تابستان برای همه‌ی بچه‌ها پر از فراغت و فرصت‌های طلایی است؛ زمان‌هایی که اگر قدرشان را به‌درستی ندانند، خیلی زود از دست می‌رود.
تابستون برای همه‌ی بچه‌ها پر از زمان‌ها و فرصت‌های طلاییه؛ زمان‌هایی که اگه قدرشون رو به‌درستی ندونن، خیلی زود از دست می‌ره.
اما بین همه‌ی بچه‌هایی که فقط تابستونا به فکر بازی و تفریح، خوراکی‌خوردن، استراحت‌کردن و تماشای فیلم و کارتون هستن، بچه‌هایی هم هستن که برنامه دارن و تازه رشته‌های موردعلاقه‌شون رو شناسایی کردن و حالا بعد از گذشت دو ماه، کلی چیز بلد شدن.
کلاس‌های تابستونی واسه همینه که شما وقتای به این طلایی رو از دست ندید بچه‌ها.
********
اسم من رادمهر آقایی است. امسال می‌رم کلاس پنجم. تعطیلات تابستونی که شروع شد، اول ما رفتیم سفر شیراز. خیلی خوب بود. اما مسافرت تموم شد و کلی وقت اضافه داشتم.
اول نمی‌دونستم باید چه‌کار کنم! همه‌ش گوشی مامان دستم بود و کارتون نگاه می‌کردم.
یک روز از بس گوشی دستم بود و چشم‌هام و گردنم درد گرفته بود، رفتم پیش مامان و گفتم چه‌کار کنم؟ مامان با مهربونی گفت: پسرم! تو می‌تونی وقتت رو با کارهای مفید پر کنی؛ کارها و مهارت‌هایی که بعد به دردت می‌خوره.
مامان راست می‌گفت. من باید به کارهای اشتباهم پایان می‌دادم.
یادم اومد که یکی از دوست‌هام قبل از تابستون گفته بود می‌خواد بره کلاس‌های رباتیک. رفتم پیش اون و درباره‌ی خوبی‌های رباتیک حرف زد.
من به کلاس رباتیک رفتم و کلی چیز یاد گرفتم. تازه چشم‌هام هم درد نگرفت.
چون فقط یه روز در هفته بود که کلاس رباتیک می‌رفتم، بازم بعضی از روزهام خالی بود. در نتیجه کمی فکر کردم که برای چه چیزی وقت بذارم که هم برام فایده داشته باشه و هم بهش علاقه‌مند باشم و استعداد ادامه‌دادن اون کار رو داشته باشم.
من به یک باشگاه رزمی رفتم و ثبت‌نام کردم. رشته‌ی جودو رو دوست دارم و از اینکه دوستان خوب جدیدی پیدا کردم، حسابی خوش‌حالم. ما به قهرمانی المپیک فکر می‌کنیم.
