به گزارش شهرآرانیوز؛ «پاساژ فیروزه، بازار حضرتی، سرای عزیز ا... اف، ۱۱ سرای هفده‌شهریور، بازار مرکزی، پاساژ مدرس، پاساژ فردوسی (چهارراه خسروی)، بازار حکیم، مجتمع امینی در ابتدای خیابان امام‌خمینی (ره)، بازار رضا و زیست‌خاور». عصر روز ۲۹ تیر ۹۹، یعنی درست ۱۹ روز پس از حادثه کلینیک سینااطهر تهران با ۱۹ کشته، وقتی امیر عزیزی، مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری، به محمدرضا کلائی، شهردار مشهد، نامه نوشت و اسامی این ۱۲ بازار ناایمن مشهد را اعلام کرد، بودند کسانی که آن را صرفا شانه‌خالی کردن مجموعه مدیریت شهری از حوادث احتمالی مشابه در آینده قلمداد کردند.

 

چند روز بعد، حجت‌الاسلام سیدجواد حسینی، معاون دادستان مشهد، موضع‌گیری رسمی دستگاه قضایی استان درقبال مکان‌های پرخطر و ناایمن را اعلام کرد و گفت که اگر برای اعضای کارگروه ایمن‌سازی مکان‌های پرخطر مشهد، کوتاهی مالکان در تامین ایمنی محرز شود و نیاز به پلمب باشد، این کار با هدف حفظ منافع مردم، قاطعانه انجام خواهد شد. با وجود گذشت ۲ ماه و چند روز از این ضرب‌الاجل، به نظر می‌رسد مالکان برخی بازارها، اعم از آن‌ها که در فهرست دوازده‌گانه جای گرفته‌اند و نیز موارد شناسایی‌شده جدید، ماجرا را جدی نگرفته‌اند. امیر عزیزی، مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری مشهد، اسامی این بازارها، آخرین مهلت به مالکان این بازار‌ها و مشکلات پیش رو را با ما درمیان می‌گذارد.

بازار رضا، زیست خاور، حکیم، سرای عزیزا... اف، بازار فردوسی و بازار مولوی. از این‌ها برخی مثل بازار رضا و بازار عزیز ا... اف، نقشه‌هایشان را هم داده‌اند و برخی دیگر به‌دلیل مشکلاتی که درمورد سرقفلی و مستاجر داشتند، اقدام اجرایی واقعی انجام نداده‌اند؛ و بقیه؟
به شش تای دیگر پیام اخطار هم داده‌ایم، اما به سازمان مراجعه نکرده‌اند.

بیشترین مهلت، یعنی ۳ ماه را به بازار‌های دوازده‌گانه، به‌عنوان بازار‌های پرریسک دادیم. آخر مهر که مهلت تمام شود، مکاتبات مستندمان با این بازار‌ها و پیشنهادهایمان را به دادستانی اعلام می‌کنیم. موارد دیگری هم بوده‌اند که تذکر‌ها را جدی نگرفته‌اند؛ مثل یکی از این بازار‌های جدیدساخت. دیروز به دادستانی نامه زدیم و مهلت یک‌ماهه گرفتیم. اگر مهلت قانونی تمام شود، دستور پلمب می‌گیریم و اعمال قانون می‌کنیم.

نگاه ما واقع‌بینانه است. خیلی جا‌ها با تعدادی کپسول آتش‌نشانی، سیم‌کشی درست و جمع‌کردن مواد قابل اشتعال، کار راه می‌افتد. از بازاری که ۵۰ سال قدمت دارد، انتظار نداریم فلان سیستم به‌روز را همین حالا اجرا کند، اما در مجتمع تازه‌سازی که در ساختش ده‌ها میلیارد تومان هزینه شده است، صرف یک‌شصتم این هزینه برای ایمنی، زیاد نیست. نگاه به موضوع ایمنی باید اصلاح شود.

تا الان تقریبا ۲۰۰ بازدید داشته‌ایم از سینماها، پارک‌های آبی و حتی ساختمان‌های مسکونی بزرگ، بازار گل، بازار چوب و.... اشکالات را در جدول و با ارائه مهلت منطقی ارائه می‌دهیم و ادامه کار با روندی که گفته شد، پیگیری می‌شود.

احتمالا تا پایان مهر. ۵۰ کارشناس داریم که هر هفته حدود ۱۵ بازدید دارند. ۶ منطقه شهرداری باقی مانده است. پس از آن، وارد سطح مطالبه‌گری می‌شویم. برخورد‌ها قهری خواهد بود، نه مثل الان با رویکرد حمایتی.

نسبت به آنچه فکر می‌کردیم بهتر است. ابتدا کمی دافعه وجود داشت، اما الان جایگاه کارگروه به عنوان یک مشاور متخصص، درحال پذیرش است و نظراتش بهتر از قبل قبول می‌شود.

موضوع سرقفلی در بازار‌ها و دعوا‌های حقوقی، مهم‌ترین است. برخی بازار‌ها متعلق به یک ارگان است که سرقفلی را واگذار کرده است. مغازه‌دار می‌گوید ایمنی به من ارتباطی ندارد. مالک هم می‌گوید برایم نمی‌صرفد.

بله؛ اینکه کار ما استمرار دارد، یک کار هیجانی صرف نیست و آن را رها نمی‌کنیم؛ و برآوردتان از میزان موفقیت آن؟
به خیلی چیز‌ها بستگی دارد؛ مثل اینکه چقدر از طرف مالکان جدی گرفته شود و اینکه شهروندان چقدر کمکمان کنند. «هر شهروند یک دیده‌بان ایمنی» را با هدف کمک‌گرفتن از مردم برای شناسایی مکان‌های پرخطر اطرافشان از همین هفته شروع می‌کنیم.

اطلاع‌رسانی می‌کنیم؛ هرچند همین چیز‌هایی که می‌دانند هم راهگشاست. هفته پیش از ۱۳۷ بازدید داشتم. گزارش‌های مردمی خوب بود. مثلا یکی گفته بود کنار منزلش، در یک مغازه ۴۰۰ متری پیک‌نیک پر می‌شود. این کار بسیار پرخطر است و درصورت انفجار تعداد زیادی کشته خواهد داد یا مثلا وجود انبار بزرگ لاستیک مستعمل کنار یک مدرسه. این‌ها چیز‌هایی است که مردم خبر دارند و خیلی می‌تواند کمکمان کند.