اختلال هست، ولی کم هست!

رئیس انجمن روانشناسی اجتماعی ایران گفت: از هر چهار نفر، یک نفر دچار اختلالات روانی است.

گرانی: اسممو عوض می‌کنم اگه تا آخر امسال، اون سه نفر دیگه رو هم دچار اختلال روانی نکنم. یک جوری که از اون یک نفر بدتر بشن.

یک آدم خوش بین: فکر کنم بهتره دوباره اختلالاتی‌ها و غیراختلالاتی‌ها رو بشمرین،  شاید از هر چهل نفر، فقط یک نفر اختلال داشته باشه. شاید حتی همون یک نفر هم اختلال شخصیتی نداشته باشه، تفاوت شخصیتی داشته باشه!

یک قاتل زنجیره‌ای: عرضم به حضور شما، بنده شخصا برای بهبود این آمار، گام‌های مؤثری برداشتم. هر جا بویی از اختلال به مشامم رسید، اقدام به حذف ریشه‌ای کردم تا جامعه سالم تری داشته باشیم. نه! تشکر لازم نیست، وظیفه بود.

{$sepehr_key_175977}

یک نفر که دارد دستانش را با پشت شلوارش خشک می‌کند: ببخشید من دست شویی بودم، منم جزو اون چهار نفر حساب کردین؟ یا نفر پنجمم؟

رئیس مرکز آمار: همین آمار رو می‌دادین ما اعلام کنیم. ما که تورم صددرصدی رو ۳۸درصد نشون می‌دیم، برامون کار نداره یک جوری محاسبه کنیم که از هر ۱۰ نفر، نهایتا یک نفر اختلال داشته باشد، اون هم خیلی جزئی و کوچولو!

یک شخص که جزو آن سه نفر بدون اختلال محسوب شده است: به جای اینکه به این فکر کنید که چرا از هر چهار نفر یک نفر اختلال دارد دنبال جواب این سؤال باشید که چرا سبیل داریم، ولی چهاربیل نداریم؟!

یک راننده عجول: آمار بیشتر از این صحبت هاست. هر وقت میرم پمپ بنزین این قدر نفرات جلویی کند هستند که از همون ثانیه اول همش باید بوق بزنم، تا زود بنزین بزنند. بعد هم که نوبتم میشه، هنوز یک ربع نشده شروع می‌کنن به بوق زدن و نمی‌ذارن با خیال راحت بنزین بزنیم!

یک شخص با اعتماد به نفس: من که می‌دونم منظورش منم. این جوری میگه که ناراحت نشم فکر کنم از هر چهار نفر، یک نفر مثل من هست. بهش بگین راحت باشه، اسممو بگه. داد بزنه بگه آی مردم منظورم فقط همین یک نفر بود.