شهرآرانیوز - در سالی که سینماهای دنیا به دلیل شیوع ویروس کرونا تعطیل شدند و هنوز هم کاملا سرپا نشدهاند، اکران خیلی از فیلمهای مهم به تعویق افتاد، خیلی از جشنوارهها تعطیل شدند و تولید بسیاری از فیلمها به بنبست خورد؛ اما فیلمهایی هم بودند که اولین نمایششان یا در جشنوارههای اینترنتی بود یا در شبکههای نمایش خانگی. امسال فرصتی بود که ما در ایران در مقایسه با سالهای پیش، زودتر از موعد به تماشای فیلمهای دنیا بنشینیم. در سالی که فیلمهای ابرقهرمانی و بلاکباسترهای پرخرج از ترس شکست مالی کنج استودیوهایشان خزیده بودند، فیلمهایی که سالهای پیش کمتر دیده میشدند و فروش چندان برایشان اهمیت نداشت شانس دیدهشدن پیدا کردند. ما اینجا هر روز پنج فیلم از بهترینهای سال را معرفی میکنیم تا درنهایت در روز آخر این سالِ فیلمگونه و آخرالزمانی (۳۱ دسامبر) فهرست ۵۰تایی برترین فیلمهای سال ۲۰۲۰ کامل شود.
توضیح: ملاک انتخاب در این فهرست، فیلمهایی است که امسال به صورت مجازی در شبکههای استریم یا به صورت حضوری در سینماهای دنیا اکران شدهاند.
این فهرست، ترتیب مشخصی ندارد.
راند دیگر | Another Round/ Druk
توماس وینتربرگ یکبار دیگر نسبت شخصیتها با درونشان و با یکدیگر را کالبدشکافی کرده است؛ جایی که چهار معلم دبیرستان میخواهند تأثیر مصرف روزانه الکل بر زندگی و شغل و جایگاه اجتماعیشان را بررسی کنند. در این میان بازی خیرهکننده مدس میکلسن کاری میکند که دوباره به درخشش یک فیلم به خاطر بازیگرش ایمان بیاوریم. منتقد
ایندیوایر درباره فیلم گفته است: «تماشای وینتربرگ و مدس میکلسن که دوباره مسیرشان را پیدا کردهاند هیجانانگیز است.» کتی والش، منتقد سرویس خبری «تریبون»، هم درباره فیلم گفته است: «
راند دیگر با دقت و ظرافت ساخته شده است. طنز مستقیم و غیرمستقیم فیلم در حالیکه با افسوس و اشتیاق موج برمیدارد بین نوشیدن تفریحی و خطر اعتیاد به الکل در نوسان است.»
چهارده | Fourteen
درام صمیمانه و درعینحال جسورانه دن سالیت، رابطه دوستانه طولانیمدت دو زن در بروکلین را به نمایش میگذارد؛ با فاصلهای که مشکلات حلنشده و سرکوبشده میان آنها انداخته و اثرات جدی شیوههای متفاوت زندگی آنها. چیزی در فیلم
«چهارده» نیست که علاقهمندان به سینما قبلا ندیده باشند، ولی بازیهای همدلانه دو بازیگر، فیلم را به یک سفر ارزشمند تبدیل کرده است. منتقد
ایندیوایر فیلم را اثری تأثیرگذار درباره چکونگی فروپاشی نزدیکترین و صمیمانهترین دوستیها معرفی کرده است.
ساختمان شهرداری | City Hall
آخرین مستند فردریک وایزمن، با تمرکز بر مدیریت و فعالیتهای شهردار بوستون (مارتی والش که از پذیرش قومیتها و برابری استقبال میکند)، چشماندازی جامع از سیاستِ مدیریت دقیق و منطقی که با درک و همدلی واقعی همراه شده ارائه میدهد. کالینز، منتقد «رولینگ استون» فیلم را اینگونه دیده است: «فیلم در ظاهر از بسیاری جهات میتواند یک تأییدیه یا ستایش باشد، اما سیاست آنقدرها ساده نیست پس فیلم وایزمن را هم نباید اینگونه باشد.» منتقد «شیکاگو ریدر» درباره فیلم گفته است: «مستند فردریک وایزمن نگاه امیدوارکنندهای به نهادهای سیاسی ارائه میکند.»
شرلی | Shirley
جوزفین دکر، با اشتیاقی ملودراماتیک یک فانتزی تاریخی از سال ۱۹۵۰ میلادی کارگردانی کرده است؛ جایی که شرلی جکسون تلاش میکند ترسهایش از مکانهای شلوغ را شکست دهد و یک رمان بنویسد. منتقد مجله
امپایر درباره فیلم گفته است: «فیلم شرلی با وحشت روانشناختی و داستانی هیجانانگیز، بدون قراردادهای معمول فیلمهای زندگینامهای، شما را تا آخرین ثانیه مجذوب خود نگه میدارد.» منتقد
نیویورکر هم در ستایش بازی الیزابت ماس گفته است: «حالات صورت ماس یک پیچیدگی موسیقیایی و شگفتیآور دارد، همراه با درخششی خیرهکننده، همراه با اعوجاجهایی ظریف و عذابآور که بسیار آهسته تغییر میکنند.»
نسخه چهلساله
The 40-Year-Old Version
کمدی صمیمی و حساس
رادا بلنک درباره یک نمایشنامهنویس زن سیاهپوست نسبتا بدشانس در شهر نیویورک است که ناامیدانه دست به هر تلاشی میزند تا قبل از رسیدن به سن ۴۰ سالگی، به یک موفقیت خیلی بزرگ دست پیدا کند. او بد از این تلاشها به این نتیجه میرسد که دیگر چارهای ندارد جز اینکه خود را بهعنوان خواننده رپ معرفی کند. رادا بلنک خودش فیلمنامه را نوشته، خودش فیلم را کارگردانی کرده و خودش هم نقش اصلی را بازی کرده است. شخصیتی که او در فیلم خلق کرده میخواهد بهطرز ناامیدانهای در میان دنیای هیپهاپ و دنیای نمایش، صدای واقعی و حقیقی خود را بیابد. کیتی والش، منتقد
شیکاگو تریبون، فیلم را یک اثر بسیار نادر در دنیای فیلمها میداند: خندهدار، کنایهآمیز، قاطع، جذاب و صمیمانه.
۵۰ فیلم برتر سال ۲۰۲۰ | بخش اول
۵۰ فیلم برتر سال ۲۰۲۰ | بخش دوم