بچهها! تا حالا فکر کردین وقتی بابا، مامانا به ما بچهها با مهربونی و خوشحالی میگن، آفرین به تو که نمونه شدی، یعنی چی؟ خب یعنی از ما راضی هستن و خوشحالن که فرزندی مانند ما دارن که درسخون، مؤدب، منظم و تمیزیم و در یک کلمه خلاصه بگم که باتربیتیم.
چی؟ میپرسین چطور میشه خوب و نمونه بود؟ راستش خیلی ساده نیس و مثل هر مهارت دیگهای به کمی تمرین نیاز داره. نمونه بودن با بخور و بخواب و تنبلی و بینظمی اصلا جور در نمیاد. الان میخواهیم به خونه یه دختر نمونه بریم.
اسم این دخترخانم نازنین زاهد ابوالحسنی است که پایه سومه

جمع وجور کردن تختخواب یه کار شخصیه که همه باید خودشون انجام بدن تا همیشه محل استراحت و خواب، تمیز و مرتب باشه.

نازنین هم توی درساش موفقه هم توی رفتار و ادبش. نازنین همیشه تکالیفش رو زود انجام میده تا واسه آخر شب نمونه.

او خیلی هنرمنده و همیشه زبالههای خونگیشون که بازیافتشدنی هستن رو از هم جدا میکنه، یعنی با کارتنهای وسایل تو خونه که دورریختنیاند برای خودش کاردستیهای قشنگ و جالب درست میکنه.

نازنین هنوز به سن تکلیف نرسیده که نماز خوندن بهش واجب شده باشه، اما بلده نماز بخونه و معمولا با خدا بعد از نمازهاش راز و نیاز میکنه و به خاطر اینکه به او نعمتهای فراوانی داده تشکر میکنه.

نازنین میدونه و باور داره که خدای مهربون از کارهای خوب خوشحال میشه. برای همین با اجازه مامان و باباش داره در اسبابکشی به خونه جدیدشون و بستهبندی وسایل کوچک اتاق خودش به خانواده کمک میکنه.

با تشکر از عکاس محترم خاله نازنین