گروه ورزش/شهرآرانیوز، تیم ملی ایران در دومین بازی خود در مسابقات والیبال جوانان پسر جهان، خداحافظی تلخی با صعود به جمع ۸ تیم برتر جهان داشت.
بعد از شکست نزدیک مقابل بلژیک همه نگاه‌ها به بازی با آرژانتین دوخته شده بود، اما در شرایطی که همه چیز تا پایان ست سوم و حتی لحظات آخر ست پنجم برای پیروری مهیا بود، روی یکی دو اشتباه مبتدیانه برد را پس زده و دو دستی تقدیم حریف کردیم.
فراز و فرود تیم ما در مقابل آرژانتین هم کم و بیش همانند بازی با بلژیک بود و با همین وجود با کمک تغییرات و ترکیب‌های متغیر و سیال دو بر یک پیش افتادیم و به بردن حریف آماده و هماهنگ امیدوار شدیم. اما نارسایی در دریافت و دفاع داخل میدان و عدم موفقیت روی توپ‌های برگشتی، فرصت بازگشت را به تیم مقابل دادیم تا از شکست یک پیروزی شیرین بسازد. با این باخت تیم ایران پس از سال‌ها از رسیدن و صعود به دور دوم در حالی محروم شد که به عنوان تیم مدافع عنوان قهرمانی در جام بیست و یکم حاضر شده بود.
تیم ملی والیبال جوانان ایران در این مسابقه ۱۰۶ امتیاز شامل ۶۵ پوئن از حمله، ۱۰ امتیاز از دفاع، ۷ پوئن سرویس و ۲۴ امتیاز از اشتباهات تیم آرژانتین به دست آورد.
در طرف مقابل تیم آرژانتین نیز ۱۱۳ امتیاز در این مسابقه به دست آورد که شامل ۶۰ امتیاز حمله، ۱۵ پوئن دفاع، ۸ امتیاز سرویس و ۳۰ پوئن از اشتباهات بازیکنان ایران بود.
به هر حال والیبال ایران درست در روز‌هایی که با قهرمانی دوباره در آسیا در حال فراموش کردن نتایج بد لیگ ملت‌ها و المپیک و سرخوش از شادی بود، دوباره کامش با یک رویداد جهانی دیگر تلخ شد.
والیبال همانگونه که با اثرات یک تصمیم دور اندیشانه و قبل از المپیک برای قهرمانی آسیا به یک نتیجه خوب و منطقی رسید، در مورد سپردن زمام امور همزمان دو تیم به یک کادر مشترک، دچار اشتباه شد و تاوان این تصمیم نه چندان منطقی و احساسی را نیز با حذف تیم جوانان در راهیابی به جمع ۸ تیم برتر همانند دو دهه قبل و سال ۲۰۱۵ داد!
وگرنه در دوره‌های اخیر به ندرت پیش آمده که تیم والیبال جوانان از راهیابی به جمع ۸ تیم برتر این بازی‌ها باز بماند.
هر چند مسئولان والیبال دلیل چنین تصمیمی را از روی اجبار و وجود چند بازیکن مشترک در دو تیم اعلام کرده بودند، ولی باید با شجاعت و شهامت پذیرفت با این تصمیم اشتباه، آن هم در شرایطی که مربیان توانمند دیگری هم وجود داشتند، به کادر فنی موفق حال حاضر والیبال ایران (عطایی و طلوع کیان) سخت جفا شد، حتی اگر گفته شود، خودشان نیز با این امر مخالفتی نداشته و موافق بودند
با این تصمیم بی تردید تیم ملی جوانان با پیشینه درخشان و به رغم نداشتن ستاره و بازیکنان کلیدی همانند دوره قبل، بیشترین ضرر ممکنه را متحمل شد که جدا از نداشتن بازی‌های تدارکاتی مناسب و رسمی، درست در دو هفته حساس و کلیدی به شروع مسابقات جهانی، سرمربی و مربی اصلی خود را بالای سرش نداشت و یک بازیکن کلیدی اش هم در کره به تنهایی تمرین می‌کرد و درست در شب شروع بازی‌ها وارد ایتالیا شد!
با این اتفاق، والیبال ایران، یک تجربه و آزمون و خطای تلخ دیگر را بدون درس گرفتن از گذشته مرتکب شد که امیدواریم دیگر لااقل تکرار نشود.