مراسم هفتم درگذشت خسرو علیکردی در مشهد، با رفتارهای هنجارشکنانه از چارچوب یک آیین انسانی و مذهبی خارج شد و به صحنه بروز شعارهای سیاسی و رفتارهای تنشزا تبدیل شد.
بازنمایی زنان چادری در سینما و تلویزیون طی دهههای اخیر فرازوفرودهای بسیاری داشته است؛ گاهی الهامبخش و اثرگذار، گاهی کلیشهساز و دور از واقعیت جامعه. نگاهی به آثار پرمخاطب نشان میدهد این تصویر، هنوز با زنانی که در زندگی واقعی کنشگر، تحصیلکرده و فعالاند، یکسان نیست.
طرح حقوق زنان از جانب رهبر فرزانه انقلاب در دیدار اخیر بانوان، دارای یک ساختار منطقی و معنادار بود؛ ایشان بحث درباره زن را نه از خانواده، که از جامعه آغاز کردند.
در سالهایی که «زنِ شاغل بودن» بهعنوان نماد پیشرفت معرفی میشود، مفهوم مادری بیش از همیشه به بازتعریف نیاز دارد. مادری نه یک کار خانگی ساده، بلکه نخستین و تأثیرگذارترین نقش اجتماعی زن است؛ نقشی که ریشه در فطرت دارد و هیچ جریان فکری تاکنون نتوانسته آن را کمرنگ یا بیاهمیت کند.
افزایش تمایل برخی دختران به پوشش و رفتاری شبیه پسران، پدیدهای قابلمشاهده در سالهای اخیر است؛ تغییری که نه همیشه نگرانکننده است و نه لزوماً نشانه بحران هویت.
طلاق، صرفاً تهدید سالهای اول ازدواج نیست؛ آمارها نشان میدهد رابطه زوجها در سه دوره مهم—آغاز زندگی مشترک، سالهای میانسالی و حتی پس از سه دهه زندگی—در معرض بیشترین تنشها قرار دارد.
در بسیاری از جوامع غربی، حجاب را نماد محدودیت زنان مسلمان میدانند. اما برای بسیاری از زنان مسلمان در جهان، پوشش سر نهتنها تکلیف دینی، بلکه انتخابی آگاهانه برای حفظ هویت، مقاومت فرهنگی و احساس توانمندی است.
