به گزارش شهرآرانیوز، ایستادن روی سکوی دایو برایش همیشه با استرس همراه است، اما لحظهای که شیرجه میزند و تنش در آب رها میشود، همهچیز تغییر میکند. دستودلش آزاد میشود، ذهنش فرمان میدهد و بدنش مثل ماهی در آب پیش میرود؛ بیوقفه، بیمحابا، تا خط پایان. در همین لحظات است که تکنیک، قدرت و سرعت، همدست ذهن برنده سحر میشوند تا یک مدال دیگر به افتخاراتش اضافه شود.
سحر رجبی مسیرش را نه با چشم سر، که با چشم دل پیدا میکند. او با وجود نابینایی، بارها نام مشهد را روی سکوی قهرمانی بالا برده و پس از عبور از لبه استخر، بر سکوی اهدای مدال مسابقات استانی و کشوری ایستاده است.
آب، زندگی دوباره
آب برای سحر معنای زندگی دوباره دارد. وقتی خود را به استخر میسپارد، با خیالی آسوده پیش میرود. او از شنا فقط مدال نمیخواهد؛ شنا برایش راهی برای تقویت جسم، آرامش ذهن و بازیابی اعتمادبهنفس است. این مسیر از چهاردهسالگی و حدود پانزده سال پیش آغاز شد. خودش میگوید:«شنا جزو ورزشهای سخت است. آن سالها اطرافم کسانی را میدیدم که در این رشته موفق شده بودند و همین باعث شد بخواهم خودم را محک بزنم.»
در شروع مسیر، همراهی یک معلم و یک مربی دلسوز نقش مهمی در ماندگاری او داشت؛ خانم پورنقی بهعنوان معلم و خانم شعاعی بهعنوان مربی. سحر ادامه میدهد:«با کمک آنها اعتمادبهنفس گرفتم. شنا به من استقلال داد و هم روح و هم جسمم را آرام کرد. وقتی مدالها آمد، فهمیدم انتخابم درست بوده و باید ادامه بدهم.»
{$sepehr_key_176062}
رکورد پشت رکورد
بانوی روشندل شهرمان توانایی شنا در هر چهار ماده اصلی را دارد، اما شنای قورباغه، ماده محبوب اوست؛ جایی که اغلب با قدرت پیش میرود و افتخار میآفریند. خودش میگوید:«در همه مادهها شنا میکنم، اما بیشتر مدالهایم در ۵۰ و ۱۰۰ متر قورباغه و ۲۰۰ متر آزاد بوده که مدالهای طلای استانی و کشوری گرفتهام.»
فعالیت حرفهای سحر از میانه دهه ۱۳۹۰ تاکنون همواره با مدال همراه بوده است. او از ارتقای رکوردها هم میگوید:«دختران شناگر مشهدی در کشور حرف اول را میزنند. من در چند تورنمنت رکوردها را بهتر کردم و بارها رکورد خودم را شکستم.»
با این توان و پشتکار، اگر محدودیتهای بینالمللی پوشش برای بانوان ایرانی برطرف شود، سحر میتواند در عرصه جهانی هم افتخارآفرینی کند.
حذف از پروسه استخدام
سحر فقط از موفقیتهای ورزشی نمیگوید؛ او دغدغهای مشترک میان توانیابان را هم مطرح میکند: حق اشتغال.
«در آزمون استخدامی آموزشوپرورش پذیرفته شدم، اما بهدلیل وضعیت بینایی از ادامه پروسه حذف شدم. این در حالی است که در قانون، سهمیهای برای معلولان در نظر گرفته شده است. انتظار داریم این سهمیهها واقعاً اجرا شوند.»
قهرمانی منهای مربیگری
به باور سحر، شنا برای افراد نابینا نهتنها ممکن، بلکه بسیار مفید است:«شنا هم به جسم کمک میکند و هم به روح. باعث استقلال میشود و یک تفریح سالم است.»
او میگوید تجربه موفقیت در شنا، از او انسانی مستقل ساخته است؛ کسی که بتواند در لحظههای سخت، خودش از پس کارها برآید. با این حال، یک محدودیت همچنان باقی است:«به مربیگری علاقه دارم، اما این شغل برای نابینایان ممنوع است.»
آرزوی سحر
با وجود کمبود امکانات، سحر شنا را به بانوان و افراد نابینا توصیه میکند:«هر شهری باید حداقل یک استخر استاندارد ویژه بانوان داشته باشد. آرزو دارم شرایط ورزش نابینایان در همه شهرها فراهم شود.»
او شنا را جزو کمآسیبترین ورزشها میداند و تأکید میکند یادگیری اصولی، شرط ماندگاری در این رشته است. سحر، مربیاش مریم شعاعی را الگوی خود معرفی میکند و میگوید:«مربی من کمک کرد بتوانم همه حواسم را در لحظه به کار بگیرم تا خلأ بینایی جبران شود و بهترین نتیجه را بگیرم.»