دو سوی یک دردسر در شهرهای بزرگ
تکتم جاوید
خبرنگار شهرآرا
کد خبر: ۸۸۵۵
تاریخ : ۲۱ آبان ۱۳۹۸ - ۰۷:۴۵
ساعت از ۷ گذشته، بچه را آماده کرده و با عجله وسایل را برمی‌دارد و همه تلاشش را می‌کند که خودش را به پارکینگ برساند و در همه مدت به مسیر شلوغ خیابان‌ها و تأخیر دوباره و چهره مافوقش فکر می‌کند، اما به محض بازکردن در پارکینگ، همه آن‌ها را فراموش می‌کند و یک لحظه دلش می‌خواهد فریاد بزند؛ یک خودروی دیگر جلوی پارکینگ پارک شده و صاحبش معلوم نیست.
این صحنه را خیلی از ما تجربه کرده‌ایم به‌ویژه اگر خانه‌مان در نزدیکی دانشگاه، مدرسه، فروشگاه‌ها و مراکز خرید یا کوچه‌ها و خیابان‌های شلوغ و پررفت و آمد شهر باشد. دقایق طولانی یا شاید ساعتی معطل شدیم تا راننده محترم یا عذرخواهی‌کنان یا طلبکارانه از راه برسد و خودرویش را بردارد. آن وقت هیچ عذرخواهی یا بهانه‌ای راضی‌مان نمی‌کند.
همین است که بسیاری از شهروندان همان محله‌های شلوغ انواع و اقسام جمله‌های «لطفا جلوی در پارکینگ، پارک نکنید!» را به شوخی و جدی نوشته و روی در نصب کرده‌اند.
در این ماجرا البته هر دو سوی داستان آسیب می‌بینند. یکی صاحب‌خانه یا فروشگاه است که از پارک مداوم خودرو‌ها کلافه شده و دیگری راننده‌ای است که مجبور است ماشینش را در جایی از همین شهر پارک کند و هیچ جای پارکی خالی نیست. به همه این‌ها استفاده از جملات تهدیدآمیز برای ممانعت از پارک خودرو‌ها را هم اضافه کنید، زیرا بر اساس قوانین جلوی در خانه و مغازه جزو ملک شخص محسوب نشده و هیچ فردی نمی‌تواند دیگران را تهدید کند یا در موارد جدی‌تر آسیبی به خودرو اشخاص وارد کند، زیرا قابل شکایت و پیگیری است.
ماجرا این است که اثرات افزایش تعداد خودرو‌ها و تغییر نکردن اندازه کوچه‌ها و خیابان‌ها به‌ویژه در خیابان‌های اصلی یا مرکزی شهر این است که با روان شهروندان بازی می‌کند، باعث درگیری‌ها و نزاع‌ها می‌شود و نگرانی و اضطراب را در افراد افزایش می‌دهد. بالأخره هرکدام از ما ممکن است در جایگاه مالک ساختمان یا فرد راننده قرار بگیریم و کمترین هزینه‌ای که می‌توان برای رفع این مشکل کرد، فرهنگ‌سازی است.
اینکه انتظار داشته باشیم خیابان‌ها را عریض کنند، در هر محله و خیابانی پارکینگ بسازند و... ایده‌آل‌هایی است که سال‌ها زمان نیاز دارد، اما تغییر رفتار‌های ما زودبازده‌تر است.
راه‌حل اول این است که کمتر از خودروی شخصی استفاده کنیم به‌ویژه هنگامی که به مرکز شهر یا خیابان‌های شلوغ سرمی‌زنیم. درعین حال اگر به‌دلایلی مجبور به استفاده از خودرو هستیم راه کمی دورتر را برای پارک‌کردن انتخاب کنیم، اما در مقابل منازل یا فروشگاه‌ها پارک نکنیم. اگر منصف باشیم خواهیم دید که خیلی وقت‌ها یک تنبلی ساده نمی‌گذارد برای خودرویمان جای دیگری پیدا کنیم. بعضی افراد هم برای پاک‌کردن صورت‌مسئله بعد از پارک‌کردن خودرویشان جلو پارکینگ، شماره تلفن خود را روی کاغذی می‌نویسند و روی شیشه می‌گذارند. اگرچه این روش گاهی می‌تواند راهگشا باشد، اما راه‌حل همیشگی نیست.
