صفحه نخست

سیاست

اقتصاد

جامعه

فرهنگ‌وهنر

ورزش

شهرآرامحله

علم و فناوری

دین و فرهنگ رضوی

مشهد

چندرسانه‌ای

شهربانو

توانشهر

افغانستان

عکس

کودک

صفحات داخلی

۵۰ فیلم برتر سال ۲۰۲۰ | بخش ششم

  • کد خبر: ۵۳۴۰۲
  • ۰۲ دی ۱۳۹۹ - ۱۷:۲۲
اینجا هر روز پنج فیلم از بهترین‌های سال را معرفی می‌کنیم تا درنهایت در روز آخر این سالِ فیلم‌گونه و آخرالزمانی (۳۱ دسامبر) فهرست ۵۰تایی برترین فیلم‌های سال ۲۰۲۰ کامل شود.
شهرآرانیوز - در سالی که سینما‌های دنیا به دلیل شیوع ویروس کرونا تعطیل شدند و هنوز هم کاملا سرپا نشده‌اند، اکران خیلی از فیلم‌های مهم به تعویق افتاد، خیلی از جشنواره‌ها تعطیل شدند و تولید بسیاری از فیلم‌ها به بن‌بست خورد؛ اما فیلم‌هایی هم بودند که اولین نمایششان یا در جشنواره‌های اینترنتی بود یا در شبکه‌های نمایش خانگی. امسال فرصتی بود که ما در ایران در مقایسه با سال‌های پیش، زودتر از موعد به تماشای فیلم‌های دنیا بنشینیم. در سالی که فیلم‌های ابرقهرمانی و بلاک‌باستر‌های پرخرج از ترس شکست مالی کنج استودیوهایشان خزیده بودند، فیلم‌هایی که سال‌های پیش کمتر دیده می‌شدند و فروش چندان برایشان اهمیت نداشت شانس دیده‌شدن پیدا کردند. ما اینجا هر روز پنج فیلم از بهترین‌های سال را معرفی می‌کنیم تا درنهایت در روز آخر این سالِ فیلم‌گونه و آخرالزمانی (۳۱ دسامبر) فهرست ۵۰تایی برترین فیلم‌های سال ۲۰۲۰ کامل شود.

توضیح:

ملاک انتخاب در این فهرست، فیلم‌هایی است که امسال به صورت مجازی در شبکه‌های استریم یا به صورت حضوری در سینماهای دنیا اکران شده‌اند. 

 

این فهرست، ترتیب مشخصی ندارد.

 

قرمز، سفید و آبی

Red, White and Blue

 

 
سومین قسمت از مجموعه‌فیلم‌های «تبر کوچک» استیو مککوئین براساس زندگی واقعی لِروی لوگان ساخته شده است. لوگان دانشمند جوان سیاه‌پوستی که در سال ۱۹۸۳ به نیروی پلیس لندن پیوست تا بخش پلیس را اصلاح کند. پلیس‌ها پدر او را با وحشی‌گری و خشونت به نادرست دستگیر کرده بودند. مک کوئین داستانش را با تجزیه و تحلیل و تأمل بر این واقعه روایت می‌کند. نقش‌آفرینی عالی جان بویگا، در تمام لحظات فیلم به طرز دردناکی انسانی است و شما را مجبور می‌کند به این پرسش فکر کنید: آیا اصرار ناامیدانه او برای اصلاحات کاری بیهوده بوده است؟» آلونسو دورالده، منتقد، درباره فیلم گفته است: «شاید این قسمت از تبر کوچک به اندازه «عشاق راک» احساسی و به اندازه «مانگرو» هیجان‌انگیز نباشد، اما «قرمز، سفید و آبی» داستانی جذاب از پلیسی متفاوت است.
 
 

دستیار | The Assistant

 
 

درام روان‌شناختی و دلهره‌آور کیتی گرین درباره تجاوز‌هایی است که در محل کار صورت می‌گیرد. این فیلم داستان زنی جوان را روایت می‌کند که در یک شرکت فیلم‌سازی در نیویورک مشغول به کار است و سعی دارد با سخت‌کوشی و تلاش راهش را برای رسیدن به آرزویش که تهیه‌کنندگی سینماست، هموار سازد. اما در همین حال او تصمیم می‌گیرد که روابط ناسالم و سوءاستفاده‌های علنی رئیسش را گزارش دهد. پیتر برادشاو، منتقد گاردین، فیلم را مطالعه‌ای واقع‌بینانه از روزبه‌روز و لحظه‌به‌لحظه سوءاستفاده‌های جنسی محل کار دانسته است.
 
 

من به پایان دادن اوضاع فکر می‌کنم

I'm Thinking of Ending Things

 


فیلم جدید چارلی کافمن، ۵ سال بعد از انیمیشن قدرنادیده‌اش «آنومالیسا»، نمایشی است از قدرت ذهن پریشان و بازیگوش این کارگردان آمریکایی که با تغییراتی از روی رمان ایان رید ساخته است. زنی جوان (با بازی جسی باکلی) به مزرعه خانوادگی نامزد جدیدش (با بازی جسی پلمونس) می‌رود تا در کنار خانواده او باشد. اما کم‌کم ماهیت همه‌چیز (نامزدش، خانواده‌اش، خودش و حتی دنیا) برایش تغییر می‌کند. تیم کاگشل، منتقد فیلم‌ویک، این فیلم را یکی از دلهره‌آورترین آثار سینمایی‌ای که تا به حال دیده توصیف کرده است.

 

صدای متال / فلز | Sound of Metal

 

 

فیلم اول داریوش مردر آن‌قدر ایده جذابی دارد که نمی‌توان به این سادگی‌ها از کنارش گذشت؛ اما باید بگوییم داستان و پرداخت ایده هم بسیار خوب از کار درآمده است. روبن استون، با بازی فوق‌العاده ریز احمد، درامر یک گروه موسیقی متال است که شنوایی‌اش را از دست می‌دهد و از همین‌جا معنای زندگی برای او تغییر می‌کند. این فیلم یک تجربه صوتی منحصر‌به‌فرد است که توجه شنیداری و دقت بالایی را می‌طلبد. منتقد نیویورک تایمز «صدای فلز» را کشمکشی منحصر‌به‌فرد بین سکوت و صدا دانسته است.
 
 

گتسبی در کنتیکت

Gatsby in Connecticut: The Untold Story

 

 

این مستند برای دوست‌داران اف. اسکات فیتزجرالد و رمان مشهور او، «گتسبی بزرگ»، است. یک فیلم‌ساز غیرحرفه‌ای این ادعا را بررسی می‌کند که «گتسبی بزرگ» از دورانی که فیتزجرالد در «وستپورت، کنتیکت» زندگی می‌کرده الهام گرفته شده است. وسواس کارگردان برای پیگیری این حرف، او را مجبور می‌کند با نویسنده‌ای که این گزارش را در نیویورکر منتشر کرده، ارتباط برقرار کند. ریچارد بری، منتقد نیویورکر این مستند را یک نقد ادبی ارزشمند در سینما دانسته است.
 
 
 
۵۰ فیلم برتر سال ۲۰۲۰ | بخش اول
 
۵۰ فیلم برتر سال ۲۰۲۰ | بخش دوم
 
۵۰ فیلم برتر سال ۲۰۲۰ | بخش سوم
 
۵۰ فیلم برتر سال ۲۰۲۰ | بخش چهارم
 
۵۰ فیلم برتر سال ۲۰۲۰ | بخش پنجم
 
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.