ازدواج دختر و پسر، پیوند دو نفر نیست؛ بلکه پیوند دو خانواده است. زمانی که طرفین ازدواج می‌کنند، دو نوع فرهنگ و آداب و رسوم خانوادگی به هم پیوند می‌خورد. ازدواج دو عضو از دو خانواده مستقل که قوانینشان نیز با یکدیگر تفاوت بسیاری دارد، می‌تواند مشکلاتی را هم برای خانواده تازه‌تأسیس و هم خانواده‌های هر یک از طرفین ایجاد کند. از‌این‌رو یادگیری مهم‌ترین اصول ارتباطی بین زوجین و خانواده‌ها از اهمیت بسیار برخوردار است.

از مهم‌ترین اصول ارتباطی بین زوجین و خانواده‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
رعایت حریم و مرز‌ها در حین داشتن صمیمیت: در اولین مرحله باید با نقش جدید خود و همچنین با وظایفی که در خانواده همسر داریم بیشتر آشنا شویم. باید به سلسله‌مراتب قدرت در خانواده‌ها احترام بگذاریم و به‌جای تلاش برای تغییر ساختار قدرت، به همان شکل قبلی آن را بپذیریم. توجه به قواعد و ساختار‌های خانواده همسر به‌معنی فاصله‌گیری نیست؛ بلکه به‌معنای ایجاد فضای صمیمی در چهارچوب قوانین خانواده همسر است.

حفظ رفتار و منش مؤدبانه: باید به این نکته توجه کرد که هم‌زمان با افزایش صمیمیت و کم‌کردن فاصله‌ها، ارتباط محترمانه و مؤدبانه، زمینه تمام رابطه‌ها باشد. برخی افراد صمیمیت را با بی‌ادبی اشتباه می‌گیرند و پس از مدت کوتاهی این موضوع، زمینه‌ساز اختلاف‌های خانوادگی می‌شود.
پذیرش شخصیت اعضا به همان شکل قبل: برخی افراد با ورود به خانواده همسر وسوسه می‌شوند بعضی از ویژگی‌ها و خصلت‌های خانواده همسر را تغییر دهند که به‌طور طبیعی، این کار عواقبی منفی به‌دنبال دارد.
هنر گوش‌دادن، بدون نصیحت و قضاوت‌های ضروری: گاهی ممکن است یکی از اعضای خانواده تصمیم بگیرد با شما صحبت کند. اگر بتوانید به‌شکل فعالانه گوش دهید و از نصیحت و راه‌حل‌های شتاب‌زده اجتناب کنید، به عضو صمیمی و قابل اعتماد خانواده تبدیل می‌شوید.

پرهیز از مداخله در مسائل خانواده و حفظ رازداری: تا حد امکان زمان بروز اختلاف در خانواده همسر مداخله نکنید و علاوه‌برآن وقتی خانواده همسر، شما را به‌عنوان یک عضو جدید می‌پذیرد، صحبت‌های شخصی داخل خانواده را به بیرون انتقال ندهید و از مطرح‌کردن آن با دیگران حتی خانواده خود پرهیز کنید (فقط در‌صورتی‌که ضرورت عقلانی وجود داشته باشد).
توجه به اولویت‌ها: به عنوان یک اصل همیشه به یاد داشته باشید که خانواده فعلی شما، خانواده همسر و فرزندانتان باید اولویت اصلی در زندگی شما باشند.

پرهیز از بحث‌هایی که پتانسیل اختلاف دارند: اگر فکر می‌کنید درباره موضوع خاصی با خانواده همسر اختلاف نظر دارید، از بحث‌هایی که منجر به اختلاف می‌شود به‌طور کامل پرهیز کنید.
پرهیز از ائتلاف در خانواده همسر: برخی مواقع به‌شکل ناخواسته و بدون آگاهی در اختلاف‌های خانوادگی همسر، ممکن است از شخص خاصی حمایت کنید. سعی کنید در اختلاف‌های درون خانوادگی همسر خود، فاصله را رعایت کنید و در‌صورت نیاز با رعایت اصل بی‌طرفی، کمک‌کننده باشید.
مدیریت میزان حضور در خانواده همسر: سعی کنید میزان حضور در خانواده همسر را طوری تنظیم کنید که صمیمیت و حریم خصوصی خانواده همسر حفظ شود.

ظرفیت حل مسئله به جای فاصله‌گیری و قطع ارتباط: اگر با یکی از اعضای خانواده همسر خود به مشکل برخوردید، به‌جای نشان‌دادن مشکل به همسرتان و تهدید به قطع رابطه، سعی کنید با رویکرد راه‌حل‌محور و کاهش تنش، این مشکل را برطرف کنید. حتی اگر این اختلاف حل نشد، نباید این دیدگاه نامناسب را به همسر و سایر اعضای خانواده او نسبت دهید.
اگر بتوانید در برخورد و ارتباط با خانواده همسر، بین دو مؤلفه احترام و حریم خصوصی تعادل برقرار و به اصول ذکر‌شده توجه کنید، نتایج مثبتی را در خانواده‌ها مشاهده می‌کنید.