به گزارش شهرآرانیوز، طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۷، از میان ۳۹ میلیون فرد نابینا در جهان، حدود ۶۴ درصد را زنان و دختران تشکیل می‌دهند. این اختلاف آماری تنها یک رقم نیست؛ در بسیاری از کشورها، زنان به دلیل دسترسی کمتر به خدمات درمانی یا قرار داشتن در محیط‌های پرخطر، بیش از مردان در معرض نابینایی قرار می‌گیرند. در آستانه روز جهانی نابینایان، مروری بر چند تجربه موفق نشان می‌دهد که چگونه زنان نابینا می‌توانند از محدودیت‌ها عبور کرده و جایگاه فعال و مؤثر خود را در جامعه بازیابند.
در سال ۲۰۱۳ پروژه‌ای با نام «دستان یابنده» در آلمان شکل گرفت. هدف این طرح، به‌کارگیری توانایی لمس دقیق در افراد نابینا برای تشخیص زودهنگام سرطان پستان بود. در این طرح، زنان نابینا یا کم‌بینا طی دوره‌ای نه‌ماهه آموزش می‌دیدند تا به متخصص معاینه بالینی تبدیل شوند و بتوانند در کلینیک‌ها مشغول به کار شوند.
نتیجه این طرح، افزایش دقت تشخیص در مراحل اولیه سرطان و ایجاد فرصت شغلی و استقلال مالی برای زنان نابینا بود. این الگو بعد‌ها در کشور‌هایی مانند کلمبیا و هند نیز اجرا شد و توانست نگاه جامعه به توانایی‌های این زنان را تغییر دهد.
گروه «النور و الأمل» در سال ۱۹۷۱ با حضور زنان نابینا تشکیل شد. اعضای این گروه بدون توانایی دیدن نت‌ها یا رهبر ارکستر، تنها با حفظ دقیق قطعات و تمرین‌های طولانی‌مدت، اجرا‌هایی بی‌نقص ارائه می‌دهند. موسیقی برای آنها نه فقط هنر، بلکه راهی برای حضور اجتماعی با شکوه و صدادار است.
تیفانی برار، زنی نابینا از هند، پروژه‌ای آموزشی برای توانمندسازی زنان نابینا راه‌اندازی کرد. او معتقد بود بسیاری از زنان نابینا در هند در خانه نگه داشته می‌شوند و اجازه مشارکت اجتماعی ندارند.
در برنامه او، کلاس‌های دفاع شخصی، آموزش مهارت‌های شغلی، آشنایی با حقوق فردی و اجتماعی و آموزش بهداشت و سلامت زنان برگزار می‌شود. این دوره‌ها باعث شده بسیاری از زنان نابینا بتوانند از وابستگی خارج شوند و تجربه زندگی مستقل را به‌دست بیاورند.
