پیوند کلیه، برای افرادی که دچار نارسایی کلیه هستند، به عنوان درمان ترجیحی در نظر گرفته می‌شود، اما کلیه‌های پیوند زده شده از اهداکنندگانی که فوت شده اند، در اکثر موارد تا پایان عمر فرد دریافت کننده کلیه دوام نمی‌آورند که این مسئله نیز به غیر از کمیابی اندام‌های اهدایی، به حساسیت‌های ایمنی فرد دریافت کننده پیوند باز می‌گردد.

با آنکه هنوز مشخص نیست بیمارانی که کلیه‌های پیوند زده شان دیگر عمل نمی‌کند، آیا بایستی با دیالیز درمان شوند و یا باید پیوند دوم را دریافت کنند، اما محققان اتریشی در پژوهشی، به بررسی و مقایسه پیوند دوم در برابر دیالیز پرداختند.

تیمی از محققان به سرپرستی «راینر اوبرباور» (Rainer Oberbauer) از دانشگاه پزشکی وین، پایتخت اتریش داده‌های مربوط به ۲ هزار و ۳۴۶ فرد بزرگسال را مورد ارزیابی قرار دادند که از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۹ پیوند نخست کلیه شان ناموفق بوده و در فهرست انتظار برای دریافت دومین پیوند کلیه در اتریش بوده اند.

در این تحقیق مشخص شد بیمارانی که دومین پیوند کلیه را دریافت کردند، در مقایسه با آن‌هایی که تحت دیالیز قرار گرفتند، به طور میانگین مدت زمان بیشتری زنده مانده اند. همچنین به طور مشخص، بیمارانی که تحت پیوند مجدد قرار گرفتند، به طور میانگین، به میزان ۵.۸ ماه بیشتر زندگی کرده اند.

با وجود این، تفاوت زمان زنده ماندن در بیمارانی که پیوند دوم شان دیرتر انجام گرفته و زمان طولانی تری را در فهرست انتظار برای دریافت دومین کلیه بودند، کوتاه‌تر بوده است.

در یک بررسی ده ساله، به طور مقایسه‌ای باید گفت بیمارانی که کمتر از یکسال در لیست انتظار بودند در مقایسه با بیمارانی قریب به ۸ سال منتظر بودند، به ترتیب ۸ سال و یک دهم سال عمر بیشتری کرده اند.

محققان اتریشی پس از این بررسی اعلام کردند با توجه به عمر بیشتر بیمار، اهدای عضو اقدامی سودمند است و در صورتی که که اهداکننده‌ای وجود داشته باشد، بیمار باید برای پیوند مجدد کلیه اقدام کند.

منبع: باشگاه خبرنگاران