گروه ورزش/شهرآرانیوز، ورزش قبل از اینکه رنگ‌و‌بوی حرفه‌ای بگیرد و مادیات حرف اول و آخر آن را بزند، سالیان دراز با عشق و همت آدم‌هایی زنده بود که بی‌منت خادم ورزش بودند. این ستون می‌کوشد دوشنبه هر هفته یکی از این حامیان بی‌نام‌و‌نشان را معرفی کند؛ باشد که پاسداشتی اندک در قبال کار‌های بزرگ آنان باشد.

نام و نام‌خانوادگی: سیدهادی خیامی
سال تولد: ۱۳۰۹
سال فوت: ۱۳۹۲
محله زندگی: خیابان سناباد
حامی تیم فوتبال ابومسلم مشهد

او هم یکی از همسایه‌های خیّر محله بود؛ در کنار روحانی، مستشاری و بسیاری دیگر که دست‌به‌خیرشان زبانزد محله و شهر بود. مرحوم سیدهادی خیامی، حامی و خادم بزرگ فوتبال مشهد و باشگاه ابومسلم بود که بعد از انقلاب به‌واسطه همسایه فوتبالی‌شان مرحوم علی روحانی زیر پر‌و‌بال ابومسلم را گرفت و یکی از اعضای اولین هیئت‌مدیره ابومسلم در روز‌هایی شد که فوتبال به‌معنای واقعی کلمه نیازمند حامی بود تا شکل بگیرد. او در کنار اعطایی، شریفیان، زنده‌دل، روحانی، صیامی و چند تن از خیران دیگر اعضای هیئت‌مدیره ابومسلم بودند. خانواده حاج‌هادی خیامی در کار لوازم خانگی بودند و خود مرحوم در خیابان خسروی مشهد فروشگاه داشت.

 

منزل خیامی بزرگ در اوایل دهه‌۶۰ پاتوق ابومسلمی‌ها بود؛ خانه‌ای که چسبیده به دیوار ورزشگاه سعدآباد بود و زیر‌زمین ش آن‌قدر بزرگ بود که بازیکنان ابومسلم قبل و بعد از بازی آنجا اُطراق می‌کردند. درست شبیه اردوی تیم‌های امروزی که شب قبل از بازی به هتل می‌روند، زیر‌زمین خانه خیامی مکان ریکاوری مشکی‌های دوست‌داشتنی بود. هم‌دوره‌ای‌های خیامی نقل می‌کنند که در دوره‌ای که همه به بازیکنانشان قبل از بازی ساندویچ یا درنهایت آبگوشت می‌دادند، حاجی خیامی چلوکباب می‌داده است.

 

دست به خیر خیامی فقط در فوتبال نبوده و به‌همراه مستشاری‌ها، یکی دیگر از خیّران فعال شهر بیمارستان امید مشهد را برای حمایت از بیماران سرطانی تأسیس کرده است. او و امثال او در دهه‌۶۰ بعد از سال‌ها خون‌جگر‌خوردن برای عشقشان فوتبال آرام‌آرام با حرفه‌ای‌تر‌شدن فوتبال از صحنه ماجرا محو شدند. سیدهادی خیامی بعد از تشرف به کربلا و بازگشت به ایران در سال‌۹۲ دچار بیماری شد و بعد از یک مدت مشخص شد نوعی سرطان ریه گرفته است و در همان سال دار فانی را وداع گفت. روحش شاد و یادش گرامی.