیل‌آباد» حال خوبی دارد. ورزش کنید، استخر بروید. تماس با ۱۴۸۰ را هم فراموش نکنید؛ برای مشاوره. یک حرف بزنید؛ این خط از ساعت ۸ صبح تا ۱۲ شب فعال است. خیلی وقت‌ها ما خانم‌ها فقط گوشِ شنوا می‌خواهیم؛ و یک جای ویژه دیگر هم هست که پیشنهاد می‌کنم برای خوب‌شدنِ حالمان برویم؛ حرم امام رضا (ع). این فرصتی است که ما مشهدی‌ها داریم؛ اینکه برویم و به آقا بگوییم: یک راه برای من باز کن.
نکته این است که خیلی‌ها از طلاق به دنبال تغییر موقعیت هستند، در حالی‌که نمی‌دانند در موقعیت تازه چه شرایطی در انتظارشان است. همین است که بسیاری از افراد، شش ماه بعد از طلاق، دلشان می‌خواهد به زندگی قبلی برگردند. رهاشدگی بعد از ازدواج بسیار تلخ است و باید خانواده‌ها و بزرگ‌تر‌ها حواسشان باشد که زن یا مرد را رها نکنند و سراغشان بروند.
یکی از پیشنهاد‌های ارزشمند، راه‌اندازی پویش‌هایی برای کمک به مادران چندفرزندی است. مثلا زنی که وقت آزاد دارد، می‌تواند هفته‌ای یک‌بار سراغ مادری برود، بچه‌هایش را نگه دارد تا او فرصتی برای استراحت یا رسیدگی به کار‌های شخصی‌اش پیدا کند. یا برایش خریدهایش را انجام دهد. حتی اگر همسایه‌ای دارید که تازه زایمان کرده، کافی است یک پیمانه غذا بیشتر بپزید و برایش ببرید. جالب است بدانید در پژوهشی از مادران تازه‌زایمان‌کرده پرسیده بودند «شما چه چیزی می‌خواهید؟» بیشترشان پاسخ داده بودند: «فقط یک روز ما را آزاد بگذارید تا استراحت کنیم و به خودمان برسیم.»
{$sepehr_key_170102}
در میان همه، مهمترین نقش را همسر دارد. گاهی مشغله زن و مرد آن‌قدر زیاد می‌شود که از هم غافل می‌شوند و همین غفلت، زمینه‌ساز گُسل و جدایی می‌شود. همسران باید کمک کننده باشند؛ زیرا بعد از خودِ فرد، این همسر است که می‌تواند بیشترین کمک را بکند. در دین نیز بار‌ها به این موضوع اشاره شده است؛ کار خانه وظیفه زن نیست، اما او با محبت آن را انجام می‌دهد، پس آقایان هم باید در کار‌ها کمک کنند. همراهی مرد هرچند که کم هم باشد ولی همین که نشانه‌ای از درک است حال خانم را خوب می‌کند. نقش افراد خانواده هم اهمیت زیادی دارد. نقش خانواده‌های دو طرف بسیار مهم است؛ اینکه قدردان باشند. کلی زحمت می‌کشی و دیده نمی‌شود. در کنارش بچه‌ها هم نقش دارند. یکی از کلینیک‌های مشاوره به افرادی که قصد طلاق داشتند، زندگی بعد از طلاقِ بچه‌ها را نشان می‌داد؛ این کار مانعی برای طلاق می‌شده، اما بچه‌ها هم در این میان نقش دارند و باید در کار و مدیریت خانه سهمی داشته باشند. در خانواده‌های پرجمعیت شاید این مسئله راحت‌تر حل می‌شد.
من خودم یادم است برادر کوچکم را روی پایم می‌گذاشتم تا بخوابد. نه اینکه خیال کنید خیلی بزرگ‌تر بودم؛ نه. اختلاف سنی ما سه سال بود، اما همیشه خواباندن او با من بود. مادرم ما را این‌طور تربیت کرده بود که هرکدام وظیفه‌ای داشته باشیم. تقسیم کار کرده بود تا تمام فشار‌ها روی دوشش نباشد و در کنار انجام کار‌های خودش هم به همه برسد؛ مدیریت می‌کرد. این کاری است که همه مادران باید انجام دهند، نه اینکه همه کار را بر دوش خودشان بگذارند.
البته در کنار بچه‌ها، استفاده از تکنولوژی‌ها هم خیلی تأثیر دارد. مثلا حالا خیلی وقت‌ها دختر خودم به من می‌گوید: «مامان! با پلوپز و آرام‌پز سه‌کاره‌ای که گرفتی، تحولی در زندگی ایجاد کرده‌ای!»
یکی دیگر از عوامل مؤثر، جامعه است. مدیران باید شرایط مادری را که شب تا صبح نخوابیده، درک کنند. بسیاری از مسائل مربوط به حوزه بانوان در قانون‌ها نیامده، اما در قوانین اخلاقی هست؛ پس باید کمک کنند، با کارمندان راه بیایند.
در نهایت اینکه همه باید کمک کنند تا مادری در جریان زندگی بماند و زندگی‌ها ترک نشود یا تَرَک نخورد.