ما تا الان فکر میکردیم تنها اتفاق شبانه که رخ میدهد گران شدن است. مثلا شبانه خودرو گران میشود، تعرفه بستههای اینترنت بیشتر میشود و... اخیرا متوجه شدیم برخی مشکلات اقتصادی، شبها حل میشوند.
وزیر اقتصاد در اظهارنظری که اشک شوق را از چشمان دهکهای پایین سرازیر کرد، فرمودند: «دولت به صورت شبانه روزی پیگیر حل مشکلات معیشتی مردم است.»
قبل از اینکه بخواهیم بابت باز کردن گرههای معیشتی از دولت تشکر کنیم قصد داریم به یک سؤال که در صدم ثانیه پس از سخنان وزیر اقتصاد به ذهن دهکهای یکم تا نهم رسیده است پاسخ دهیم.
سؤال: این گرههایی که هم روزها و هم شبها باز میکنید، دقیقا کجاست؟ چون ما هر صبح که بیدار میشویم، میبینیم طناب معیشت دور گلویمان سفتتر شده است. نکند، چون توی شب هم مشغول باز کردن گرهها هستند و نور کافی وجود ندارد، گرهها به جای باز شدن، بیشتر کور میشوند!
جواب: اولا سؤال فنی نیست و از روی شکم سیری و مغرضانه است. ثانیا برای مثال، همین خودرو کوییک را ببینید. اگر الان میبینید قیمتش نسبت به شهریور حدود ۲۰۰میلیون تومان گران شده، این را مدیون همین بیداریهای شبانه هستید. اگر خدای نکرده تیم اقتصادی دولت بعد از خوردن شام ساده و مسواک ساعت ۱۱ شب میخوابیدند و تا صبح پتو را روی سرشان میکشیدند، احتمالا در این سه چهار ماه قیمت کوییک به جای اینکه ۲۰۰ میلیون بیشتر شود، ۴۰۰ میلیون جهش میکرد!
در واقع این دوستان شبها بیدار میمانند و با چنگ و دندان، افسارِ این اسب چموشِ تورم را کمی تا قسمتی میکشند تا فقط اندکی بالا برود. اینکه کوییک سه، چهارماهه فقط ۲۰۰ میلیون تومان گران شود، هنرِ مدیریتی میخواهد که فقط در بیداریهای ساعت ۳ و ۴ صبح به دست میآید و نه در ساعات کار معمولی.
{$sepehr_key_176885}
یا همین ماجرای لبنیات، ما چقدر ناسپاس هستیم که اعتراض میکنیم چرا شیر و ماست گاهی در دو هفته سه بار گران میشوند؟ آیا میدانید اگر وزرا و معاونان مربوط، شبها چشمانشان را روی هم میگذاشتند، چه میشد؟ طبق مدلهای دقیقِ اقتصادی، در صورت یک چرت کوچک مسئولان، لبنیات به جای دوهفتهای سه بار، روزی سه بار تغییر قیمت میداد. یعنی شما به نفعتان بود اول پنیر بخرید بعد نان سنگک، چون وقتی نان سنگک را میخریدید تا به سوپرمارکت برسید، پنیرش گران شده بود!
اما حالا که دولت بیدار است، ما فقط یک روزدرمیان با قیمت به روز شده غافل گیر میشویم. این یعنی ثبات و مدیریتِ بحران در نیمه شب!
در پایان باید بگوییم ما نگران سلامتی شما مسئولان هستیم. این طور که شما از غصه ما خواب ندارید، میترسیم خدای نکرده چشمانتان گود بیفتد و در جلسات هیئت دولت خوابتان ببرد.
خبرنگاران را هم که خودتان میدانید چطور افرادی هستند!