به گزارش شهرآرانیوز؛ فرزانه فصیحی با اشاره به اینکه از من هم خواسته شده که تابعیتم را عوض کنم و برای ادامه زندگی ورزشی مهاجرت کنم، اظهار کرد:، اما پاسخم به آنها منفی بوده است، زیرا به شعار بمان و بساز بسیار معتقد هستم.
وی با اشاره شهرتش به لقب دختر باد، بیان کرد: این لقب از زمان لیلا ابراهیمی، دونده استقامت ایران گذاشته شده و بعد از آن به دختران دونده دیگر هم این لقب را دادهاند. لقب زیبایی است. القاب خیلی برای من مهم نیستند. من همیشه میگویم که من «فرزانه فصیحی» هستم و برای این اسم تلاش کردهام که اسمم را بهعنوان یک دختر ایرانی در جهان نشان بدهم.
این دختر دونده ایرانی درخصوص رزومه فعالیتهای ورزشی خود یادآور شد: من از ۷سالگی با ژیمناستیک ورزش را شروع کردم، اما از مدرسه برای مسابقه دوومیدانی انتخاب شدم. آنجا رکورد زدم و بهعنوان یک استعداد معرفی شدم. من آن زمان بهخودم میگفتم که خب، من برای چه باید بدوم، اما بعد از یکسال نگاهم عوض شد و به تمرینها رفتم و در نخستین مسابقه کشوری هم مدال برنز گرفتم؛ به همین ترتیب مدالهای دیگری هم گرفتم و علاقهام برای رکوردهای بعدی بالا رفت. البته الان دوست دارم که از مسیر لذت ببرم. این مسیر و اتفاقاتی که در آن افتاد، هرگز از یادم نمیرود.
فصیحی درخصوص حمایت خانواده اش از ورزش حرفهای بیان کرد: ما یک خانواده ورزشی هستیم. پدر من والیبالیست بود و ۵سال میآمد پای تمرینهای من یا مادرم کارهای روانکاوی مرا انجام میداد و در تکتک مسابقات من حضور داشت و برادرم قهرمان شیرجه و شنا بود و در کل همه دوست داشتند پیشرفت کنم.
وی تاکید کرد: دوست دارم مدالی که نگرفتم، یعنی مدال بازیهای آسیایی را انشاءالله بگیرم که البته ۲سال دیگر برگزار میشود.
منبع: همشهری آنلاین