گفت‌وگو با مهشید خورسندی، نوجوان موفق در رشته رنگرزی فرش

شبنم کرمی- دانش بشر همچنان درحال پیشرفت است و نمی‌توانیم بگوییم در پیشرفت‌‏های پرشتاب دانش و صنعت، آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای نقش و تاثیری جدی نداشته است.

اگر قرار باشد که از فن‌آوری به‌‏‌خوبی بهره ببریم، لازم است پابه‌‌پای رشد دانش، در آموزش فنی‌وحرفه‌‏ای و هنر نیز به پیشرفت‌‏هایی دست یابیم.

زیرا این آموزش‌ها به ما کمک می‌کنند تا با استعدادها و توانایی‌های خود بیشتر آشنا شویم.

مهشید خورسندی، 16سال دارد و دانش‌آموز مدرسه هنرآوران است. او فعالیت‌های هنری خود را از کلاس سوم با نقاشی روی شیشه، طراحی چهره و نقاشی روی بوم آغاز کرده است اما از پایه دهم به طراحی، بافت و رنگرزی فرش رو آورده و در گام نخست، موفقیت‌هایی نیز کسب کرده است.

با او گفت‌وگویی کرده‌ایم که می‌خوانید.

چگونه به فرش علاقه‌مند شدی؟

ابتدا شناخت زیادی از هنر فرش نداشتم، هنگام ورود به مقطع متوسطه دوم با دیدن نمونه‌کارهای دانش‌آموزان پایه‌های بالاتر مدرسه، به این رشته علاقه‌مند شدم.

از موفقیت‌های خود در این رشته و احساسی که به‌همراه دارد برایمان بگو.

نخستین موفقیت را بهمن۱۴۰۰ در مرحله استانی المپیاد دانش‌آموزی رنگرزی با کسب مقام دوم کسب کردم، پس از آن در مسابقه کشوری مقام اول رنگرزی را به‌دست آوردم که اندازه شادی‌ام از این پیروزی را نمی‌توانم توصیف کنم.

البته درکنار موفقیت، وقتی با دوستان و خانواده‌ام وقت می‌گذرانم هم خیلی خوشحالم و لذت می‌برم و از ناراحتی آن‌ها بسیار ناراحت می‌شوم.

در چنین اوقاتی هم مطالعه یا طراحی می‌کنم تا دوباره انرژی‌ام را به‌دست بیاورم.

به‌نظرت این رشته هنری چه فایده‌ای دارد؟

به رشته‌ام علاقه زیادی دارم و دوست دارم در آینده در همین رشته کار کنم تا بتوانم به دیگران اطلاعات بدهم و آن‌ها را در انتخاب فرش راهنمایی کنم.

رنگرزی فرش چگونه کاری است؟

کاری حیاتی و بسیار جالب برای صنعت فرش است، ما با موادی رنگرزی می‌کنیم که شاید برایتان باورپذیر نباشد.

مواد بسیاری برای رنگرزی طبیعی وجود دارد؛ از حیواناتی مانند قرمزدانه که نوعی سوسک است تا گیاهانی چون روناس، اسپرک و پوست گردو در این هنر کاربرد دارند.

 به‌نظرت مردم هنوز فرش ایرانی با رنگ و طرح قدیمی را می‌پسندند؟

فرش ایرانی، فرشی اصیل و باکیفیت است که طرح و رنگش قدیمی نمی‌شود، به‌همین دلیل بین مردم دنیا محبوبیت زیادی دارد اما وارد کردن فرش بی‌کیفیت به صنعت فرش توسط افراد سودجو از محبوبیت فرش ایرانی کم می‌کند.

برای حفظ جایگاه این هنر، باید فرش‌های بی‌کیفیت را از چرخه تولید و فروش آن حذف کنیم و از استادان این رشته بخواهیم که اطلاعات خود را در اختیار شاگردان بیشتری بگذارند.

سلیقه مردم هم باید در نظر بگیریم، مثلا قدیم رنگ لاکی موردپسند بود و اکنون بیشتر از رنگ‌های شیمیایی و تِم‌های فیلی، خاکی، نخودی و سورمه‌ای استفاده می‌شود.

پیشرفت در این رشته هنری به چه امکاناتی نیاز دارد؟

به توجه بیشتر مسئولان و همچنین فراهم کردن امکاناتی مانند کاغذ شطرنجی «ال‌ای‌جه» که ویژه طراحی فرش است و به‌تازگی چاپ نمی‌شود، ابزارهای باکیفیت برای بافت و مواد لازم و کاربردی برای رنگرزی مانند قرمزدانه که در مشهد پیدا نمی‌شود یا اگر باشد هم قیمت‌های نجومی دارد و...

غیر از هنر فرش به چه فعالیت دیگری علاقه‌مندی؟

به شیمی و فیزیک علاقه زیادی دارم، ورزش مورد علاقه‌ام هم شطرنج، فوتسال و بدمینتون است.

به‌طوری که سال97 در مسابقات فوتسال بین مدرسه‌ای مقام دوم را کسب کردیم. هنری که دوست دارم هم نقاشی روی شیشه (ویترای) است.

برای آینده چه چشم‌انداز و برنامه‌ای داری؟

خوب دیدن و شنیدن برای به‌خاطر سپردن نکات کلیدی و تلاش زیاد برای استفاده از خلاقیت‌هایم را نباید فراموش کنم. اکنون بیشتر کارم را در آزمایشگاه انجام می‌دهم.

دیگران هم که کارهایم را می‌بینند مرا خیلی تشویق می‌کنند و می‌خواهند این هنر را ادامه دهم.

اکنون پیش از انجام هر کاری برنامه‌ریزی می‌کنم و در طول روز به کارهای مهم می‌رسم تا وقت کافی برای استراحت و تفریح هم داشته باشم.

البته آموزش مجازی خیلی باعث افت تحصیلی من و دوستانم شد که امسال هنگام حضوری شدن آن را جبران کردم و با قوت به رشته تحصیلی خود ادامه می‌دهم تا با رتبه بالایی وارد دانشگاه شوم.

پس از دانشگاه نیز می‌خواهم یک کارگاه رنگرزی راه‌اندازی کنم و آن را توسعه دهم تا بتوانم این هنر را به افرادی که مانند خودم علاقه‌مند هستند آموزش بدهم.

 به دوستانم نیز پیشنهاد می‌کنم به سخن افرادی که می‌گویند «نمی‌توانی» یا «موفق نمی‌شوی» توجه نکنند و به‌سوی علاقه خود گام بردارند، زیرا هیچ‌کس جز خودمان از علایق و توانایی‌های ما خبر ندارد.

در این راه از راهنمایی و حمایت‌های دبیرم (خانم طلوع)، سرپرست فرش مدرسه (خانم مولایی) و خانواده مهربانم سپاسگزارم.