به گزارش شهرآرانیوز؛ لیپیدما، بیماری مزمن که بیشتر زنان را تحت تاثیر قرار میدهد، اغلب به اشتباه چاقی تشخیص داده میشود، هرچند که این دو بیماری اغلب با هم وجود دارند. این بیماری زنان را در دورههای نوسانات هورمونی مانند بلوغ، بارداری و یائسگی تحت تاثیر قرار میدهد.
عوامل متعددی از جمله هیپرتروفی (بزرگ شدن) سلولهای چربی، التهاب و اختلال در تشکیل رگهای خونی در شروع لیپیدما نقش دارند. التهاب در لیپیدما میتواند با تعدیل مسیرهای سیگنالینگ مغز، بر مکانیسمهای تنظیم اشتها تاثیر بگذارد.
تنظیم اشتها، فرآیندی پیچیده است که شامل تعادل بین نشانههای بیولوژیکی داخلی که تعادل انرژی را حفظ میکنند و عوامل خارجی مبتنی بر پاداش میشود. اشتهای لذتجویانه، نوعی گرسنگی است که بهجای نیازهای فیزیولوژیکی به انرژی، توسط لذت هدایت میشود. این اشتها، نقش حیاتی در تعدیل رفتار خوردن دارد و اغلب به مصرف بیش از حد غذاهای بسیار خوشطعم منجر میشود. رفتارهای غذایی معیوب، مانند خوردن احساسی، پرخوری و خوردن کنترلنشده، با افزایش کالری دریافتی مرتبط هستند که خطر اضافه وزن و چاقی را افزایش میدهند.
با وجود اینکه لیپیدما در معرض انگ اجتماعی قابلتوجهی در رابطه با سلامت قرار دارد، اما به اندازه کافی در زنان مورد بررسی قرار نگرفته است. تظاهرات فیزیکی لیپیدما ممکن است بهطور قابلتوجهی در تصویر بدنی منفی و خودپنداره ناسالم نقش داشته باشد.
در مورد مداخلات درمانی، شواهد موجود نشان میدهد که رژیمهای غذایی کمکربوهیدرات در کاهش درد زنان مبتلا به لیپیدما نسبت به رژیمهای غذایی کمچرب بهتر عمل میکنند. با این حال، چگونگی تاثیر این الگوهای غذایی بر رفتارهای غذایی و با ولع خوردن در این جمعیت هنوز تا حد زیادی ناشناخته است.
پژوهش حاضر با هدف بررسی این موضوع انجام شده است که آیا تنظیم اشتها و رفتار غذایی در زنان مبتلا به لیپیدما و چاقی پس از رژیمهای غذایی کمکربوهیدرات و کمچرب بهطور متفاوتی تغییر میکند یا خیر.
منبع: ایسنا
{$sepehr_key_177219}