تأملی روان‌شناختی و فطری بر نقش مادری، همسری و هویت اجتماعی زن.

سریال‌های کره‌ای با روایت‌های به‌ظاهر اخلاق‌محور و شرقی، این روز‌ها به یکی از سرگرمی‌های ثابت بسیاری از خانواده‌ها تبدیل شده‌اند؛ اما آیا پشت این جذابیت بصری و داستانی، پیامد‌های پنهان فرهنگی و تربیتی نهفته نیست؟ پژوهشگر فقه تربیتی در این گفت‌و‌گو از «اعتیاد رسانه‌ای»، «اتلاف عمر» و «تغییر سبک زندگی خانوادگی» به‌عنوان سوغات سمی این تولیدات سخن می‌گوید.

محتوا‌های پرمخاطب، اما کم‌مایه در شبکه‌های اجتماعی، با شعار‌هایی درباره قدرت، استقلال و جذابیت زنانه، در حال شکل دادن به الگو‌هایی هستند که بیش از آنکه ریشه در واقعیت زندگی زنان داشته باشند، حاصل منطق لایک، ویو و درآمدزایی‌اند.

حجت‌الاسلام والمسلمین حسن هاشمی گنابادی با تأکید بر نقش خانواده در تداوم این مسیر، معتقد است جامعه‌ای که بر پایه اعتقادات دینی و غیرت انسانی بنا شود، نه دچار خودکم‌بینی می‌شود و نه از آرمان‌های انقلابی فاصله می‌گیرد.

مراسم هفتم درگذشت خسرو علیکردی در مشهد، با رفتار‌های هنجارشکنانه از چارچوب یک آیین انسانی و مذهبی خارج شد و به صحنه بروز شعار‌های سیاسی و رفتار‌های تنش‌زا تبدیل شد.

بازنمایی زنان چادری در سینما و تلویزیون طی دهه‌های اخیر فرازوفرود‌های بسیاری داشته است؛ گاهی الهام‌بخش و اثرگذار، گاهی کلیشه‌ساز و دور از واقعیت جامعه. نگاهی به آثار پرمخاطب نشان می‌دهد این تصویر، هنوز با زنانی که در زندگی واقعی کنشگر، تحصیل‌کرده و فعال‌اند، یکسان نیست.

مطالعه و شنیدن کامل بیانات رهبر معظم انقلاب – فارغ از اینکه فرد مخاطب چه گرایش سیاسی داشته باشد – یک ضرورت معرفتی و تحلیل‌محور است.

طرح حقوق زنان از جانب رهبر فرزانه انقلاب در دیدار اخیر بانوان، دارای یک ساختار منطقی و معنادار بود؛ ایشان بحث درباره زن را نه از خانواده، که از جامعه آغاز کردند.

در سال‌هایی که «زنِ شاغل بودن» به‌عنوان نماد پیشرفت معرفی می‌شود، مفهوم مادری بیش از همیشه به بازتعریف نیاز دارد. مادری نه یک کار خانگی ساده، بلکه نخستین و تأثیرگذارترین نقش اجتماعی زن است؛ نقشی که ریشه در فطرت دارد و هیچ جریان فکری تاکنون نتوانسته آن را کمرنگ یا بی‌اهمیت کند.

افزایش تمایل برخی دختران به پوشش و رفتاری شبیه پسران، پدیده‌ای قابل‌مشاهده در سال‌های اخیر است؛ تغییری که نه همیشه نگران‌کننده است و نه لزوماً نشانه بحران هویت.