یک مادر مشهدی که روزی برای دختر دوساله‌اش لباسی ساده دوخت، امروز به الگوی تلفیق کار فرهنگی و تولید ملی تبدیل شده است؛ زنی که از دل دغدغه‌های تربیتی، کارگاهی راه انداخت و برای ده‌ها نفر اشتغال و برای هزاران دختر ایرانی هویت‌آفرینی کرد.

گزارشی از خانواده‌ای هفت‌نفره که فعالیت‌های اجتماعی و مجازی با زندگی روزمره‌شان تنیده است.

در مشهد، گروهی از بانوان دهه‌شصتی با فعالیت‌های فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی خود نشان می‌دهند که با انتخاب‌های شخصی و پشتکار، می‌توان در جامعه تأثیرگذار بود و الگو شد.

برای بسیاری از مادران، مراقبت از کودک معلول یک وظیفه نیست؛ تمام زندگی است. شرایطی که با فشار‌های روانی، هزینه‌های سنگین و فرسایش بی‌پایان همراه است، اما ایستادگی و مهر مادرانه، هر روز آن را معنا می‌بخشد. این گزارش تصویری نزدیک از دنیای پنهان مادرانی است که قهرمانانه تاب می‌آورند.

طاهره بختیاری، مادری که در دلِ داغ فرزند، تسلیم تقدیر نشد، از تصمیمی می‌گوید که نام پسرش را در تاریخ اهدای عضو مشهد ثبت کرد.

فرزانه پیری، نقاشی از دیار سیستان است که سال‌هاست زندگی، کار و تحصیلش با هنر گره خورده است.

در دل کارگاهی کوچک، اما آکنده از عطر ایمان، زهرا حکیم‌زاده دو دهه است که نام‌های مقدس ائمه(ع) را با دستانی آمیخته به عشق و وضو بر پارچه‌های مخملی ثبت می‌کند؛ هنری که برای او فقط یک حرفه نیست، مسیری است که برکت، آرامش و معنویت را به زندگی‌اش گره زده است.

او که از نخستین ورودی‌های مهندسی صنایع غذایی کشور است، با صد‌ها مقاله، ده‌ها اختراع و ده‌ها سال تدریس، همچنان در کنار دانشجویان ایستاده است. دکتر فخری شهیدی می‌گوید دانشگاه خانه اوست؛ خانه‌ای که در آن هزاران دانشجو را زیر بال و پر گرفته است.

گفت‌و‌گو با عصمت مربی، کارآفرینی که با تولید نخ و فرش دست‌باف برای ۵۰ بانوی سرپرست خانوار اشتغال ایجاد کرده است.

در بیمارستان روان‌پزشکی ابن‌سینا، پرستاران زن هر روز با بیمارانی مواجه می‌شوند که دردشان نه در جسم، بلکه در اعماق روحشان خانه کرده است؛ بیمارانی که گاهی خانواده نیز توان تحملشان را ندارند. بااین‌حال، این پرستاران با صبر، مهربانی و روحیه‌ای بی‌قیمت، تنها تکیه‌گاه و نزدیک‌ترین همراهان آن‌ها هستند.