وقتی ضریح برای زیارت می‌آید
نگاهی به بازی حامد بهداد در فیلم سینمایی «هیهات»
زوزنی| به مادرش قول داده بود او را به کربلا ببرد. حالا با دستان خودش، مادرش را رو به قبله کرده، اما هنوز نتوانسته است به وعده‌ای که داده بود، وفا کند. هرکه هم جای رحمان بود، همین کار را می‌کرد؛ حالا که موقعیت به کربلا رفتن مادر پیرش را نتوانسته است فراهم کند، کربلا را به خانه مادر محتضرش می‌برد.
این ایده چندخطی، داستان اپیزود اول فیلم سینمایی «هیهات» را شکل می‌دهد؛ فیلمی چهار اپیزودی که حامد بهداد، بازیگر مشهدی سینما، تلویزیون و تئاتر، در آن نقش رحمان را ایفا کرده است و همه تلاشش را می‌کند تا مادرش را به آرزویش که زیارت بارگاه امام حسین (ع) است، برساند.
هفت هشت سال پیش بود که ضریح جدید سیدالشهدا (ع) از قم خارج شد تا با عبور از شهر‌های تهران، ساوه، اراک، بروجرد، خرم آباد، دزفول، اندیمشک، شوشتر، آبادان و اهواز به خاک عراق منتقل شود. همین انتقال باشکوه که آبستن اتفاقات بی شمار بود، دستمایه هادی نائیجی شد تا داستان این فیلم را براساس آن بنویسد و فیلمش را بسازد.
در این فیلم، می‌بینیم که عجز و التماس رحمان افاقه نمی‌کند و مسئول «کاروان سفینه النجاه» راضی نمی‌شود که کامیون حامل قطعاتی از ضریح تازه امام حسین (ع) را به روستای محل زندگی مادر رحمان ببرد. رحمان که سماجت مسئول کاروان را می‌بیند، خود کامیون حامل ضریح را برمی دارد و آن را به روستای مادری اش می‌برد تا او را به آرزویش برساند.
بازی حامد بهداد در تمام صحنه‌های فیلم در نقش یک کارگر روستایی درحالی که گویش بختیاری را هم چاشنی کارش کرده است، تماشایی است. سکانس ورود کامیون به روستا و بازی احساسی بهداد بی نظیر است؛ مرد خشنی که از ابتدا جز جدیت و خشکی احساس، چیز دیگری از او ندیده بودیم، به ناگاه در آستانه رسیدن مادر به آرزویش، فرو می‌ریزد. سادگی و عمق شخصیت رحمان وقتی نمایان می‌شود که او سرش را از کامیون بیرون می‌آورد و همه اهالی روستا را برای زیارت ضریح امام حسین (ع) فرامی خواند و نوحه گری می‌کند.
او سوار بر کامیون، در خانه را می‌شکند و ضریح را تا پای پنجره اتاق مادر می‌رساند. رحمان درحالی که داخل خودرو پلیس بازداشت شده است، از وعده‌ای که وفا شده، خشنود است.
«هیهات» در سه اپیزود دیگر خود که در هرکدام از آن‌ها قصه‌ای درباره زیارت امام حسین (ع) و اهل بیت ایشان را روایت می‌کند، گوشه‌ای از درونیات عاشقان حسینی را به تصویر می‌کشد. این فیلم چهار اپیزودی در سینما به نمایش گذاشته شده و بعد از آن چندباری از تلویزیون هم پخش شده است.
این ایده چندخطی، داستان اپیزود اول فیلم سینمایی «هیهات» را شکل می‌دهد؛ فیلمی چهار اپیزودی که حامد بهداد، بازیگر مشهدی سینما، تلویزیون و تئاتر، در آن نقش رحمان را ایفا کرده است و همه تلاشش را می‌کند تا مادرش را به آرزویش که زیارت بارگاه امام حسین (ع) است، برساند.
هفت هشت سال پیش بود که ضریح جدید سیدالشهدا (ع) از قم خارج شد تا با عبور از شهر‌های تهران، ساوه، اراک، بروجرد، خرم آباد، دزفول، اندیمشک، شوشتر، آبادان و اهواز به خاک عراق منتقل شود. همین انتقال باشکوه که آبستن اتفاقات بی شمار بود، دستمایه هادی نائیجی شد تا داستان این فیلم را براساس آن بنویسد و فیلمش را بسازد.
در این فیلم، می‌بینیم که عجز و التماس رحمان افاقه نمی‌کند و مسئول «کاروان سفینه النجاه» راضی نمی‌شود که کامیون حامل قطعاتی از ضریح تازه امام حسین (ع) را به روستای محل زندگی مادر رحمان ببرد. رحمان که سماجت مسئول کاروان را می‌بیند، خود کامیون حامل ضریح را برمی دارد و آن را به روستای مادری اش می‌برد تا او را به آرزویش برساند.
بازی حامد بهداد در تمام صحنه‌های فیلم در نقش یک کارگر روستایی درحالی که گویش بختیاری را هم چاشنی کارش کرده است، تماشایی است. سکانس ورود کامیون به روستا و بازی احساسی بهداد بی نظیر است؛ مرد خشنی که از ابتدا جز جدیت و خشکی احساس، چیز دیگری از او ندیده بودیم، به ناگاه در آستانه رسیدن مادر به آرزویش، فرو می‌ریزد. سادگی و عمق شخصیت رحمان وقتی نمایان می‌شود که او سرش را از کامیون بیرون می‌آورد و همه اهالی روستا را برای زیارت ضریح امام حسین (ع) فرامی خواند و نوحه گری می‌کند.
او سوار بر کامیون، در خانه را می‌شکند و ضریح را تا پای پنجره اتاق مادر می‌رساند. رحمان درحالی که داخل خودرو پلیس بازداشت شده است، از وعده‌ای که وفا شده، خشنود است.
«هیهات» در سه اپیزود دیگر خود که در هرکدام از آن‌ها قصه‌ای درباره زیارت امام حسین (ع) و اهل بیت ایشان را روایت می‌کند، گوشه‌ای از درونیات عاشقان حسینی را به تصویر می‌کشد. این فیلم چهار اپیزودی در سینما به نمایش گذاشته شده و بعد از آن چندباری از تلویزیون هم پخش شده است.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
