به گزارش شهرآرانیوز، ذکر و دعا در فرهنگ اسلامی همواره بهعنوان پناهگاهی امن برای آرامسازی ذهن، رفع نگرانی و نزدیکشدن به خداوند شناخته شده است. مجموعهای از اذکار و آیات، بنابر روایات، میتواند درمانی روحی برای ترس، دلشوره و اندوه باشد.
اذکاری برای دستیابی به آرامش
ذکر «ماشاءالله، لا حول و لا قوة إلا بالله العلی العظیم» از جمله اذکاری است که اگر با نیت خالص بر زبان جاری شود، تأثیری عمیق بر آرامش درونی خواهد داشت.
علامه طباطبایی، مفسر بزرگ قرآن و نویسنده المیزان، توصیه کردهاند که برای رسیدن به آرامش، در حالت نشسته یا ایستاده دست خود را روی سینه بگذارید و چندین بار آیه ۲۸ سوره رعد را بخوانید:
«الذین آمنوا و تطمئن قلوبهم بذکرالله، ألا بذکرالله تطمئن القلوب.»
علاوه بر این، تلاوت دعاهای مطرحشده در مفاتیحالجنان مانند دعای کمیل، ندبه، مکارمالأخلاق، مناجات شعبانیه، زیارت عاشورا و زیارت جامعه کبیره میتواند به دوری از اضطرابها و نگرانیها کمک کند.
خواندن برخی سورههای قرآن نیز موجب آرامش قلب میشود؛ از جمله سوره «احقاف» در روزهای جمعه، و مداومت بر سورههای «ق»، «عصر» و آیهالکرسی.
دعا برای رفع ترس و وحشت
در روایتی، حلبی از امام جعفر صادق (ع) نقل میکند که مردی دچار وحشت در تنهایی شده بود. امام به او فرمودند:
ابتدا دستت را بر قلب بگذار و بگو «بسمالله». سپس دست را بر سینه بکش و هفت مرتبه این ذکر را بخوان:
«أعوذ بعزة الله، و أعوذ بقدرة الله، و أعوذ برحمة الله، و أعوذ بجلال الله، و أعوذ بعظمة الله، و أعوذ بجمع الله، و أعوذ برسول الله، و أعوذ بأسماء الله، من شرّ ما أحذر و من شرّ ما أخاف علی نفسی.»
راوی میگوید آن مرد چنین کرد و به لطف الهی ترس و وحشت از او زدوده شد. (بحارالانوار، ج ۹۵، ص ۱۳۸)
راهحلی برای آرامش روحی و سعه صدر
برای افزایش صبر و گشایش دل، تلاوت سوره مبارکه «عنکبوت» هر شب قبل از خواب توصیه شده است. امام صادق (ع) نیز فرمودهاند: در شگفتم از کسی که از چهار چیز میترسد و به چهار ذکر پناه نمیبرد:
ترس: «حسبنا الله و نعم الوکیل» – آلعمران، آیه ۱۷۱
اندوه: «لا إله إلا أنت سبحانک إنی کنت من الظالمین» – انبیا، آیه ۸۷
مکر و حیله دیگران: «أفوض أمری إلی الله إن الله بصیر بالعباد» – غافر، آیه ۴۴
طلب دنیا و زیباییهای آن: «ماشاءالله لا حول و لا قوة إلا بالله» – کهف، آیه ۳۹
{$sepehr_key_172834}
سوره حمد؛ درمانی برای دردهای جسمی و روحی
امام صادق (ع) فرمودهاند: سوره حمد، سورهای است که آغازش حمد خداوند، میانهاش اخلاص و پایانش دعاست. در روایات آمده است که این سوره بر هیچ دردی خوانده نمیشود مگر اینکه آرامش و بهبود به دنبال دارد.