گفت‌وگو با یک کودک نابغه | سهــند پورجـــواد، کودک نابغه مشهدی و دارای رکورد جهانی تست هوش

شبنم کرمی - سهــند پورجـــواد هشت‌ساله و کلاس دوم دبستان صدف است. او عضو انجمن تست هوش بین‌المللی «منسا» و دارای رکورد جهانی ۱۴۶ و صاحب مدال برنز المپیاد بین‌المللی ریاضی (Sasmo) سنگاپور است.

در مسابقه‌ی استعدادیابی جهانی هند و جشنواره‌ی بین‌المللی ابن‌سینا شرکت کرده است و پیروزمندانه منتظر نتیجه آن‌هاست.

سهند، مدارک دلف زبان فرانسه، گوته‌ی آلمانی و دوولینگوی انگلیسی را به دست آورده است و به زبان ترکی استانبولی نیز مسلط است.

این کودک باهوش با زبان‌های برنامه‌نویسی پایتون و جاوا اسکریپت آشناست و تاکنون چند بازی کودکانه طراحی کرده است.

نکته‌ی جالب توجه درباره‌ی سهند این است که او برای یادگیری هیچ زبانی حتی برنامه‌نویسی استادی نداشته و همه‌ی این توانایی‌ها را خودخوان و از راه تلاش و جست‌وجو در اینترنت و کمک گرفتن از کتاب‌های آموزشی آموخته است.

در ضمن، او پیانو هم می‌نوازد و رکورد حل مکعب روبیک در کمتر از یک دقیقه را دارد. با او گفت‌وگویی داشتیم که می‌خوانید.


از چه سنی و چه‌گونه متوجه استعدادهایت شدی؟

از کودکی و زمانی که توانستم حرف بزنم پدر و مادرم متوجه استعداد من شدند.

با علاقه‌ی فراوانی که به یادگیری زبان داشتم، کمتر از ۳ سال داشتم که می‌توانستم به ۳ زبان صحبت کنم و هم‌زمان می‌توانستم کلمه‌ها را بخوانم.


نخستین موفقیت خود را کی و چه‌گونه کسب کردی؟

نخستین آزمون رسمی‌ای که شرکت کردم خرداد امسال و آزمون «منسا» بود که توانستم رکورد تست هوش را در هشت‌سالگی بشکنم.

البته خوب است بدانید قبل از ورود به محل امتحان «انجمن‌منسا» و شروع آزمون، هیچ تصوری درباره‌ی آن نداشتم.

اصولا سبک امتحان هوش هم همین است، اما تجربه‌ای که در حل روبیک و آشنایی با موسیقی داشتم سبب شده است توانایی حل مسئله‌ام افزایش پیدا کند و پیروز شدم.

سپس در المپیاد ریاضی سنگاپور شرکت کردم که مدال برنز به دست آوردم.

البته ۳ روز مانده به آزمون، وارد مسابقات شدم و فکر می‌کنم اگر سطح آمادگی‌ام بالاتر بود، مقام بهتری به‌دست می‌آوردم.

مرحله‌ی اول این المپیاد در سطح آسیایی و با حضور بیشتر کشور‌های آسیایی بود، به‌ویژه بچه‌های شرق آسیا که در ریاضی خیلی خوب هستند.

از ایران هم خیلی‌ها شرکت کرده بودند. اکنون هم برای مرحله‌ی جهانی مسابقات خودم را آماده می‌کنم.

پس از آن در مسابقات کودک برگزیده‌ی دنیا که امسال به میزبانی کشور هند برگزار می‌شود به بخش مسابقه راه پیدا کردم، اما اکنون به دلیل همه‌گیری کرونا امکان برگزاری مسابقات وجود ندارد.


از سایر توانایی‌هایت برایمان بگو.

علاقه‌ی خاصی به حل مکعب‌های روبیک دارم.

پیانو می‌زنم و فعالیت اصلی و موردعلاقه‌ام برنامه‌نویسی رایانه و طراحی بازی و سایت است.

فقط برای حفظ سلامتی ورزش می‌کنم. مدتی هم ژیمناستیک کار می‌کردم و به شنا و اسکیت علاقه دارم.

چه‌گونه در این مدت کم توانسته‌ای به این همه دانش برسی؟

من از یادگرفتن سیر نمی‌شوم. عاشق رایانه هستم و هر روز چیز‌های زیادی از آن یاد می‌گیرم.

در حقیقت، خودم آن‌قدر علاقه‌مندم که همیشه دنبال کشفیات جدید در رایانه هستم.

همه‌ی مسائل ریاضی را خودم حل می‌کنم. حتی اگر اشتباه کنم، آن‌قدر راه‌حل‌های مختلف را امتحان می‌کنم تا به نتیجه برسم.

چرا این فعالیت علمی را انتخاب کردی و فکر می‌کنی به آینده‌ی علم چه کمکی می‌کند؟

پدرم می‌گوید هر زبان یعنی یک نفر. با این تعریف، من اکنون می‌توانم به اندازه‌ی ۵ نفر فکر کنم.

دوست دارم بتوانم یک زبان برنامه‌نویسی طراحی کنم تا آموختن زبان‌ها را آسان‌تر و دسترسی آن را برای همگان امکان‌پذیر کند.


در دوران قرنطینه چه‌گونه به رشد و پیشرفت ادامه دادی؟

قرنطینه در حقیقت برای من یک فرصت بود، زیرا با غیرحضوری بودن مدرسه‌ها زمان بیشتری در خانه بودم و با یک برنامه‌ریزی دقیق، توانستم به هدف‌هایی که داشتم برسم.

پدر و مادرم هم همیشه مرا راهنمایی و تشویق می‌کنند که سبب موفقیت‌های بیشتری برایم می‌شود. از آن‌ها سپاسگزارم.


برای آینده چه اهداف و برنامه‌هایی داری؟

تصمیم دارم بتوانم به زبان‌های بیشتری صحبت کنم و در برنامه‌نویسی پیشرفت بسیاری داشته باشم.


برای هم‌سالانت چه پیشنهادی داری؟

هرگز دست از تلاش برندارند و بدانند برای هر کاری نیاز به استاد و آموزشگاه و کلاس نیست.

بسیاری از کار‌ها را با استفاده از اینترنت می‌توان یاد گرفت. شب‌ها زود بخوابند و صبح زود بیدار شوند و غذای سالم بخورند.