ماجرا‌های پیشنهاد جنجالی ازدواج اجباری
واکنش‌ها به شایعه اجباری شدن ازدواج و قوانین ۱۲ گانه آن همچنان ادامه دارد
کد خبر: ۲۹۶۴۵
تاریخ : ۲۰ خرداد ۱۳۹۹ - ۰۹:۰۸
محبوبه عظیم زاده/ شهرآرانیوز - بعید است بعد از گذشت چندین روز، از مطرح شدن ماجرای ازدواج اجباری و حاشیه‌هایی که در رابطه با این موضوع در فضای مجازی ایجاد شد مطلع نشده باشید؛ اتفاقی که گذشت زمان هم نتوانست آن را چندان کم‌رنگ کند و همچنان عکس‌العمل‌ها و واکنش‌های متعددی درباره آن به چشم می‌خورد. گرچه این مطلب آن‌چنان که ابتدای کار مطرح شد جدی نبود، اما محتوای عجیب و غریب آن و پیشنهاد‌هایی که به دنبالش مطرح شد باعث بیشتر دامن زدن به آن شد.
حواستون باشه که فقط تا ۲۸سالگی وقت دارین
اصل ماجرا از این قرار است که شخصی به نام حجت‌الاسلام محمد ادریسی که ظاهرا سردبیری نشریه سراج را بر عهده دارد، طی یادداشتی خطاب به مجلس و دولت، قوانینی را برای سرعت بخشیدن به ازدواج جوانان مطرح کرد. او در صحبت‌هایش تنها راه علاج و جلوگیری از انحراف جوانان را ازدواج دانسته و در مقابل مسائل بنیادین و ریشه‌ای دیگری مثل فرهنگ‌سازی را تنها مسکنی پنداشته است برای این درد. با‌این‌حال صحبت‌های او وقتی بیشتر دست‌به‌دست شد که با اشاره به اینکه دولت‌ها و دولت‌مردان نیز در این امر دخیل هستند، ۱۲ قانون را برای شتاب در ازدواج مطرح کرد و خواستار حمایت، اصلاح، تدوین، تصویب و اجرای آن شد. قوانینی مثل «ابتدای دوره ازدواج اختیاری ۱۷ سال و انتهای آن ۲۸ است و اگر کسی ازدواج نکرد باید ازدواج اجباری داشته باشد»، «اگر کسی بعد از سن ۲۸ سالگی از ازدواج امتناع کرد از او ربع درآمد کسب‌و‌کار و صنعت یا مالیات از تجارت گرفته می‌شود و به آن‌ها که می‌خواهند ازدواج کنند و گرفتار فقر هستند داده می‌شود» و «کسی که در دوره ازدواج اختیاری و قبل از ۲۸ سالگی ازدواج کرد و صاحب ۴ فرزند شد از سربازی معاف می‌شود و یارانه بیشتری از دولت‌ها دریافت می‌کند.»
اصل ماجرا از این قرار است که شخصی به نام حجت‌الاسلام محمد ادریسی که ظاهرا سردبیری نشریه سراج را بر عهده دارد، طی یادداشتی خطاب به مجلس و دولت، قوانینی را برای سرعت بخشیدن به ازدواج جوانان مطرح کرد. او در صحبت‌هایش تنها راه علاج و جلوگیری از انحراف جوانان را ازدواج دانسته و در مقابل مسائل بنیادین و ریشه‌ای دیگری مثل فرهنگ‌سازی را تنها مسکنی پنداشته است برای این درد. با‌این‌حال صحبت‌های او وقتی بیشتر دست‌به‌دست شد که با اشاره به اینکه دولت‌ها و دولت‌مردان نیز در این امر دخیل هستند، ۱۲ قانون را برای شتاب در ازدواج مطرح کرد و خواستار حمایت، اصلاح، تدوین، تصویب و اجرای آن شد. قوانینی مثل «ابتدای دوره ازدواج اختیاری ۱۷ سال و انتهای آن ۲۸ است و اگر کسی ازدواج نکرد باید ازدواج اجباری داشته باشد»، «اگر کسی بعد از سن ۲۸ سالگی از ازدواج امتناع کرد از او ربع درآمد کسب‌و‌کار و صنعت یا مالیات از تجارت گرفته می‌شود و به آن‌ها که می‌خواهند ازدواج کنند و گرفتار فقر هستند داده می‌شود» و «کسی که در دوره ازدواج اختیاری و قبل از ۲۸ سالگی ازدواج کرد و صاحب ۴ فرزند شد از سربازی معاف می‌شود و یارانه بیشتری از دولت‌ها دریافت می‌کند.»
