عروجی | شهرآرانیوز؛ حالا که به سومین سال همه گیری کرونا نزدیک می‌شویم احتمالا بیشتر از هر وقت دیگری آدم‌هایی را دوروبرمان می‌بینیم که خیلی ناگهانی و بدون اینکه دلیل قانع کننده‌ای داشته باشند، واکسن زدن و اساسا تزریق هرچیزی به بدنشان را شکستن محرز حریم شخصی می‌دانند و هیچ رقمه هم حاضر نیستند کوتاه بیایند.
حتی وقتی تمام جهان و تمام دانشمندان و پزشکان و محققان حوزه ویروس شناسی درحال هوارکشیدن هستند، این چرخه ابتلا و انتقال ویروس را با رسم هزاران شکل و هزاران کنفرانس و ده‌ها مصاحبه و سخنرانی توضیح دادند، تأکید کردند که این موضوع دیگر دخلی به حوزه فردی و حریم شخصی آدم‌ها ندارد و میلیون‌ها کشته‌ای که ویروس روی دست جهان گذاشته چاره اش، یا دست کم یکی از چاره‌های اساسی اش، واکسن زدن است، اما باز هم به خرج خیلی‌ها نرفت. حتی وقتی تأکید کردند که اگر می‌خواهید مرز‌ها باز شود، سفر کردن دوباره به روال سابق برگردد، اقتصاد متزلزل و روبه نابودی جهان به ثبات نسبی برسد و اگر می‌خواهید کمی مثل قبل کنارهم باشید و از پشت پلاستیک و کاور و ماسک و هزار مانع دیگر همدیگر را ببینید، باز هم بسیاری به خرجشان نرفت.
اما این حرف‌ها فایده‌ای ندارد و به قول معروف «نرود میخ آهنین در سنگ». خبر‌های این چندساله از واکسن ستیز‌ها نشان می‌دهد آن‌ها مسرتر و لجبازتر و غیرمنطقی‌تر از هروقت دیگری شروع کرده اند به اعتراض و قیل وقال کردن و وقتی کشور‌ها و دولت‌ها ناچار شدند برای واکسن نزدن قوانین سفت وسختی اجرا کنند اعتراض‌ها چنان بیخ پیدا کرد که کار به زد و خورد خیابانی و تظاهرات و هزارجور نافرمانی مدنی کشیده شد.
از بد حادثه این وضعیت در کشور‌هایی که درصد واکسن زدن شهروندانشان به ۹۰ درصد رسیده هم دیده شده است و این اصرار زیاد به واکسن نزدن کار را به جا‌های عجیب و غریبی هم رسانده است. مثلا خبر رسیده که در نیوزیلند مردی ۱۰ بار در یک روز واکسن کرونا تزریق کرده است. چطور این اتفاق افتاده؟
این مرد در ازای واکسن زدن از طرف افراد دیگر پول می‌گرفته، چون در نیوزیلند، شهروندان مجبور نیستند هویتشان را موقع واکسن زدن فاش کنند. بدتر اینکه، این ستیز مختص شهروندان عادی نیست. پیش از این هم خبر دیگری در فضای مجازی به گوش رسید که یک شهروند ۵۰ ساله ایتالیایی برای فرار از واکسن، از یک پروتز سیلیکونی استفاده کرده که طبیعتا همه چیز برملا شد! این روند به نظر مخصوص مردم عادی هم نیست. بلکه حالا برخی از رؤسای جمهور، نمایندگان مجلس و خیلی از شخصیت‌های حقیقی و حقوقی در سرتاسر دنیا مردمشان را به نزدن واکسن ترغیب می‌کنند.
نمونه بارزش هم رئیس جمهور برزیل است که حتی موقع سفر به نشست سالانه سازمان ملل باز هم واکسن نزد و برای همین رستورانی در نیویورک اجازه نداد وارد شود و ناچار خودش و برخی از اعضای کابینه اش پیتزایشان را توی خیابان نوش جان کردند. اینکه ستیز تا کی می‌خواهد ادامه داشته باشد روشن نیست، اما برای متوقف کردن کرونا باید بیشتر از ۷۰ درصد آدم‌های یک جامعه واکسینه شوند. این تنها راه حل ممکن است!