بهنام اخوت | شهرآرانیوز؛ خبر برداشته‌شدن محدودیت‌های کرونایی و ازسرگیری فعالیت گروه‌های شغلی یک و ۲ برای بسیاری که کسب‌وکارشان به مرز ورشکستگی و نابودی رسیده بود، خوش‌حال‌کننده بود. بااین‌حال، در این بین خبری از خوش‌حالی خانواده ورزش نبود و عروسی به کوچه اماکن و باشگاه‌های ورزشی نیامد که شاید خیلی بیشتر از بسیاری مشاغل شیوه‌نامه‌های بهداشتی را رعایت می‌کردند.

 

شنبه این هفته بود که جبار قوچان‌نژاد، معاون امور ورزشی مدیرکل ورزش‌وجوانان خراسان‌رضوی، در گفتگو با شهرآرا اعلام کرد که اگر قرار باشد اماکن ورزشی بازگشایی شود، باید منتظر تصمیم و تعیین تکلیف امروز اعضای ستاد مقابله با کرونای استان باشیم. تصمیم مثبتی که اتخاذ نشد تا موجی از ناامیدی جامعه ورزش را فرا بگیرد و بسیاری از اهالی ورزش از دوگانگی‌ها و تبعیض‌ها شاکی شوند. همین امروز که هنوز اماکن و باشگاه‌های ورزشی تعطیل‌اند، مسابقات فوتبال رده‌های پایه برگزار می‌شود و مدارس فوتبال شاگردانشان را فراخواندند!

در جدیدترین رنگ‌بندی شهر‌های کشور در پی همه‌گیری ویروس کرونا، ستاد ملی مقابله با کرونا مشهد را در وضعیت نارنجی قرار داد. این درحالی است که این شهر در یک ماه گذشته نه‌تن‌ها در وضعیت قرمز، بلکه حتی در برهه‌ای تا آستانه تبدیل به وضعیت سیاه هم پیش رفت. حال سؤال اینجاست که چرا با وجود بهبود وضعیت و ازسرگیری فعالیت بسیاری از مشاغل، بازهم ورزش در وضعیت قرمز است و اماکن و باشگاه‌های ورزشی تعطیل‌اند؟! وضعیتی که داد باشگاه‌داران را در آورده است. باشگاه‌های بدن‌سازی که در یک سال و ۲ ماه گذشته به دفعات گرفتار موج تعطیلی کرونا شدند، در این بین بیشترین لطمه را خوردند. البته در این میان شاید وضعیت استخر‌ها و مجموعه‌های آبی به‌مراتب بدتر باشد، زیرا آن‌ها در همه‌حال تعطیل بودند و فقط در برهه کوتاهی که وضعیت مشهد آبی بود، باز شدند که آن‌هم با استقبال سرد و پرواهمه مردم چندان گره‌گشای مشکلات اقتصادی ناشی از تعطیلی‌شان نبود.

در بحبوحه توجه رسانه‌ها به برداشته‌شدن محدودیت‌ها از مشاغل سطح یک و ۲ یک‌باره خبر رسید که برخی مشاغل هم از سطح ۳ به سطح ۲ منتقل شدند و آن‌ها هم می‌توانند از ۱۸ اردیبهشت بازگشایی شوند و فعالیتشان را از سر بگیرند. نام سینما‌ها و اماکن و باشگاه‌های ورزشی هم در این میان مطرح شد. حتی جبار قوچان‌نژاد، معاون امور ورزشی مدیرکل ورزش‌وجوانان استان، هم دراین‌باره گفت: ما هم شنیدیم این انتقال انجام شده است و ان‌شاءا... اماکن ورزشی باز خواهد شد. باوجوداین از شنبه در سالن‌های سینما به روی علاقه‌مندان باز شد، اما قفل اماکن و باشگاه‌های ورزشی برداشته نشد! اتفاق عجیبی که فریاد اعتراض بی‌عدالتی را به گلوی جامعه ورزش انداخت. یکی از باشگاه‌داران مشهدی دراین‌باره می‌گوید: از روز اول ما باشگاه‌داران سخت‌ترین شیوه‌نامه‌های بهداشتی را رعایت کردیم، اما دست‌آخر زورشان فقط به ما می‌رسد.

 

مگر فرق بین کار در یک باشگاه بدن‌سازی با رعایت فواصل اجتماعی و شیوه‌نامه‌ها با حضور در سالن سینما چیست؟ این تبعیض از کجا می‌آید؟ ما هم به مرز ورشکستگی رسیدیم و بسیاری از همکاران من رسما ورشکست شدند و باشگاه‌هایشان را جمع کردند. بااین‌همه، به‌نظر می‌رسد این انتقال انجام نشده است و اماکن ورزشی هنوز در سطح ۳ گروه مشاغل قرار دارند، وگرنه باید تا امروز قفل از در آن‌ها برداشته می‌شد.

یکی از نکات جالب فهرست سطوح گروه مشاغل که ستاد مقابله با کرونا تعیین کرده است، هم‌جواری و هم‌نشینی اماکن ورزشی با قهوه‌خانه‌های سنتی است! به بیان ساده‌تر یعنی اماکن ورزشی که برای ورزش و سلامت جامعه است، بازبودنشان به‌اندازه بازبودن قهوه‌خانه‌های سنتی که در بیشتر آن‌ها قلیان صرف می‌شود، خطرناک است. جالب آنکه پاساژ‌های سرپوشیده با انبوهی از جمعیت که برای خرید به آنجا می‌روند هم باز شدند، اما اماکن سرباز ورزشی هنوز تعطیل است و همتی برای بازگشایی آن نیست! از طرفی مسابقات فوتبال رده‌های پایه استان این روز‌ها برگزار می‌شود و مشخص نیست چرا به این بخش اجازه فعالیت داده شده است.

 

جبار قوچان‌نژاد دراین‌باره می‌گوید: تیم‌های ملی و تیم‌های زیرمجموعه فوتبال و فوتسال مجوز فعالیت از ستاد ملی مقابله با کرونا دارند، درحالی‌که این سؤال وجود دارد که مگر تیم‌های رده‌های پایه فوتبال جزو تیم‌های ملی یا باشگاه‌ها و لیگ‌های برتر حرفه‌‎ای به حساب می‌آیند، که اگر این‌طور است چرا در رشته‌های ورزشی دیگر این اتفاق نمی‌افتد و فقط فوتبال نور چشمی چنین مجوزی دارد. دراین‌میان، تکلیف تعطیلی طولانی‌مدت و فرسایشی استخر‌ها و مجموعه‌های آبی هم که روشن است. گویی قرار نیست قفل از گره آن‌ها برداشته شود، حتی در وضعیت نارنجی کرونایی شهر مشهد.