به گزارش شهرآرانیوز؛ الهه رضایی هماکنون مدیر یک مهدکودک نقلی در دیباجی شمالی است و هنوز هم با بچهها سروکله میزند و دغدغه تربیت آنها را دارد.
او می گوید: فکر میکنم اردیبهشت یا خرداد ۵۸ تلویزیون زیرنویس میرفت که میخواهیم در برنامه کودکان از مجریان کم سن و نوجوان استفاده کنیم. یکی از دوستان من که آمده بود تا با همدیگر درس بخوانیم و این زیرنویس را خوانده بود پیشنهاد داد که با هم به تلویزیون برویم و تست اجرا بدهیم. بیشتر دوست داشتیم بدانیم پشت این تلویزیونی که این قدر جذاب و پر زرق و برق است چه میگذرد. تست اجرا گرفته شد و با حضور من موافقت شد. خلاصه رفتیم و اتفاقات به آن شکلی که بچههای دهه ۶۰ و ۷۰ و اینها دیده بودند پیش رفت.
مجری پیشین برنامههای کودک در رسانه ملی بیان میکند: مراعاتها در دهه ۶۰ تنها به لحاظ پوشش بود. به لحاظ کلام و نوع گفتگو خیلی با دهه گذشته اش فرقی نمیکرد. چون زمانی که بچه بودم خانم برومند مجری برنامه کودک آن دوره بود. در برنامهای که اسمش «ما و شما» بود. در آن برنامه زمینه اجرا و نوع گفتگوهایی که میشد همان قدر سنگین بود که برنامه ما بود. خط قرمزها یا مراعات کلام و رفتار تقریبا همان چیزی بود که ما هم داشتیم. به هرحال وقتی مخاطب آدم، بچهها هستند کمی فرق میکند. باید متناسب با سن آنها و قدرت درک آنها صحبت کرد. آن وقتها نوع اجرا همین بود. ۱۲ سالی است که یک هیجان و تغییر بزرگی ایجاد و رفتارها کاملا عوض شده و نوع اجرا کاملا فرق کرده است.
رضایی با اشره به اینکه ماهی ۱۲ جلسه ۱۲۰۰ تومان یعنی جلسهای ۱۰۰ تومان اولین حقوق من در صدا و سیما بود، اضافه میکند: سازمان که در آن زمان استخدام نداشت و عملا تا سال ۶۴ ما در استخدام سازمان نبودیم. سال ۶۴ هم که استخدامی شد یکی، دو سال از سوابق گذشته مان را قبول نمیکردند. چون ساعت کاری پر نمیشد و سن ما زیر ۱۸ سال بود.
او با تاکید بر اینکه آدمی که با بچهها سروکار داشته یک بخشی از زندگی و علاقه مندی اش بچهها میشود و همین طور، چون رشته تحصیلی ام تعلیم و تربیت و امور تربیتی است کار با بچهها و سر و کله زدن با آنها ادامه کار مناسبی برای من بود، متذکر میشود: بعد از بیرون آمدن از صدا و سیما مهد کودک را همراه خواهرم احداث کردیم. چون ما خانوادگی بچهها را خیلی دوست داریم.
منبع: نمناک