به گزارش شهرآرانیوز، مجموعه داستان «کشتن به سبک خانگی» شامل ۹ داستان کوتاه است. «ژولی و ژولیا»، «زن که گریه نمیکند»، «کاشف مویرگها»، «تومور بدخیم عاشقی»، «شوهرچهارم»، «آخرین طرح آقای کاف»، «گریه در دالانهای تاریک»، «زیستن به سبک خانگی» و «کشتن به سبک خانگی» عناوین داستانهای این مجموعه هستند.
«کشتن به سبک خانگی» پنجمین کتاب افسانهاحمدی است و سومین مجموعه داستانی که تاکنون از او منتشر شده است. مجموعه داستانی از او با عنوان «سمفونی سهشنبهها» در سال ۹۴ برگزیده جایزه جلال آلاحمد شد. بعضی از داستانهای این مجموعه نیز برگزیده جوایز ادبی هستند.
در داستان «زن که گریه نمیکند» راوی و شخصیت اصلی داستان یکی هستند و راوی که زن جوانی است. مادرش جوانمرگ شده است. در داستان «تومور بدخیم عاشقی» شخصیت اصلی زنی است که به نظر میرسد درباره عشق همسرش به خودش دچار وسواس فکری است. «شوهر چهارم» داستان دیگری با روایتگری زنی است که اساسا به همسرش بدگمان است.
او از همسران قبلی به علت شکهای غیرمنطقی متارکه کرده است و اکنون در یک کلنجار ذهنی درباره مفهوم شوهر و عشق به سر میبرد. در «گریه در دالانهای تاریک» زن جوانی که شوهرش شبکار است، از «تنهاییهراسی» رنج میبرد و همین زندگی مشترک او را مختل کرده است. داستانهای این مجموعه با حفظ استقلال خود در فرم و محتوا به طور نامحسوس به هم زنجیر میشوند و با یکدیگر در ارتباط هستند.
شخصیت اصلی یک داستان در داستانی دیگر در جایگاه فرعی ایفای نقش میکند. ذرهبین نویسنده از روی آدمهای داستان میگذرد و به بزرگنمایی قسمتهایی میپردازد که بسیار عادی مینمایند.
احمدی از دل ماجرایی بهظاهر ساده و معمولی نکاتی ویژه را برجسته میسازد. به این ترتیب، روایتی خاص و تأملبرانگیز از دل اتفاقاتی که پیشپاافتاده به نظر میآیند شکل میدهد.
فضای بیشتر داستانها در آپارتمان شکل گرفته است. از مهمترین ویژگیهای این مجموعه میتوان به نگاه نو و جدید نویسنده به سوژههای داستانی و پرداخت متفاوت آنها اشاره کرد. داستانها در ژانر رئال نوشته شدهاند. با این حال، قدرت خیالپردازی نویسنده در برخی از داستانها چشمگیر و گهگاه ستودنی است.
از نظر منتقدان، مجموعه داستان کشتن به سبک خانگی با بهرهگیری از مؤلفههای مختلف روانشناختی و توصیفهایی که به شخصیتهای روزمره نزدیک هستند، در برقراری ارتباط با مخاطب موفق بوده است.
«کشتن به سبک خانگی» از سوی نشر نیماژ در اواخر سال ۱۴۰۰ در ۱۰۴ صفحه منتشر شده است. افسانه احمدی نویسنده، شاعر، دانشآموخته رشته حسابداری در سال ۱۳۷۸ و دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه علوم و تحقیقات تهران است.
در سال ۱۳۷۵ عضو ثابت بنیاد شعر پروین اعتصامی دانشگاه تهران بود. همچنین در جلسات داستانخوانی فرهنگسرای اندیشه شرکت میکرد اما پس از وقفهای، کار جدی خود را از سال ۱۳۸۶ با شرکت در دورههای کارگاهی داستان شروع کرد.