به گزارش شهرآرانیوز؛ ناسا از الگوریتم‌های رایانه‌ای برای یافتن ستاره‌ها و کهکشان‌ها و اندازه گیری ویژگی‌های آن‌ها در تصاویر واقعی ثبت شده به وسیله تلسکوپ‌های رباتیک استفاده می‌کند،

اما برای کالیبره کردن این الگوریتم ها، آن‌ها را به وسیله تصاویر غیرواقعی از جهان آزمایش می‌کند. ناسا تصاویرخیره کننده، اما غیرواقعی از اجرام فضایی منتشر کرده است. این تصاویر برای آموزش الگوریتم‌های ستاره شناسی استفاده می‌شوند و تنها یک تصویر در میان آن‌ها واقعی است.

تصویر بالا ترکیبی از ۲۲۵ عکس است که ۲۲۴ عدد از آن‌ها غیرواقعی و تنها یک عدد واقعی است. این تصاویر به وسیله هوش مصنوعی ساخته شده اند و تنها یکی از تصاویر نشان دهنده پدیده‌ای میان ستاره‌ای است که تلسکوپ فضایی هابل آن را به ثبت رسانده است.

به گفته ناسا، چرا باید جهانی تقلبی بسازیم؟ یک دلیل وجود دارد؛ برای درک بهتر جهان واقعی. این تصاویر غیرواقعی به گونه‌ای ساخته شدند که تصاویر واقعی ناسا را شبیه سازی می‌کنند.

یک حساب توییتری نیز به تازگی دست به انتشار این تصاویر زده است. ساخت تصاویر غیرواقعی از پدیده‌های کیهانی به وسیله هوش مصنوعی موضوع مقاله‌ای پیش چاپ به رهبری «مایکل جی اسمیت» (Michael J. Smith) دانشجوی دکترا از دانشگاه «هرتفوردشایر» (Hertfordshire) نیز هست.

روش آن مبتنی بر مدل تولیدی نمره محور است. نوعی هوش مصنوعی که می‌تواند تصاویر با کیفیت بالا تولید کند، ولی آیا هوش مصنوعی توانست شما را نیز گمراه کند؟ در تصویر بالا می‌توانید تنها تصویر فضایی واقعی را مشاهده کنید.

این تصویر واقعی از سحابی خرچنگ ثبت شده است. سحابی‌ها ابر‌های بزرگی از غبار و گاز هستند که در میان ستاره‌ها قرار دارند و محل تولد ستاره‌های جدید را شکل می‌دهند. این سحابی‌ها زمانی که ستاره‌ای بزرگ‌تر از خورشید چرخه مرگ خود را آغاز می‌کند، تشکیل می‌شوند.

سحابی خرچنگ در فاصله شش هزار و ۵۰۰ سال نوری از زمین و در صورت فلکی برج ثور قرار دارد و بقایای یک ابرنواختر یا انفجار ستاره‌ای بزرگ است. این سحابی را می‌توان با یک تلسکوپ کوچک مشاهده کرد و بهترین زمان رصد آن ماه ژانویه است.

به گفته ناسا، سحابی خرچنگ، نتیجه ابرنواختری متعلق به ۱۰۵۴ سال پیش از میلاد مسیح و مملو از عناصری رازآلود است. این عناصر نه تنها به شدت پیچیده هستند، بلکه جرم کمتری نسبت به ابرنواختر اولیه دارند و سرعت آن‌ها از حد انتظار بیشتر است.

این سحابی اولین بار بیش از هزار سال قبل به وسیله یک اخترشناس چینی کشف شد.