آپشن قرعه‌کشی رو هم اضافه کنین
عکس‌العمل توئیترباز‌ها و کاربران فعال در شبکه‌های اجتماعی در رابطه با موضوع ازدواج اجباری به شدت زیاد بود و البته که توئیت‌ها و کامنت‌هایی که رد و بدل می‌شد انواع و اقسام مختلفی داشت. عده‌ای طبق معمول فقط به ساختن جوک‌ها و بذله‌گویی‌هایی در این مورد اکتفا کردند: «بازم ازدواج نکردن به‌صرفه‌تره. چون اگه ازدواج کنی کل حقوقو باید بدی به زنت.» یا «هیجان ازدواج با قرعه‌کشی خیلی بیشتر از ازدواج اجباریه.» یا «اولین قدم واسه ازدواج اجباری بالا بردن تراکم جمعیت دانشگاه‌هاست تا دختر پسرا بیشتر به‌هم بخورن و جزوه‌هاشون بریزه رو زمین.» عده دیگری رندانه‌تر به این داستان پرداختند و سعی کردند در اظهار نظر‌هایی که می‌کنند دولت را بی‌نصیب نگذارند: «با اجباری شدن ازدواج حالا یه عده همسر احتکار می‌کنند و دولت مجبور میشه همسر یخ‌زده برزیلی وارد کنه.» کاربر دیگری گفته بود: «تو بحث ازدواج اجباری هم آقازاده‌ها ۷، ۸ تا می‌گیرن و بازم به ما چیزی نمی‌رسه.» خیل زیادی از این واکنش‌ها هم با خدمت سربازی گره خورد: «بیچاره شدیم از این به بعد کنار خاطرات خدمت باید خاطرات ازدواج اجباریتونم بشنویم.» یا «اونایی که کف پاهاشون صافه از ازدواج اجباری معاف می‌شن یا باید ۳ ماه برن نامزدی؟!» و در این میان بودند کسانی که جدی‌تر به این ماجرا نگاه کردند و مسئله اصلی آن‌ها معیشت مردم بود: «آقایی که نفست از جای گرم بلند میشه، به جای تصویب قانون اجباری به فکر ایجاد شغل و مسکن جوان‌ها باش. بحث ازدواج خودش درست میشه.»