شما که هر روز با دردسر خودرو‌های پارک شده روبه‌رو هستید، از تهدید و آسیب‌رساندن به خودرو‌ها صرف‌نظر کنید و بپذیرید که اقتضای زندگی‌کردن در شهرهای بزرگ همین است و تا فرهنگ‌سازی‌شدن رفتار‌ها با افرادی که مجبور به پارک خودرو هستند، کنار بیایید.
این صحنه را خیلی از ما تجربه کرده‌ایم به‌ویژه اگر خانه‌مان در نزدیکی دانشگاه، مدرسه، فروشگاه‌ها و مراکز خرید یا کوچه‌ها و خیابان‌های شلوغ و پررفت و آمد شهر باشد. دقایق طولانی یا شاید ساعتی معطل شدیم تا راننده محترم یا عذرخواهی‌کنان یا طلبکارانه از راه برسد و خودرویش را بردارد. آن وقت هیچ عذرخواهی یا بهانه‌ای راضی‌مان نمی‌کند.
همین است که بسیاری از شهروندان همان محله‌های شلوغ انواع و اقسام جمله‌های «لطفا جلوی در پارکینگ، پارک نکنید!» را به شوخی و جدی نوشته و روی در نصب کرده‌اند.
در این ماجرا البته هر دو سوی داستان آسیب می‌بینند. یکی صاحب‌خانه یا فروشگاه است که از پارک مداوم خودرو‌ها کلافه شده و دیگری راننده‌ای است که مجبور است ماشینش را در جایی از همین شهر پارک کند و هیچ جای پارکی خالی نیست. به همه این‌ها استفاده از جملات تهدیدآمیز برای ممانعت از پارک خودرو‌ها را هم اضافه کنید، زیرا بر اساس قوانین جلوی در خانه و مغازه جزو ملک شخص محسوب نشده و هیچ فردی نمی‌تواند دیگران را تهدید کند یا در موارد جدی‌تر آسیبی به خودرو اشخاص وارد کند، زیرا قابل شکایت و پیگیری است.
ماجرا این است که اثرات افزایش تعداد خودرو‌ها و تغییر نکردن اندازه کوچه‌ها و خیابان‌ها به‌ویژه در خیابان‌های اصلی یا مرکزی شهر این است که با روان شهروندان بازی می‌کند، باعث درگیری‌ها و نزاع‌ها می‌شود و نگرانی و اضطراب را در افراد افزایش می‌دهد. بالأخره هرکدام از ما ممکن است در جایگاه مالک ساختمان یا فرد راننده قرار بگیریم و کمترین هزینه‌ای که می‌توان برای رفع این مشکل کرد، فرهنگ‌سازی است.
اینکه انتظار داشته باشیم خیابان‌ها را عریض کنند، در هر محله و خیابانی پارکینگ بسازند و... ایده‌آل‌هایی است که سال‌ها زمان نیاز دارد، اما تغییر رفتار‌های ما زودبازده‌تر است.
راه‌حل اول این است که کمتر از خودروی شخصی استفاده کنیم به‌ویژه هنگامی که به مرکز شهر یا خیابان‌های شلوغ سرمی‌زنیم. درعین حال اگر به‌دلایلی مجبور به استفاده از خودرو هستیم راه کمی دورتر را برای پارک‌کردن انتخاب کنیم، اما در مقابل منازل یا فروشگاه‌ها پارک نکنیم. اگر منصف باشیم خواهیم دید که خیلی وقت‌ها یک تنبلی ساده نمی‌گذارد برای خودرویمان جای دیگری پیدا کنیم. بعضی افراد هم برای پاک‌کردن صورت‌مسئله بعد از پارک‌کردن خودرویشان جلو پارکینگ، شماره تلفن خود را روی کاغذی می‌نویسند و روی شیشه می‌گذارند. اگرچه این روش گاهی می‌تواند راهگشا باشد، اما راه‌حل همیشگی نیست.
شما که هر روز با دردسر خودرو‌های پارک شده روبه‌رو هستید، از تهدید و آسیب‌رساندن به خودرو‌ها صرف‌نظر کنید و بپذیرید که اقتضای زندگی‌کردن در شهرهای بزرگ همین است و تا فرهنگ‌سازی‌شدن رفتار‌ها با افرادی که مجبور به پارک خودرو هستند، کنار بیایید.