سال‌هاست که بحث تعیین روزی در تقویم ملی کشو‌ر به‌عنوان روز مشهد در فضای افکار عمومی و رسانه‌های شهری مطرح شده و بیش از همه شهروندان مشهدی و ساکنان استان خراسان‌رضوی را به‌خود مشغول ساخته است؛ سه گزینه هم به‌عنوان پیشنهاد‌هایی برای انتخاب روز مشهد به‌میان آمده است که درباره آن‌ها بحث‌ها و اظهارنظر‌هایی خوانده و شنیده‌ایم.

 

پیش از این ثبت روز ملی تهران، روز ملی اصفهان و گویا روز ملی شیراز در تقویم رسمی به‌تصویب رسیده است و پس از آن نهاد‌های محلی، مؤسسه‌های فرهنگی و اشخاص حقیقی و حقوقی مختلف در شهر‌های شیراز و کرمان و یزد هم تقاضای جدی ثبت روز‌هایی به‌نام شهر‌های خود در تقویم ملی را اعلام کرده‌اند. در این میان به‌طور طبیعی ثبت روزی به‌نام مشهد به‌عنوان پایتخت معنوی بلامنازع ایران و یکی از مهم‌ترین کلان‌شهر‌های مذهبی جهان، درک‌شدنی و اهمیت آن غیرقابل‌مناقشه است.

تعیین روز‌هایی در تقویم به‌مناسبت‌های مختلف بهانه‌ای است تا از سویی ضمن جلب توجه افکار عمومی به آن موضوع، بهانه‌ای برای اهتمام بیشتر و تمرکز افزون‌تر بر آن فراهم شود و از سوی دیگر سال‌به‌سال انگیزه‌ای برای یادآوری و مراجعه و دنبال‌کردن آن باشد تا اگر هدفی در فاصله چند ماه آغازین محقق نشد، در فاصله سال‌های آینده همچنان مد نظر باشد و فراموش نشود و از یاد نرود؛ بنابراین وجود چنین عنوانی در تقویم برای جلب توجه عمومی و ایجاد انگیزه و تحقق فرصت‌های نو در راستای پرداختن به امور مشهد، حل مشکلات فراوان آن و بهره‌گیری از ظرفیت‌ها و فرصت‌های بی‌شمارش بی‌تردید ضرورت دارد. مشهد مقدس نه‌فقط به‌عنوان آستان قدس و حرم مطهر رضوی در این شهر که همه حرمت و اعتبار خود را از قدمگاه مبارک امام‌هشتم (ع) گرفته است، بلکه به‌عنوان یک قطب فرهنگی و پایگاه تمدنی در خراسان‌بزرگ، ظرفیتی بین‌المللی است تا تجربه‌های تاریخی و کهن را یادآوری کند و مجالی برای پیوند‌ها و بستگی‌های تازه باشد و دیگر شهر‌های مهم و اثرگذار خراسان را در کانون توجه مستمر و مکرر قرار دهد.

 

این فرصت درعین‌حال موقعیت‌های تازه‌ای را برای قدرشناسی و تکریم شخصیت‌های برجسته و اثرگذار مشهد و خراسان فراهم می‌سازد و می‌تواند موجب آشنایی بیشتر مردم ایران و جهان با این شهر بزرگ باشد. کسانی که به‌درستی این ضرورت را دریافته و در سال‌های گذشته تأمین این نیاز را دنبال کرده‌اند و تحقق آن را آرزو دارند، پیش از همه و به‌خوبی می‌دانند که تعیین یک روز در تقویم ملی نه هدف، بلکه مقدمه و بهانه و فرصتی است تا اهداف بزرگ برای توسعه شهری و حل مشکلات مشهد محقق شود و قدم‌هایی به‌سوی ساختن شهری سزاوار نام قدسی ثامن‌الحجج (ع) برداشته شود.

 

مهم‌تر از انتخاب یکی از سه گزینه مطرح‌شده برای ثبت در تقویم که مدت‌هاست برخی به آن مشغول‌اند، اصل موضوع است که حدود ۱۰ سال معطل مانده است و اکنون به‌نظر می‌رسد گزینه چهارم صرف‌نظر از همه گزینه‌ها و تمرکز بر اصل این هدف باشد. آنچه اینک بیش از گذشته اهمیت دارد، این است که هرچه زودتر با مشارکت و همفکری نخبگان مشهدی و خراسانی، روزی با نام روز ملی مشهد در تقویم رسمی کشور ثبت شود، وگرنه باز هم در سال آینده و سال‌های آینده همچنان مشغول بحث و گفتگو درباره اهمیت و ضرورت این موضوع خواهیم بود!