عکس‌العمل توئیترباز‌ها و کاربران فعال در شبکه‌های اجتماعی در رابطه با موضوع ازدواج اجباری به شدت زیاد بود و البته که توئیت‌ها و کامنت‌هایی که رد و بدل می‌شد انواع و اقسام مختلفی داشت. عده‌ای طبق معمول فقط به ساختن جوک‌ها و بذله‌گویی‌هایی در این مورد اکتفا کردند: «بازم ازدواج نکردن به‌صرفه‌تره. چون اگه ازدواج کنی کل حقوقو باید بدی به زنت.» یا «هیجان ازدواج با قرعه‌کشی خیلی بیشتر از ازدواج اجباریه.» یا «اولین قدم واسه ازدواج اجباری بالا بردن تراکم جمعیت دانشگاه‌هاست تا دختر پسرا بیشتر به‌هم بخورن و جزوه‌هاشون بریزه رو زمین.» عده دیگری رندانه‌تر به این داستان پرداختند و سعی کردند در اظهار نظر‌هایی که می‌کنند دولت را بی‌نصیب نگذارند: «با اجباری شدن ازدواج حالا یه عده همسر احتکار می‌کنند و دولت مجبور میشه همسر یخ‌زده برزیلی وارد کنه.» کاربر دیگری گفته بود: «تو بحث ازدواج اجباری هم آقازاده‌ها ۷، ۸ تا می‌گیرن و بازم به ما چیزی نمی‌رسه.» خیل زیادی از این واکنش‌ها هم با خدمت سربازی گره خورد: «بیچاره شدیم از این به بعد کنار خاطرات خدمت باید خاطرات ازدواج اجباریتونم بشنویم.» یا «اونایی که کف پاهاشون صافه از ازدواج اجباری معاف می‌شن یا باید ۳ ماه برن نامزدی؟!» و در این میان بودند کسانی که جدی‌تر به این ماجرا نگاه کردند و مسئله اصلی آن‌ها معیشت مردم بود: «آقایی که نفست از جای گرم بلند میشه، به جای تصویب قانون اجباری به فکر ایجاد شغل و مسکن جوان‌ها باش. بحث ازدواج خودش درست میشه.»
بیایید به هر چیز در حد خودش اهمیت بدهیم
هر‌زمان صحبت از خوب و بد یا پذیرفتن و نپذیرفتن یک موضوع اجتماعی و کش‌و‌قوس‌های آن می‌شود، اولین صحبتی که بلافاصله در مرحله بعد مطرح می‌شود بررسی این نکته است که آیا اجبار واقعا بهترین راه حل است؟ حتی به انضمام در نظر گرفتن تبصره‌ها و مزایایی برای آن؟ بحث ازدواج اجباری فقط در حد یک حرف است و برخلاف آنچه که در برخی از صفحات مجازی و منابع به چشم خورد، شخص مطرح‌کننده آن، نه نماینده مجلس است، نه این طرح سر از مجلس درآورده و نه قرار بر تصویب آن است. شاید جدای از یادآوری این نکته که اعمال فشار در هیچ موردی جواب درستی نمی‌دهد، بد نیست مجددا با خودمان مرور کنیم که در دریای پرتلاطم فضای مجازی و یک‌کلاغ و چهل‌کلاغی که به سادگی در آن صورت می‌گیرد، خوب است برای پر و بال دادن و اهمیت قائل شدن برای یک مسئله جدید، جدای از فضای شوخی و خنده‌ای که برای خودمان به راه می‌اندازیم، ابعاد جدی‌تر آن را نیز با دقت بیشتری بررسی کنیم.
هر‌زمان صحبت از خوب و بد یا پذیرفتن و نپذیرفتن یک موضوع اجتماعی و کش‌و‌قوس‌های آن می‌شود، اولین صحبتی که بلافاصله در مرحله بعد مطرح می‌شود بررسی این نکته است که آیا اجبار واقعا بهترین راه حل است؟ حتی به انضمام در نظر گرفتن تبصره‌ها و مزایایی برای آن؟ بحث ازدواج اجباری فقط در حد یک حرف است و برخلاف آنچه که در برخی از صفحات مجازی و منابع به چشم خورد، شخص مطرح‌کننده آن، نه نماینده مجلس است، نه این طرح سر از مجلس درآورده و نه قرار بر تصویب آن است. شاید جدای از یادآوری این نکته که اعمال فشار در هیچ موردی جواب درستی نمی‌دهد، بد نیست مجددا با خودمان مرور کنیم که در دریای پرتلاطم فضای مجازی و یک‌کلاغ و چهل‌کلاغی که به سادگی در آن صورت می‌گیرد، خوب است برای پر و بال دادن و اهمیت قائل شدن برای یک مسئله جدید، جدای از فضای شوخی و خنده‌ای که برای خودمان به راه می‌اندازیم، ابعاد جدی‌تر آن را نیز با دقت بیشتری بررسی کنیم.
بیشتر بخوانید: