به گزارش شهرآرانیوز، در یکی از مهمترین دیدارهای هفته، پرسپولیس در رفسنجان مهمان مس بود و با نتیجه حداقلی یک بر صفر، به پیروزی رسید. این برد، ادامه روند پیروزیهای اقتصادی اوسمار ویرا را نشان میدهد؛ بردهایی که بیشتر بر پایه دفاع مستحکم و استفاده از حداقل فرصتها بنا شده تا نمایش هجومی چشمنواز. اما همین بازی بار دیگر ضعف مفرط خط حمله سرخپوشان را عریان کرده و ثابت کرد که علیپور بهتنهایی نمیتواند بار سنگین گلزنی تیم را بر دوش بکشد.
رفیعی گل سهامتیازی را به ثمر رساند، اما بیاثری علیپور، بیفوما و ناکامی اوستون اورونوف در امر گلزنی و گلسازی، هواداران را نگران کرده است. اورونوف با دریبلها و حرکات تکنیکیاش تماشاگران را به وجد میآورد، اما وقتی نوبت به ضربه نهایی میرسد، شمشیرش برّنده نیست. همین ضعف باعث میشود پرسپولیس پس از زدن تکگل، بهجای افزودن بر گلها، تمام تمرکز خود را معطوف حفظ نتیجه کند و زیر فشار حریف قرار گیرد.
مس رفسنجان که در دقایق پایانی دهنفره شد، زیر نظر جباری چنان منظم و جنگنده ظاهر شد که مشکلات فنی فاحش پرسپولیس را به همه یادآوری کرد. تیمی که حتی با یک بازیکن کمتر، سرخپوشان را به تنگنا انداخت و نشان داد دفاع پرسپولیس در برابر فشار سازمانیافته چقدر شکننده میتواند باشد.
{$sepehr_key_176803}
در چنین شرایطی، خرید یک مهاجم طراز اول برای پرسپولیس از نان شب هم واجبتر است. اگر سرخپوشان رؤیای قهرمانی را در سر میپرورانند، باید خط حملهای منسجمتر و آتشینتر بسازند. با تکیه صرف بر علیپور نمیتوان در کوره داغ نیمفصل دوم و روزهای سخت لیگ، گره از کار باز کرد و آتش بختک رقبا را خاموش نمود. یک گلزن قهار، یک شمشیرزن واقعی، میتواند تفاوت میان قهرمانی و ناکامی را رقم بزند. در غیر این صورت، حتی نبوغ اوسمار هم در پیچوخم مسابقات فشرده گره خواهد خورد و پرسپولیس بار دیگر در حسرت گلهای ازدسترفته خواهد ماند.
مدیریت باشگاه اکنون در آزمون بزرگی قرار دارد: یا با تقویت هوشمندانه خط حمله، راه را برای تکرار قهرمانی هموار کنند، یا با همین ترکیب ناقص، ریسک ازدستدادن صدر را بپذیرند. زمان تصمیمگیری فرا رسیده است.